"ไอ้เชี่ยแม่ง มาดื่มกับหมอนัฐงั้นเหรอ"
ผมสบถออกมาด้วยความโมโห
"งานนี้กูว่า หมอนัฐเป็นคู่แข่งตัวตึงเลยว่ะ"
ผมมองดูทั้งคู่ ที่นั่งดื่มกันไป คุยกันไป ดูสนิทสนมกัน บ้างก็หัวเราะ ตั้งแต่เธอกลับมา ผมยังไม่เคยได้รับมันเลยด้วยซ้ำ
"หมอนัฐนี่อารมย์ขันจังเลยนะคะ"
ทั้งสองดื่มไปด้วย แลกเปลี่ยนชีวิตการเรียนแพทย์ไปด้วย
"ผมหนะจริงจังเฉพาะตอนรักษา แต่นอกนั้นผมก็กินดื่มเที่ยวปกติครับ"
ชายหนุ่มบอกอย่างอารมย์ดี
"ขวัญก็อยากทำแบบนั้นนะคะ แต่อยู่ต่างประเทศเลยไม่กล้าเที่ยว อีกอย่างเพื่อนน้อย
ขวัญไปตั้งแต่จบม.6 พอกลับมาไทยขวัญไม่มีเพื่อนเลยค่ะ"
หลังจากที่ผมนั่งเฝ้ายัยตัวแสบอยู่นาน ก็ไม่มีทีท่าว่าทั้งคู่จะกลับ
"เบาๆไอ้บูม เดี๋ยวก็ได้น็อกก่อนหมอขวัญจะกลับบ้านหรอก "
ผมไม่ได้ฟังเสียงห้ามจากเพื่อนหรอก ผมโมโห
จนเลือดขึ้นหน้า ยิ่งดื่มก็ยิ่งเพิ่มความครุกรุ่นที่อยู่ภายในใจ เพิ่มเป็นเท่าทวี
"ไอ้โอม งานนี้ม
