ตอนที่ 3
1308 คำ
ตอนที่ 3 ตกหลุมรัก
ระหว่างที่กำลังนั่งกินสเต็กอยู่ในร้านอาหารยุโรปชื่อดัง ไทเกอร์นั่งมองใบหน้าสวย ๆ ที่กำลังจิ้มชิ้นเนื้อเข้าปาก มองไปมองมาก็ทำให้นึกถึงวันแรกที่เขาเจอของขวัญ และเป็นวันที่เขาตกหลุมรักเธอมาจนถึงตอนนี้
หลายปีก่อน
"เฮียเพชร เฮียเพชร"
เด็กสาวน้องใหม่ ม.1 ในชุดนักเรียน ผมสีน้ำตาลทองที่ถักเปียไว้อย่างเรียบร้อยร้องเรียกชื่อเพื่อนสนิทของไทเกอร์มาแต่ไกล ตอนนั้นไทเกอร์และเพชรกล้าเป็นรุ่นพี่ ม.6 พอดี รอยยิ้มสดใสของเธอดึงความสนใจจากเขาจนทำให้มองใบหน้าสวย ๆ นั้นแทบไม่ละสายตา
"ใครวะเพชร"
ไทเกอร์สะกิดถามเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้างกันทันที ความสวยที่โดดเด่นแม้จะอายุแค่เพียง 13 ปี ความสดใสร่าเริงของเธอเหมือนมีพลังงานบางอย่างทำให้เขาประทับใจได้อย่างไม่รู้ตัว
"น้องสาวกู ไอ้เสือ มึงอย่าบอกว่ามึงชอบน้องกูนะ คนนี้ไม่ได้ กูหวง อีกอย่างเฮียรชาคงไม่ยอมให้ยัยขวัญมีแฟนตอนนี้แน่ ๆ"
คำตอบของเพื่อนเหมือนเป็นเพียงลมพัดผ่านทะลุโสตประสาทที่ใช้รับฟังของเขาไปจนหมด เพราะตอนนี้เขาสนใจเพียงเด็กสาวที่วิ่งมาหยุดยืนตรงหน้าเท่านั้น
หนึ่งปีที่เรียนอยู่รั้วโรงเรียนเดียวกันไทเกอร์พยายามจีบของขวัญอย่างไม่ลดละ เขาแทบจะตามติดเธอไปทุกที่ในโรงเรียน ถึงแม้ว่าจะไม่จำเป็นต้องปกป้องจากการโดนคนรังแกเพราะของขวัญมีบอดี้การ์ดติดตามอยู่แล้วก็ตาม
แต่ยิ่งตามติด ของขวัญก็ยิ่งทำตัวห่าง จากที่คิดว่าเป็นพี่ชายคนหนึ่งก็กลายเป็นรำคาญเขาซะดื้อ ๆ
/////////
เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงความทรงจำเหล่านี้ทำให้ไทเกอร์รู้ตัวว่า ความรู้สึกของเขาที่มีต่อหญิงสาวตรงหน้าไม่เคยเปลี่ยนไปเลยแม้จะผ่านมากี่ปีแล้วก็ตาม ภาพเด็กสาวถักเปียและรอยยิ้มสดใสที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นยังตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขาตลอดเวลา ถึงแม้ไทเกอร์จะไม่ใช่ชายหนุ่มที่ไม่เคยผ่านผู้หญิงมาก่อน นั่นก็เป็นเพียงความต้องการตามประสาผู้ชายแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะจริงจังกับผู้หญิงคนไหน
แต่การจะพิชิตหัวใจของคนตรงหน้าก็ช่างยากเย็นเหลือเกิน นอกจากของขวัญจะไม่เคยมองไทเกอร์ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งแล้ว หนำซ้ำยังเห็นเขาเป็นคู่กัดตลอดเวลาอีกต่างหาก
"ขวัญอิ่มแล้ว เฮียเสืออิ่มหรือยัง ถ้าอิ่มแล้วก็ช่วยไปส่งขวัญที่บ้านสักที"
มือเล็กวางมีดกับส้อมรวบไว้ในจานหลังทานเสร็จ แล้วก็หันมาพูดกับคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม แต่ดูเหมือนว่าไทเกอร์จะมองหน้าสวย ๆ ของเธอเพลินจนจิตใจล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยไม่ได้ยินในสิ่งที่ของขวัญถาม
"เฮียเสือ ที่ถามนี่ได้ยินหรือเปล่า หูตึงหรือยังไง"
เมื่อโดนถามเป็นครั้งที่สองเขาจึงได้สติ
"เมื่อกี้ขวัญว่าไงนะคะ เฮียมัวแต่มองหน้าสวย ๆ ของขวัญเพลินไปหน่อย"
ลูกจีบลูกหยอดของชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ไม่เป็นสองรองใคร แต่ก็ไม่เคยใช้ได้ผลกับผู้หญิงที่มีชื่อว่าของขวัญคนนี้
"นี่เฮีย ถามจริงเถอะ เมื่อไหร่จะเลิกพูดจาน้ำเน่าแบบนี้สักที ขวัญฟังมาตั้งแต่อยู่ ม.1 จนตอนนี้อายุ 23 ปีแล้วนะ รู้มั้ยว่ามันเลี่ยน"
"เฮียจะพูดจนกว่าขวัญจะยอมเป็นของเฮีย"
"ฝันไปเถอะค่ะ ไม่มีทาง"
"ก็คอยดู ถ้าเฮียไม่ได้ ผู้ชายคนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับขวัญเหมือนกัน"
ของขวัญเลื่อนเก้าอี้เสียงดังเพื่อจะลุกขึ้นและรีบเดินออกไปจากตรงนี้ พร้อมส่งสายตาคมกริบปานแม่เสือไปให้กับชายหนุ่มที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะใช้เวรใช้กรรมหมด..จะได้หลุดพ้นจากผู้ชายคนนี้สักที
////////
ของขวัญขึ้นมานั่งประจำตำแหน่งข้างคนขับ สายตาก็เหลือบมองคนข้าง ๆ เป็นระยะ เขาหล่อจนทำให้ใจเต้นได้ตลอด ถ้าในหัวใจของเธอไม่ได้มีชายอื่นครอบครองอยู่แล้ว เรื่องที่จะตกหลุมรักคนอย่างไทเกอร์นั้นมันก็ไม่ยากอะไร หากสักวันที่ของขวัญลืมผู้ชายที่เธอรักเขาข้างเดียวมาหลายปีได้ เธอก็อาจจะตกลงปลงใจกับไทเกอร์ แต่ก็ไม่รู้ว่าวันนั้นจะมีหรือเปล่าเท่านั้นเอง
"ขวัญจ้องจนหน้าเฮียจะละลายไปกับสายตาของขวัญแล้วนะคะ มีอะไรหรือเปล่า หรือว่าเริ่มตกหลุมรักเฮียเข้าแล้ว"
"แหวะ หลงตัวเอง"
"เฮียไม่ได้หลงตัวเอง แต่เฮียหลงขวัญต่างหากล่ะ"
เฮ้อ..เสียงถอนหายใจยาว ๆ พร้อมกับส่ายหน้าสวย ๆ อย่างเอือมระอาระหว่างที่รถยุโรปราคาหลายสิบล้านกำลังแล่นอยู่บนถนน ก็เพราะชอบกวนอารมณ์ให้โมโหอยู่อย่างนี้ไงของขวัญถึงได้ไม่อยากเจอหน้าไทเกอร์เท่าไหร่
///////
"ถึงแล้วค่ะ วันหลังอยากจะไปไหนโทรบอกเฮียได้ตลอดนะคะ เฮียเสือว่างสำหรับขวัญเสมอ"
เมื่อรถมาจอดที่คฤหาสน์หลังใหญ่ ไทเกอร์ก็ยังไม่วายหยอดลูกอ้อนให้กับคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อย่างที่เคยทำประจำ
"อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยจะดีกว่านะคะ ลาล่ะค่ะ เฮียเสือ"
ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ ของขวัญก็ไม่ลืมหันมาถลึงตาใส่เจ้าของคำพูดหวานเลี่ยนที่ยังหัวเราะอย่างชอบใจถึงแม้จะโดนเธอว่าอยู่ก็ตาม
อาการท่าจะหนัก..คงต้องพึ่งหมอรักษาซะล่ะมั้ง
"ขวัญ วันนี้แต่งตัวซะเรียบร้อย ไปไหนมาเหรอลูก"
เสียงของคุณหญิงไข่มุกถามขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวใส่ชุดดูแปลกตากว่าทุกวัน ทั้งสีที่หวานแหววและดีไซน์ชุดนั้นยังเรียบร้อยกว่าทุกครั้งที่เคยเห็น
"ขวัญอยากใส่ซะที่ไหนล่ะคะ ก็เฮียเสือนั่นแหละบังคับให้ใส่ กรุงเทพฯ ก็ตั้งกว้าง ก็ดันซวยมาเจอกันในห้าง"
เสียงหัวเราะเล็ก ๆ ลอดออกมาจากผู้เป็นแม่ ทุกคนต่างรู้ดีว่าไทเกอร์เป็นไม้เบื่อไม้เมากับของขวัญมาแต่ไหนแต่ไร แต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยทำรุ่มร่ามหรือเกินเลยกับของขวัญเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ทุกคนต่างจะเชียร์ให้ทั้งสองคบกัน แต่ดูจากอาการของขวัญแล้วงานนี้คงยากเย็นยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา
หลังจากส่งของขวัญเสร็จไทเกอร์ก็ขับรถไปยังบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์อันดับหนึ่งของประเทศที่เป็นธุรกิจเบื้องหน้าของครอบครัว นิ้วเรียวยาวเคาะลงตามจังหวะเพลงที่เปิด ใบหน้าหล่อคมเข้มฉบับหนุ่มลูกครึ่งเผยยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่ได้อยู่ทานอาหารเที่ยงกับคนที่ตัวเองชอบ
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบก็ช่าง..
เป็นเวลาหลายปีที่เขาตกหลุมรักของขวัญ และก็เป็นหลายปีที่ไทเกอร์คอยกีดกันผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอเช่นกัน เรื่องที่ของขวัญเคยหลงรักผู้ชายคนหนึ่งนั้นเขาเองก็รู้ดีมาตลอด แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาที่ทำให้เขาหนักใจ เพราะถ้าเขารักเธอ ผู้ชายคนไหนก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับผู้หญิงที่เขาหมายปองทั้งนั้น
- ผู้เขียน
