“สนุกไหมครับ” เสียงทุ้มของคนที่เดินจับมือฉันตลอดระยะทางที่เดินแหวกว่ายกับฝูงชนหลายร้อยชีวิตในคืนวันศุกร์ดังขึ้นข้างๆ หูทำให้ฉันแอบหน้าร้อนผ่าว “สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่พาหอมเที่ยว” ฉันยิ้มตอบพี่คูเปอร์จนตาหยี พี่เขาพามาเดินเล่นที่ Walking Street บรรยากาศตอนกลางคืนมันน่าตื่นเต้นมาก~ และฉันก็ตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศตรงหน้ามากเช่นกัน “ครับผม ถ้างั้นแวะนั่งสักร้านดีกว่าไหม นั่งสักชั่วโมงแล้วค่อยกลับ” “อืม~ ได้ค่ะ หอมมีร้านที่อยากแวะพอดี” ฉันตอบตกลงเพราะมันมีร้านที่ดูนั่งสบายๆ อยู่ ไม่ได้เปิดเพลงจัดไฟหวือหวามากเท่าไหร่ จากนั้นเราสองคนก็เดินไปที่ร้านที่ฉันอยากนั่ง “พี่เปอร์ดื่มอะไรไหมคะ” พอเข้ามาในร้านบรรยากาศมันได้ฉันก็เลยสั่งค็อกเทลเบาๆ มาดื่ม แล้วก็หันไปถามเขาแต่พี่เขาอมยิ้มให้แล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ “ไม่ล่ะครับ พี่เอาแค่น้ำเปล่าก็พอ” “หือ?” พอได้ยินเขาบอกว่าเอาแค่น้ำเปล่าน้องหอมคนนี้ก็ทำห