ตอนที่ 4
1312 คำ
ตอนที่ 4 เรื่องวุ่นวายในงานวันเกิด
ร่างสูงยืนหันซ้ายขวาอยู่หน้ากระจกพิจารณาชุดสูทที่ตัวเองสวมใส่ วันนี้เป็นงานวันเกิดเพื่อนสนิทที่สุดของเขา ซึ่งนอกจากจะเป็นเพื่อนสนิทแล้วเพชรกล้ายังเป็นพี่ชายต่างสายเลือดของหญิงสาวที่เขากำลังตกหลุมรักอยู่อีกด้วย
ขาวยาวก้าวเดินลงจากบันไดบ้านก่อนที่จะตรงไปยังรถตู้คันใหญ่ที่ลูกน้องคนสนิทจอดรออยู่
"วันนี้นายแต่งตัวดูดีกว่าทุกวันเลยนะครับ สงสัยจะแต่งไปอวดคุณขวัญ"
คำพูดของลูกน้องไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดหรืออารมณ์เสีย แต่กลับทำให้ไทเกอร์ยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี เพราะเป้าหมายจริง ๆ ของเขาวันนี้ก็คือการที่จะได้ไปเจอของขวัญ
"ไอ้จอส แกว่าวันนี้ฉันหล่อหรือยังวะ"
ใบหน้าคมเข้มส่องดูตรงกระจกมองหลังพร้อมกับถามลูกน้องไปด้วย
"หล่อแล้วครับนาย ถ้าจะให้หล่อกว่านี้ก็ไม่ใช่คนแล้วครับ"
"แต่ฉันว่าตอนนี้ฉันเหมือนเทพบุตรมากกว่านะ"
คำพูดของผู้เป็นนายทำเอาไอ้จอสหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง แต่ด้วยความที่ไทเกอร์นั้นมีความสุขที่กำลังจะได้เจอหญิงสาวที่ตัวเองหลงรักทำให้เขาไม่ใส่ใจกับเสียงหัวเราะนั่นเท่าไหร่
รถตู้สีดำติดฟิล์มมืดจนรอบคันจอดที่หน้าโรงแรมห้าดาวชื่อดังของประเทศ ไทเกอร์ในชุดสูทที่ไม่เป็นทางการนักก้าวขาลงจากรถ ท่วงท่าสง่างามด้วยความสูงกว่า 190 เซนติเมตร ทำให้สายตาของผู้หญิงที่อยู่ในงานหันมามองอย่างกับนัดกันไว้
"โอ้โห้..วันนี้คุณผู้จัดการส่วนตัวของคุณเพชรกล้าสวยเป็นพิเศษเลยนะครับ"
เสียงทุ้มยียวนเอ่ยแซวผู้หญิงของเพื่อนสนิทอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่ แต่ว่าทางด้านเพชรกล้าดูท่าจะหวงผู้จัดการเป็นพิเศษ ท่าทางกวน ๆ พร้อมกับโน้มตัวลงไปหาจันทร์เจ้าขาทำเอาเพื่อนที่ยืนอยู่ตรงหน้าแทบจะควันออกหู
"พอเลยมึง นู่น ไปคุยกับน้องสาวกูนู่น กำลังเดินมาพอดี"
เพชรกล้าพูดพลางพยักพเยิดหน้าให้ไทเกอร์หันไปดูทางของขวัญน้องสาวตัวเองที่กำลังเดินมาทางนี้พอดี หญิงสาวในชุดราตรีสายเดี่ยวสีดำปักเลื่อม คอวีที่ลึกจนเผยให้เห็นเนินอกขาว ๆ วันนี้ของขวัญทั้งสวยและเซ็กซี่ จนทำให้ชายหนุ่มจ้องมองด้วยความหลงใหลในความงามของเธอจนไม่สามารถละสายตาได้
ก็สวยขนาดนี้..ใครจะไม่รักได้ไงไหว
ของขวัญเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าคนทั้งสามก่อนที่จะลากมือจันทร์เจ้าขาให้เดินตามเธอไปแทนที่จะมายืนฟังผู้ชายสองคนตรงหน้าคุยเรื่องงาน ของขวัญพาจันทร์เจ้าขาหายไปสักพักจู่ ๆ ก็จูงมือเธอเดินดุ่ม ๆ กลับมาตรงที่ชายหนุ่มทั้งสองคนยืนอยู่อีกครั้ง
"ไอ้เพชร กูว่ามีเรื่องแน่ ๆ ว่ะ"
ไทเกอร์เอ่ยบอกผู้เป็นเพื่อนเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นของขวัญกำลังเดินจูงมือจันทร์เจ้าขามาทางพวกเขา พร้อมกับสลับมองไปยังนางเอกน้องใหม่ที่เกาะแขนเพชรกล้าอยู่ไม่ยอมปล่อย
"ชิบหายแล้วไอ้เสือ ช่วยกูก่อนเลย"
เมื่อเพื่อนหันมาขอความช่วยเหลือ นอกจากที่ไทเกอร์จะไม่ช่วยแล้วเขายังยกมือขึ้นห้ามด้วยความหมายตัวเองไม่เกี่ยว
แต่เมื่อเห็นท่าว่าสงครามย่อม ๆ ตรงนี้คงไม่สงบลงง่าย ๆ รวมทั้งเพชรกล้าก็ส่งสายตาขอร้องให้เขาแยกตัวของขวัญออกไปไม่หยุด ทำให้ไทเกอร์ต้องจับแขนเล็กนั่นเดินออกมาจากตรงนั้นทันที
"เฮียเสือ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ จะลากขวัญออกมาทำไม ไม่เห็นเหรอว่านังนมหัวเด็กนั่นกำลังจะแย่งเฮียเพชรไปจากเจ้าขาอะ"
คนตัวเล็กกว่าโวยวายตลอดทางที่เขาลากเธอให้เดินตามมานั่งข้างในรถตู้ที่จอดอยู่
"หยุดเลยขวัญ ไม่รู้ตัวเองหรือไงว่ากำลังสร้างความวุ่นวายให้กับงานวันเกิดของพี่ชายตัวเอง"
เสียงทุ้มตวัดดุหญิงสาวตรงหน้าที่ออกอาการเมาจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างเห็นได้ชัด
"แล้วไง ใครแคร์ล่ะ อ่อ..แต่อย่างว่า ผู้ชายแบบพวกเฮียมันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ชอบคบกับผู้หญิงคราวละหลาย ๆ คน หยอดไปทั่ว ฟันแล้วก็ทิ้ง"
ด้วยความที่ของขวัญมักจะเห็นพี่ชายทั้งสองคนเปลี่ยนผู้หญิงแทบไม่ซ้ำหน้า ก็เลยทำให้เธอมีอคติกับไทเกอร์ไปด้วย
"แต่เฮียชอบขวัญคนเดียวนะ เมื่อไหร่ขวัญจะรับรักเฮียสักที เฮียจะได้ไม่ต้องไปเศษหาเลยที่อื่น"
คำพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับใบหน้าหล่อคมเข้มที่พร้อมละลายใจผู้หญิงทุกคนโน้มลงมาใกล้ เมื่อนัยน์ตาสีเทานั้นจ้องมองก็ทำให้ใบหน้าสวยร้อนฉ่า ถึงแม้จะอยู่ในอาการเมา แต่เธอก็ยังพอมีสติอยู่บ้าง
"ฮะ เฮียเสือ ถอยออกไปก่อน หน้าใกล้เกินไปแล้ว"
ของขวัญพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เบาแผ่วพร้อมกับผลักอกคนข้างหน้าให้ห่างออกจากตัวเอง
"ขวัญยังไม่ตอบคำถามเฮียเลยนะ เมื่อไหร่จะรับรักเฮียสักที
คะ"
คำถามที่ย้ำอีกครั้งทำเอาของขวัญพูดต่อไปไม่ถูก แม้จะชินชากับการที่ถูกผู้ชายตรงหน้าเทียวไล้เทียวขื่อเป็นประจำ แต่การที่อยู่ในรถเพียงสองต่อสองในเวลาแบบนี้ อีกทั้งเขาและเธอต่างดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาทำให้ความรู้สึกข้างในเริ่มปั่นป่วน
ระยะอันตรายแท้ ๆ..
"ไม่มีทางหรอก ขวัญมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"
ปากบางเล็กรีบปฏิเสธไปทันที
"ขวัญก็ได้แค่ชอบนั่นแหละ เพราะเฮียก็ไม่มีทางให้ขวัญไปคบกับคนอื่นเหมือนกัน เข้าใจมั้ยคะ"
ของขวัญได้แต่อ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก เมื่อไทเกอร์พูดหนักแน่นในความหมายที่จะกีดกันความรักของเธอกับผู้ชายคนอื่นทุกวิถีทาง เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าเธอคิดไปเองหรือว่าตีความหมายผิด ตั้งแต่รู้จักกับผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีผู้ชายคนไหนได้เข้าใกล้เธอเกินสามเมตรอีกเลย
โอ้ย..สงสัยจะได้ขึ้นคานไปจนตาย
"กลับบ้านดีกว่านะคะ เดี๋ยวเฮียไปส่ง ส่วนรถขวัญก็ให้ลูกน้องขับกลับไปให้"
"ไม่เอา ขวัญจะกลับรถตัวเอง"
"ถ้าขวัญไม่เชื่อฟังเฮีย เฮียจะจูบขวัญเดี๋ยวนะ ตกลงจะให้ไปส่งหรือจะให้จูบคะ"
ของขวัญต้องอ้าปากค้างเป็นครั้งที่สองเมื่อเจอคำขู่ของไทเกอร์ แน่นอนว่าสายตานายเสือร้ายตอนนี้ไม่ได้แค่ขู่แน่ ๆ หญิงสาวได้แต่ทำท่ากระฟัดกระเฟียดใส่เพราะทำอะไรมากไปกว่านั้นไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมให้ผู้ชายหน้ามึนคนนี้ไปส่งอยู่ดี
ระหว่างทางที่รถตู้คันใหญ่กำลังแล่นไปที่เป้าหมายปลายทางก็คือบ้านของของขวัญ ร่างระหงนั่งอยู่ด้านในนั้นพยายามทำตัวให้เล็กลีบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็คนตัวโตข้าง ๆ ดันเขยิบเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ จนตัวแทบจะติดกันอยู่แล้ว
"นี่เฮียเสือ เบาะรถก็ตั้งใหญ่จะมาเบียดขวัญทำไม"
"ก็เฮียอยากนั่งใกล้ ๆ ขวัญนี่คะ"
คำตอบของเขามันไม่ได้เกินความคาดหมาย แต่มันเป็นสิ่งที่น่าเอือมระอาที่สุด ไม่เข้าใจว่าเขาจะมาตามตื๊อเธอทำไมหนักหนา
รู้ว่าไม่ชอบก็ยังหน้ามึนอยู่นั่น..
- ผู้เขียน
