วันต่อมา....
วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าลุกขึ้นอาบน้ำเตรียมตัวจะไปเรียน จริงๆ ฉันยังไม่หายปวย ยังปวดหัว และรู้สึกเพลียๆ อยู่ แต่ฉันหยุดเรียนมาแล้ววันหนึ่ง ถ้าหยุดอีกคงจะเรียนไม่ทันเพื่อน นี่แอนดรูว์ก็ส่งงานที่ต้องทำมาให้ฉันในแชท ยังดีที่มีแอนดรูว์คอยช่วย ถึงเราจะสื่อสารกันไม่ค่อยรู้เรื่องก็เถอะ
แกร่ก! ประตูห้องนอนของฉันถูกเปิดเข้ามา พี่ขุนเขาเดินเข้ามาในห้อง เขาใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยกมือขึ้นมากอดอกตัวเอง แล้วใช้สายตามองฉันแบบดุๆ
“ถอดชุดออกซะ” พี่ขุนเขาสั่งเสียงเรียบ
“ไม่ หนูจะไปเรียน” ฉันส่ายหน้ารัวๆ
“เธอดูสภาพตัวเองหน่อยมั้ยวีนัส ซีดทั้งตัวแบบนี้ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”
“ถ้าหนูเป็นอะไรเดี๋ยวก็มีคนพาหนูไปส่งโรงพยาบาลเองนั่นแหละ”
“หมายถึงใคร ไอ้หมดเวรนั่นสินะ” พี่ขุนเขาจ้องหน้าฉันตาเขม่ง
“ทำไมต้องเอาพี่หมอมาเกี่ยวด้วยคะ” ฉันมองหน้าพี่ขุนเขาอย่างไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้า
