ตอนที่ 5
1059 คำ
ทั้งสองต่างปาดน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มแทบจะพร้อมกัน แวววลีรีบแต่งตัวให้หลานสาวด้วยชุดแต่งงานปักเลื่อมและลูกปัดสีงาช้างพราวระยับซึ่งเป็นชุดที่ถูกสั่งตัดโดยดีไซเนอร์ชื่อดังของอเมริกา และช่างโชคดีที่ชุดสวยเข้ากับรูปร่างของผู้สวมใส่ได้อย่างพอดี อาจเป็นเพราะรชนิชลมีรูปร่างเหมือนกับวรรษมล นั่นคือตัวเล็กแต่ก็มีสัดส่วนทรวดทรงองค์เอวงดงามราวกับชุดนี้สั่งตัดมาเพื่อคนคนเดียวกัน แต่ก่อนที่ทั้งสองจะออกจากห้องเพื่อเผชิญหน้ากับว่าที่เจ้าบ่าวอีกครั้งรชนิชลก็ไม่ลืมที่จะจับมือป้าของเธอและกล่าวด้วยน้ำเสียงอันแน่นหนัก
“ป้าคะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าคาร์ลจะเป็นยังไงหลังจากนี้ หนูยินดีที่จะชดใช้ความผิดทุกอย่างแทนพี่วี...หนูจะไม่ทิ้งป้าค่ะ”
เป็นคำสัญญามั่นจากปากของหลานสาวที่เหลือเพียงคนเดียวในสถานการณ์บีบคั้นของแวววลีก่อนที่ทั้งสองจะเดินออกจากห้องแต่งตัวไปพร้อมกันและเมื่อทั้งคู่ก้าวลงไปถึงบริเวณจัดเลี้ยงด้านล่างก็สร้างความประหลาดใจให้แขกหลายคนในงานรวมถึงเพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่ยืนรออยู่แล้ว
รชนิชลสูดหายใจลึกเพราะหญิงสาวรู้แล้วว่าต้องเผชิญกับสายตาที่มองมาด้วยความฉงนฉงาย ก็แน่ล่ะ...จะไม่ให้แขกของคาร์ลอสแปลกใจไปตาม ๆ กันได้อย่างไรในเมื่อเจ้าสาวกลับกลายเป็นผู้หญิงอีกคนไปในชั่วเวลาเพียงข้ามคืน
“เชิญคุณนีนี่ไปที่รถครับ”
บอดี้การ์ดร่างยักษ์ในชุดสูทคนหนึ่งก้าวเข้ามาหาหญิงสาวเพื่อนำเธอไปยังรถแลมโบกีนี ซูเปอร์คาร์คันหรูซึ่งเจ้าบ่าวนั่งรออยู่ก่อนแล้วหลังพวงมาลัย ใบหน้าของคาร์ลอสบึ้งตึงและทำให้รชนิชลถึงกับหายใจไม่ทั่งท้องเลยทีเดียว เขาคงทั้งโกรธและเครียดมากแต่เธอกำลังจะอาเจียนเพราะแรงบีบคั้นทางอารมณ์ซึ่งหากไม่เข้มแข็งไว้เธออาจจะเป็นลมไปตั้งแต่อยู่บนห้องแต่งตัวแล้วก็เป็นได้
“ทำทุกอย่างให้เป็นปกติ”
เสียงทุ้มห้าวดังขึ้นกลบความเงียบภายในห้องโดยสารก่อนที่คาร์ลอสจะสตาร์ทเครื่องยนต์โดยไม่ยอมหันมามองเจ้าสาวของเขาแม้แต่ชายหางตาแล หญิงสาวเห็นสันกรามบนใบหน้าหล่อเหลายิ่งกว่าเทพบุตรนูนขึ้น แสงไฟที่สาดส่องลงบนใบหน้าของเขาทำให้เห็นว่าเจ้าของบริษัทปิโตรเลียมยักษ์ใหญ่กำลังเครียดจัด ชุดเจ้าสาวอลังการที่ทำให้เธออึดอัดอยู่แล้วพอมาเจอบรรยากาศแบบนี้ด้วยก็แทบไม่อยากหายใจ
“คาร์ล...”
“ผมอยากได้ยินแค่เสียงตัวเอง!”
เขาคำรามพร้อมเสียงครางกระหึ่มของรถยนต์ราคากว่าร้อยห้าสิบล้านดอลล่าห์ซึ่งรชนิชลรู้ว่าเขาตั้งใจจัดเตรียมทุกอย่างก็เพื่อพี่สาวของเธอ รถสปอร์ตคันหรูทะยานออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่พร้อมด้วยรถของเพื่อนเจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าสาวและบอดี้การ์ดแล่นตามออกไปเกือบสิบคัน แต่อะไรก็ไม่ทำให้เจ้าสาวจำเป็นอึดอัดได้มากเท่ากับท่าทีเป็นปฏิปักษ์ตลอดเวลาของคาร์ลอส
เขาไม่พูดอะไรกับเธอเลย ไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ ทั้งรู้สึกได้ถึงความเร็วของซูเปอร์คาร์คันหรูที่พุ่งทะยานไปข้างหน้าเหมือนลูกกระสุนแหวกทะลุอากาศด้วยความเร็วสูง หญิงสาวคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเวลาข้างหน้า พิธีกรรมที่กำลังจะอุบัติขึ้นที่โบสถ์ซึ่งเธอจำได้ดีเพราะเห็นคาร์ลอสและวรรษมลซักซ้อมการแต่งงานต่อหน้าบาทหลวงก่อนวันวิวาห์จริง ๆ เธอจะทำอะไรได้บ้าง เธอคงต้องพูดคำ ๆ นั้นแทนพี่สาวสินะ
...I do (รับค่ะ)
หญิงสาวสับสนและสิ่งเดียวที่รชนิชลทำได้ตอนนี้คือท่องไว้ในใจว่า
เธอต้องอดทน...ต้องอดทน
มือเรียวบางของรชนิชลเย็นเฉียบเมื่อรถหรูแล่นเข้าไปจอดที่หน้าโบสถ์ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ของคู่บ่าวสาว มีแขกมายืนรออยู่ก่อนแล้วที่นั่นและเมื่อรถจอดสนิทหญิงสาวจึงค่อย ๆ ก้าวลงจากรถซึ่งมีบอดี้การ์ดมาเปิดประตูให้ เธอเห็นคาร์ลอสลงจากรถและเดินมาหยุดข้าง ๆ ใบหน้าที่เคียดขึ้งเมื่อครู่เริ่มคลายลงจนเกือบเป็นปกติ หากทว่าก็ยังไม่มีรอยยิ้มให้เห็น เขายกแขนขึ้นและกล่าว
“เข้าไปในโบสถ์...ด้วยกัน”
เสียงบัญชาเยียบเย็นทำให้รชนิชลยกมือขึ้นแตะท่อนแขนแกร่งของชายหนุ่มเบา ๆ และก้าวตามเขาเข้าไปในโบสถ์ท่ามกลางสายตาของแขกเหรื่อที่ต่างแสดงความประหลาดใจต่อการปรากฏตัวของ เจ้าสาว ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนในที่นั้นไม่ได้คิดว่าจะเป็นเธอแต่แรก
รชนิชลก้าวเดินเคียงคู่คาร์ลอสด้วยความประหม่า เธอเห็นสายตาของใครหลายคนในที่นั้นดูราวกับไม่อยากเชื่อ ฉงนฉงาย สงสัยและดูราวกับมีอีกหลายคนที่อยากเข้ามาถาม เธอรู้ตัวเองดี คนเหล่านั้นอาจสงสัยว่าเจ้าสาวร่างบอบบางในชุดเกาะอกปักเลื่อมสีงาช้างซึ่งคู่เคียงมากับเจ้าบ่าวผู้หล่อเหลาปานเทพบุตรและช่างสง่างาม เธอ...ไม่ใช่เจ้าสาวที่พวกเขาคาดหวังไว้ว่าจะได้เห็น หากรอยยิ้มเยือนยังคงระบายบนใบหน้าสวยหวานที่โดยไม่ได้ตั้งใจเธอเห็นแววตาของเจ้าบ่าวในวินาทีที่เขาหันมาชั่วแว่บ มีประกายบางอย่างเจิดจ้าออกมาจากนัยน์ตาสีอำพันคู่นั้นก่อนที่มันจะจมหายไปและความขุ่นข้นกระจายออกมาแทน และมีเพียงเธอที่เห็นและสัมผัสถึงความน่าหวาดหวั่นนั้นได้
รชนิชลหันกลับไปมองเด็กตัวน้อยในชุดแสนน่ารักกำลังช่วยกันโปรยดอกไม้ก่อนที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวจะก้าวเข้าสู่พิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ในโบสถ์ หญิงสาวหลับตาลง...เธออาจเหมือนกลีบดอกไม้บอบบางกระจัดกระจายที่ถูกบดบี้จนแหลกยับใต้ฝ่าเท้าของคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์
- ผู้เขียน
