"อะไรนะคุณพอสอยู่ที่นี้อย่างนั้นเหรอห๊ะ" เกล็ดแก้วยกมือขึ้นทาบอก เธอหันไปมองนับดาว
"ลูกสาวน้ามันไม่ได้ไสซื่อหรอกมันคิดจับคุณพอสหวังรวยทางลัด" อุ๋มผลักไปที่อกนับดาวก่อนที่เธอจะรีบเข้าไปดูในห้องน้ำ ตู้เสื้อผ้าแม้กระทั่งบนเตียง
"บอกมานะว่าคุณพอสอยู่ที่ไหน" อุ๋มหันมาตะคอกถามนับดาวเสียงดัง
"แล้วเธอเห็นเหรอ...ก็ไม่นิลุงพอสไม่ได้อยู่ที่นี้"
"แกโกหก"
"ถ้าตาไม่บอกก็เห็นแล้วนิว่าในห้องฉันไม่มีใครเลยสักคน" นับดาวสวนกลับ เกล็ดแก้วรีบเข้าไปขวางอุ๋ม
"พอได้แล้ว...กลับไป"
"แต่คุณน้า"
"ไม่มีแต่เธอก็เห็นว่าคุณพอสไม่ได้อยู่ที่นี้...กลับไปได้แล้ว"
"ฝากไว้ก่อนเถอะ" อุ๋มเดินออกไปจากห้อง
"มันจริงอยากที่อุ๋มพูดรึเปล่า...ลูกทำเรื่องน่าอายแบบนั้นจริงรึเปล่า" นับดาวส่ายหน้า
"ดี....คุณพอสเขาเป็นคนรวยและอยู่คนละชั้นกับเราห้ามแกคิดสูงเด็ดขาด" พูดจบก็เดินออกไปจากห้องนับดาวรีบปิดประตู เธอแอบเสียใจที่แม่ของ
