"แม่ค่ะ เย็นนี้คุณป้าพราวจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับขวัญ คุณป้าให้บอกแม่ด้วยค่ะ"
เธอเข้ามากอดผู้เป็นแม่อย่างออดอ้อน และนอนลงที่ตักผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึง
"เกรงใจป้าพราวจังเลยลูก"
ผู้เป็นแม่ลูบหัวลูกสาวปรอยๆอย่างเอ็นดู
"งั้นขวัญไปช่วยคุณป้าเตรียมงานนะคะ แล้วก็ขอยืมตัวพี่บัวไปด้วย"
"ได้สิลูก เดี๋ยวแม่ไปด้วยดีกว่า"
วันนี้ทั้งวัน ทั้งสองบ้านยุ่งกับการตระเตรียมอาหารการกินและเครื่องดื่มต่างๆ ก็ไม่ได้มีใครที่ไหน ก็มีแต่คนในครอบครัว
ครื้ด! ครืด!
"ครับแม่"
ในระหว่างที่ผมนั่งเคลียร์เอกสารบนโต๊ะ แม่ผมก็โทรเข้ามา ผมรีบกดรับสายแม่ทันที
(ทำอะไรอยู่ลูก แม่มีข่าวดีจะบอก)
ปลายสายทำน้ำเสียงดีอกดีใจ จนออกนอกหน้า
"ข่าวอะไรครับคุณหญิงพราวฟ้า"
ผมอดที่จะแซวผู้เป็นแม่ไม่ได้ ดูน้ำเสียงของแม่สิ จะดีใจอะไรขนาดนั้น
(ก็หนูของขวัญน่ะสิกลับมาแล้ว เย็นนี้แม่จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้หนูขวัญด้วย ถ้าว่างก็มานะลูก)
