Chapter 9 ข้อตกลงการอยู่ร่วมกันอย่างมีความทุกข์
1571 คำ
เวลาต่อมา...
ตุบ!!
“เหนื่อยอะ...” ฉันทิ้งนอนนั่งที่โซฟากลางห้องหลังจากที่จัดห้องเสร็จแล้ว ส่วนธันเดอร์หลังจากที่หายจุกก็มองค้อนฉันและเดินออกจากห้องมาอย่างไม่พอใจและตอนนี้เขาก็กำลังทำอะไรบางอย่างในครัวของเขา
“ไม่เหนื่อยก็แปลกละอยู่แค่ไม่กี่เดือนขนของมาเหมือนจะอยู่ตลอดชีวิต” เขาส่งเสียงเมื่อได้ยินฉันบ่นต้องสอดเข้ามาทุกเรื่อง
“ฉันเป็นผู้หญิงนะของมันก็ต้องเยอะสิ มีอะไรให้กินแก้เหนื่อยป่ะ?” ฉันลุกและเดินเข้าไปหาเขาในครัว
“ไม่มี”
“และในมือนั่นอะไร?” ฉันมองในมือของเขาที่ถือแก้วน้ำอัดลมในมือ หวงซะด้วยเชอะ!!
“ของฉัน...” หมับ!! ฉันแย่งแก้วในมือเขามาและกระดกดื่มทันทีแค่น้ำอัดลมทำเป็นหวง
“พรวดดด!!แค่ก ๆ นายใส่อะไร?!” เมื่อเข้าปากปุบฉันก็พ่นทิ้งทันที
“น้ำปลาเอาคืนที่เธอแตะจุดสำคัญของฉัน หึ” พูดแล้วก็เดินออกไปทิ้งให้ฉันยืนปากเค็มเหม็นน้ำปลา ไอ้เลว!
งานนี้ต้องมีเอาคืน!!
ปึก!!
หลังจากที่ล้างปากเรียบร้อยฉันก็มีนั่งที่โซฟาและธันเดอร์ก็วางกระดาษก้อนหนึ่งตรงหน้าของฉันอะไรละนั่นฉันหยิบขึ้นมาอ่านหัวข้อใหญ่ที่ทำตัวหนาเอาไว้
“ข้อตกลงการอยู่ร่วมกันอย่างมีความทุกข์...ความสุขหรือเปล่า?” ฉันเงยหน้าถามเขา
“ทุกข์นั่นแหละเธอคิดว่าเราอยู่ด้วยกันเนี่ยมันจะสุขไหม?” ก็จริงอะ
“เพราะงั้นข้อตกลงนี้มันจะทำให้เรามีความทุกข์น้อยลงและไม่เป็นบ้าไปซะก่อนไง” ที่ว่าวมาก็มีเหตุผลอยู่
“มันมีอะไรบ้างอะ?”
“อ่าน =_=”
“ขี้เกลียด -.-” ฉันสวนทันทีแค่เห็นตัวหนังสือก็ตาลายแล้วไม่อยากอ่าน
“โง่ก็บอกเถอะ” ปึก!!ฉันปาหมอนอิงใส่เขา
“ก็ได้ ๆ เห็นว่าโง่เดี๋ยวอ่านให้ฟัง เฮ้อออ!!เศร้าแทนพ่อแม่เธอวะโตจนระดับปริญญาแล้วยังอ่านหนังสือไม่ออก” เป็นตุเป็ตะ
“ฉันไม่ได้โง่”
“อายละสิไม่เป็นไร ๆ ฉันเข้าใจเธอเดี๋ยวอ่านให้” ยั่วโมโหสินะ!!
“เดี๋ยวอ่านเอง!!!” ฉันหยิบกระดาษขึ้นมาและอ่านออกเสียงพร้อมเถียงทุกคำ
“หนึ่งห้ามหยิบของในห้องนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด...ห้องนายมีอะไรห่าหยิบบ้างอย่าเว่อร์!!” ฉันอ่านข้อแรก
“เตือนไว้ก่อนไงเธอยิ่งซน ๆ อยู่อะไรที่เป็นของฉันอย่ายุ่ง!!”
“สองห้ามเข้าห้องของนาย...ฉันจะเข้าไปเพื่อ? มีงูหรือเปล่าก็ไม่รู้” เผลอ ๆ อาจจะเป็นกองขยะเน่าก็ได้
“แล้วอย่าให้เห็นนะเพราะงั้นฉันจะทุบให้หัวแบะเลย”
“สามห้ามเอาผู้ชายคนอื่นเข้าห้อง” แฟนสักคนยังไม่มีเลย -.-
“สี่ห้ามส่งเสียงดัง ห้าห้ามเปิดเพลงรำไทย หกห้ามรำโดยไม่บอกก่อน เจ็ดห้ามถ่ายโป๊ตอนอยู่” หมายถึงตอนนี้อยู่ด้วยสินะ ฉันก็ไม่มีทางถ่ายตอนเขาอยู่ ๆ แล้วย่ะ!! ไม่ให้มองหรอก
“แปดห้ามช่วยตัวเอง...ตลกคนมันมีอารมณ์จะห้ามยังไงงั้นนายก็ห้ามชักโอเคไหม?”
“ฉันไม่มีทางช่วยตัวเองหรอกมีผู้หญิงเยอะแยะ” ยักไหล่ยักคิ้ว โถ่~พ่อแบดบอย
“แล้วใครอ่อที่โดเนทเงินมาเพื่อให้ฉันช่วยอะ...ร้องซี๊ดเลยนิ”
“ตอนนั้นแค่ลั่นเว้ย!!ไม่รู้ละทำตามที่บอกไม่อย่างนั้นเธอกับฉันต้องมีเข้าโรงพยาบาลแน่” คนนั้นไม่ใช่ฉันหรอก
“เออ ๆ เข้าใจแล้วฉันจะไม่ยุ่งอะไรกับนายต่างคนต่างอยู่ตามข้อ..เก้าของนาย” ข้อสุดท้ายคือห้ามยุ่งเรื่องของกันและกัน เรียกง่าย ๆ ก็อย่าเสือกนั่นเอง ส่วนข้อสุดท้ายคือรักษาความสะอาดซึ่งฉันก็ไม่ได้เป็นคนสกปรกอยู่แล้วเรื่องแค่นี้สบายมาก
“ดีมากพูดง่าย ๆ แบบนี้ค่อยอยู่ด้วยกันได้หน่อย”
“หิวอะนายหิวปะ?” ฉันหาแนวร่วม
“ไม่เดี๋ยวฉันต้องออกไปทำงานแล้วเธอก็สั่งอะไรมากินแล้วกัน” เขาพูดก็ลุกขึ้นและออกไปทำงานได้ข่าวว่าเขาเป็นเจ้าของร้านอาหาร แถมยังเล่นดนตรีเองอีกเพราะเขาเรียนดนตรีนั่นเองแต่ตึกเรียนของเราอยู่ไกลกันมากกกก แต่ช่างสิไม่ใช่เรื่องของฉันสักหน่อย งั้นไหน ๆ วันนี้เขาก็ไม่อยู่และฉันไม่ได้อัพเทียน่ามานานวันนี้เอาหน่อยแล้วกัน^^
“ล่า~ลา~ล้า~” หลังจากฉันกินข้าวเสร็จแล้วฉันก็มาจัดฉากถ่ายรูปฮึมเพลงไปด้วยขณะที่กำลังทำวันนี้มาแนวใส ๆ เบา ๆ ด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดี๋ยว เมื่อฉากการถ่ายเรียบร้อยแล้วฉันก็จัดการตั้งกล้องและเริ่มถ่ายทันทีโดยเห็นเต้านมแต่ไม่ทั้งหมดปิดจุกเอาไว้ด้วย ส่วนแบบเห็นทั้งเต้าต้องจ่ายเงินเท่านั้นค่ะ
แชะ! แชะ! แชะ! ฉันถ่ายเองจนชินแล้วเพราะงั้นเลยรู้มุมการถ่าย ฉันโพสท่าไปเรื่อยให้กล้องมันรันไปอัตโนมัติสุดท้ายเสื้อตัวนั้นก็ออกไปจากร่างกายของฉันเหลือเพียงร่างกายเปล่า ๆ ไร้อาภรปกปิด...
แกร๊ด! เสียงประตูเปิดออกทำให้ฉันหันไปมองทันทีเป็นธันเดอร์ที่กลับมาทำไมกลับมาเร็วจัง?
“เธอ!”
“อุ๊ปส์! กลับมาเร็วจังอะ?” ตอนนี้มันพึ่ง 4 ทุ่มเองนะถ้าไปทำงานร้านอาหารไม่น่ากลับเร็วขนาดนี้นะ?
“ไม่ตกใจอะไรเลยหรือไงผู้ชายเดินเข้ามาเนี่ยและเธอ...แม่งเอ๊ย?!” เขาหงุดหงิด
“อะไรละ?”
“ห้องฉันเละไปหมด!” เขาโวยวาย
“มันไม่ได้เละอะไรเลยสักหน่อย เดี๋ยวฉันเก็บให้นายมาก็ดีละถ่ายรูปให้หน่อยดิเร็ว ๆ ” ฉันกวักมือเรียกเขาให้มาช่วยถ่ายรูปความจริงเสร็จแล้วละแต่อยากแกล้งคน
“ไม่ถ่ายแล้วเก็บของให้เรียบร้อยเลยนะ!”
“ไม่เก็บ! ก็งานฉันยังไม่เสร็จเลยนิถ้านายช่วยถ่ายฉันก็เสร็จเร็วแค่นั้นเอง แต่ถ้าไม่ช่วยฉันก็ต้องช่วยตัวเอง...”
“ช่วยตัวเอง?! เธอจะช่วตัวเองตอนฉันอยู่ไม่ได้นะเว้ย!”
“ทำไมกลัวอดใจไม่ไหวเหรอ?” ฉันเอียงคอส่งสายตาปิ๊ง ๆ ให้เขาไป
“....” เขาไม่ตอบแต่ฉันเห็นนะว่าเขาแอบกลืนน้ำลายอะ
“ฉันไม่ได้หมายถึงช่วยตัวเองอย่างนั้น แต่หมายความว่าฉันต้องพยายามถ่ายเองต่างหากคิดไปไหนเหรอคะธันเดอร?” ฉันเดินเข้าไปหาและยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา
“เธอ...แกล้งฉันเหรอ?” เขามองหน้าและกัดฟัน
“ไม่ได้แกล้งสักหน่อยฉันแค่ให้ช่วยแค่นั้นเอง จะช่วยไม่ช่วย?”
“แค่ถ่ายรูปใช่ไหม?”
“Yes!” และฉันก็เดินกลับเข้าไปในฉากที่จัดไว้เอาเสื้อเชิ้ตมาผูกเอวข้างบนไม่มีอะไรปกปิด ถามว่าทำไมฉันถึงกล้าทำแบบนี้ต่อหน้าเขาไม่อาบหรือไม่กลัวหรือไงถ้าเขาหน้ามืดทำอะไรขึ้นมา ตอบเลยว่าไม่กลัวเพราะฉันคิดว่าไม่ทำอะไรฉันแน่นอนก็ด่ากันขนาดนั้นคงเกิดอารมณ์ต่อกันละมั้ง อ่อ เกิดอารมณ์สิอารมณ์โมโห แล้วอีกอย่างฉันไม่ได้มองธันเดอร์เป็นผู้ชายคนหนึ่งแต่ฉันมองเขาเป็นหนอนด้วงต่างหาก -_-
“โพสสิจะรอให้ใครมาตัดริบบิ้น?”
“ตั้งใจถ่ายนะอย่ามัวแต่มองเรือนร่างของฉันจนเกิดอารมณ์...” พูดแล้วก็บิดท่าโพสยั่วยวนรัว ๆ ไปเลยมือปิดจุกนมเอาไว้และสลับท่าโพสไปมา
“เกิดอารมณ์กับเธอ ฉันไปเกิดอารมณ์กับหมาแม่ลูกอ่อนดีกว่า” เห็นไหมเขาไม่เกิดอารมณ์อะไรหรอก
“อืม ปากนายก็เหมาะกับหมาพอดี”
แชะ! แชะ! แชะ!
“อย่าพูดมากฉันแค่กลับมาเอาของ ฉันรีบ!!ไม่ได้ตั้งใจมาถ่ายรูปให้เธอนะเว้ย!” เขาบ่น ๆ แล้วก็ถ่ายไปด้วยไม่รู้ว่าสภาพรูปจะเป็นยังไงแต่ฉันก็คงไม่เอามาใช้อยู่แล้วเพราะมันคงไม่ได้เรื่อง
“งั้นก็พอแล้ว” ฉันบอกและเอาผ้ามาคุมตัวเอาไว้มันหนาวไม่ใช่อะไร
“นี่ใจคอเธอจะเปิดสตูดิโอถ่ายโป๊ที่ห้องฉันเลย?” เขาเท้าเอวถาม
“ถ่ายไม่บ่อยหรอกน้า...” ฉันตอบและดูรูปในกล้องไปด้วยซึ่งเขาถ่ายได้...ดีมาก!!
“รูปใช้ได้ป่ะ?” เขาเสือกหน้ามามองรูป
“งั้น ๆ แหละจะไปไหนก็รีบไปไป๊!” ฉันไล่เขาทันทีเมื่อเสร็จงาน
“ใช้งานเสร็จก็ไล่เลยเนอะ”
“ฉันจะได้เก็บห้องให้ไงเล่า...” ฉันหันไปเก็บนั่นเก็บนี่เดี๋ยวเขากลับมาอีกรอบจะได้ไม่บ่นแต่ว่าฉันดันลื่นผ้าที่ปูนเอาไว้น่ะสิ
พรืดดด!!
“เฮ้ยย!!” ตุบ!!โป๊กกกก!! แล้วลื่นไปตรงไหนไม่ไปดันล้มตรงหน้าของธันเดอร์และหน้าผากของฉันก็กระแทกที่เป้าเขาพอดี
“เจ็บ~ยัยเทียน!”
“นาย 0.0” ฉันเงยหน้ามองหน้าของเขา
“มีอะไรทำหน้าแบบนั้นทำไม?”
“นาย...จู๋แข็งอะ -.,-”
- ผู้เขียน
