“คุณภาคไม่ได้เข้ามาที่นี่หลายวันแล้วครับ”
“แล้วเขาไปไหน พอจะรู้ไหมครับ”
“ไม่ได้แจ้งไว้เลยครับ”
ผมยืนรอไอ้เฟรมที่ไปเข้าห้องน้ำอยู่ใต้อาคาร ระหว่างรอไปหาอะไรกินกันข้างนอก ผมก็หยิบมือถือขึ้นมาเช็คข้อความไปพลาง แต่กลับไม่มีแจ้งเตือนจากเขาตอบกลับมาแม้แต่ข้อความเดียว
เมื่อคืนผมไปที่อีดีเอ็มคลับของเขา แต่กลับไร้ซึ่งเงาเจ้าของ มีแต่บอดี้การ์ดตัวโตที่เคยเจอคราวก่อนคอยบอกข่าวสารเกี่ยวกับเจ้าตัว
เสียงผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เงยหน้ามองแดดเปรี้ยงช่วงเที่ยงแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย
ทว่าคนที่เดินผ่านมากลับสะดุดตา จนผมต้องเดินเข้าไปขวางหน้าหยุดทักทันที
“วันนี้แฟนไม่มารับหรอครับ” ผมเอียงคอถาม
“ไอ้เบี้ยติดเรียนอ่ะ เลยต้องกลับก่อน” เขาตอบกลับด้วยสีหน้าอ่อนเพลีย
“เอ้า แล้วทำไมเดินแบบนั้นล่ะครับ”
“ปวดหลังอ่ะดิ ตัดงานทั้งคืนเลยขอมันกลับไปนอนก่อน”
“อ่อ คบกันนานๆ นะครับ”
“แซวกูหรอ”
พี่บีมแสยะยิ้มกับปร
