PARKCHAWIN TALK
ถ้าเมาแล้วจะน่ารักขึ้นแบบนี้ ผมจะซื้อให้กินฟรีตลอดทั้งปีเลยเป็นไง
ขับรถเข้ามาจอดในรั้วบ้านไม่ทันไร เจ้าเด็กที่ดูจะกระหายน้ำเป็นพิเศษก็รีบโผเข้ามากอดผม ก่อนจะเขย่งปลายเท้าเล็กๆ นั่นเพื่อโน้มท้ายทอยผมเข้าไปจูบ
แววตาสุกใสกำลังแปรเปลี่ยนเป็นวาบหวามอย่างปิดไม่มิด ผมมองเห็นความปรารถนาในดวงตาคู่สวย ซึ่งไม่ต่างอะไรจากความต้องการของผมเลยแม้แต่นิดเดียว
ผมรั้งเอวอีกฝ่ายเข้ามาชิดอก ก่อนหอมแก้มขาวแล้วเลื่อนริมฝีปากฝากรอยบางๆ ไว้ที่ซอกคอ
“อ้ะ”
เจ้าตัวขมวดคิ้วเข้าหากัน ครางหงิงในลำคอเมื่อผมฝากรอยจูบไว้ที่กลางอก แล้วแยกยิ้มหวานตอนที่ผมหลุบตามอง
“คุณเกวบอกว่าใกล้ถึงวันเกิดคุณแล้ว..”
“อืม แล้วยังไงล่ะ หืม”
“ผมอยากเป่าเทียน..”
ทำไมอ้อนเก่งแบบนี้นะ
เพราะยังไร้เดียงสาก็เลยกักเก็บความสดใสไว้เยอะเลยใช่มั้ย หากแต่สำหรับผมรสชาติของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่มันขมจนผมฝืนกลืนไม่ลง
และถ้าเป็นไปได
