พูดจบก็เดินลงส้นออกจากห้องนั้น เสียงประตูที่ปิดลงดังปังทำให้ร่างบอบบางกระตุกวาบขณะรีบฉวยชุดที่เขาโยนให้สวมใส่อย่างทุลักทุเล ในตัวของเธอร้อนวูบวาบ รชนิชลวิงเวียนเหมือนจะเป็นลมแต่ยังทรงกายให้ลุกขึ้นยืนทั้งที่ใบหน้าซีดเหมือนกระดาษขาว
เขาไม่ใช่คาร์ลอสคนเดิมที่เธอเคยรู้จักอีกแล้ว นี่หรือคือตัวตนอันมืดดำของเขา ช่างน่าครั่นคร้ามและหวาดหวั่นยิ่งนัก ตอนนี้เธอกำลังตกอยู่ในเกมอันตราย เขาขีดเส้นตายไว้โดยเอาชีวิตของแวววลีเป็นเดิมพัน หญิงสาวคิดไม่ตกและแก้ปมปัญหานี้ไม่ได้เลยเพราะถ้าหากไม่สามารถตามหาวรรษมลกลับมาเธอก็จะถูกเขาย่ำยี แค่คิดก็เจ็บปวดถ้าหากคาร์ลอสจะขืนใจเธอทุกค่ำคืน
รชนิชลทรุดตัวลงนั่งบนเตียงอีกครั้ง ร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวังและคิดว่าเธอคงต้องถึงทางตันซึ่งมันหมายถึงทั้งชีวิตของเธอและป้าผู้มีพระคุณ
แวววลีมีสีหน้าตื่นตระหนกระคนตื่นเต้นเมื่อเห็นรชนิชลเดินเข้ามาในสวนที่โอบล้อมด้วยพรรณไม้ดอก
