EP : 4
1766 คำ
“เธอว่าจะมีคนเอาเราไปเม้าท์อีกไหม”
“ไม่มีหรอกมั้ง เขาเม้าท์จนเลิกเม้าท์แล้ว ยิ่งหอมไปมีแฟนคนก็เลิกคิดว่าเราแอบคบกันแล้ว”
“แต่ตอนนี้หอมเลิกกับคนนั้นแล้วนี่”
“รู้ได้ยังไง?”
“สำหรับหอม...เราใส่ใจทุกอย่างนั่นแหละ”
...?
ฉันมีแต่เครื่องหมายคำถามอยู่บนหน้าหลังจากที่ได้ยินประโยคตอบกลับมาของเวียร์ ได้ยินแล้วยิ่งไม่เข้าใจ เขาคงไม่ได้ต้องการจะสื่ออะไรที่มากกว่าคำว่าเพื่อนใช่ไหมคะ
“เรา...ไม่เข้าใจ” ฉันพูดออกไปช้าๆ ได้แต่ภาวนาให้ไม่เป็นอย่างที่คิด เวียร์คงไม่ได้ชอบแป้งหอมคนสวยคนนี้หรอกใช่ไหม เพราะที่ผ่านมาไม่ได้มีท่าทีว่าเขาจะชอบหอมเลยนะคะ
แต่ก็ไม่แน่หรอกนะแป้งหอมเองก็ใช่ว่าจะไม่สวย สวยมากซะด้วย แถมยังมีมงการันตีความงามเป็นถึงธิดาโคนมประจำจังหวัด ไม่แปลกหรอกที่ใครต่อใครจะมาหลงใหลในเสน่ห์ความงามของน้องหอม ^o^
อ้อ! หลังจากที่พ่อผิดหวังกับการจากไปของแม่วัวตัวที่ทะลึ่งมาคลอดลูกวันเดียวกันกับหอม ผิดหวังพร้อมกับอาการเจ๊งบ้ง จะไม่เจ๊งได้ยังไงล่ะคะวัวราคาตั้งหลายแสนตาย หลังจากนั้นพ่อก็เริ่มทยอยเปลี่ยนฟาร์มโคเนื้อให้มีส่วนผสมของโคนม และด้วยบารมีพ่อที่ตอนนี้กลายมาเป็นเจ้าของฟาร์มใหญ่ระดับ TOP 10 ของจังหวัดก็เลยทำให้หอมมั่นหน้ากล้าไปประกวดธิดาโคนมที่ตะเกียกตะกายประกวดทั้งที่ตกรอบซ้ำซ้อนถึง 3 ปี พอปีที่ 4 เก่งจนเจนจัดบนเวทีหรือกรรมการรำคาญก็ไม่รู้ถึงได้ตำแหน่งชนะเลิศคว้ามงกุฎและสายสะพายธิดาโคนมมาครองได้สมใจ
เอาล่ะไม่นอกเรื่องดีกว่าค่ะ วกกลับมาที่เวียร์เพื่อนร่วมคณะที่หล่อละลายใจของฉันดีกว่า เพราะพอฉันพูดออกไปว่าไม่เข้าใจเขาก็มองหน้าฉันนิ่งๆ อยู่พักใหญ่ หน้าเขานิ่งมากก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาบางๆ
“ก็หอมเป็นเพื่อนในคณะ เป็นเพื่อนผู้หญิงไม่กี่คนที่เราสนิทก็เลยใส่ใจไง” เขาตอบออกมาด้วยรอยยิ้มบางๆ แต่มันทำให้ฉันโล่งใจมากที่ไม่ใช่อย่างที่คิด ไม่ใช่ว่าเวียร์ไม่ดีนะคะ เขาเข้าขั้นเพอร์เฟ็คเลยล่ะ หล่อ ฐานะดีเรียนดี นิสัยดี เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ ไม่เคยมีประวัติเจ้าชู้จีบใครเรี่ยราด ใครๆ ก็อยากได้เป็นแฟน แต่ตอนนี้ฉันไม่พร้อมเปิดใจให้ใคร
โดนแฟนทิ้งว่าหนักแล้ว แต่แฟนดันไปเป็นเมียคนอื่นหอมไม่มีทางทำใจได้ง่ายๆ หรอกนะคะ 4 เดือนที่คกันอาจจะไม่นาน แต่ระยะเวลาก่อนหน้านั้นที่ไอ้อีนั่นมันตามจีบความผูกพันธ์ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้มันก็มีเยอะ นั่นน่ะแฟนคนแรกเลยค่ะ ตามจีบตั้งแต่ปี 1 ตามจีบมาเป็นปีฉันถึงยอมคบ ไม่คิดเลยว่าจะแอ๊บเก็บตัวตนได้เก่งขนาดนี้ และที่สำคัญหอมทำใจไม่ได้และยังไม่พร้อมที่จะเปิดใจให้ใครเข้ามา ต่อให้แค่เข้ามาคุยเล่นๆ ก็ยังไม่พร้อม
“อ้อ แล้วเวียร์รู้ได้ยังไงว่าหอมเลิกกับคนนั้นแล้ว” อย่าให้อีหอมเอ่ยชื่อเลย เจ็บจี๊ดถึงทรวง และนี่ก็เป็นเรื่องที่อยากรู้มากที่สุด อยากรู้มากกว่าเรื่องที่ไอ้อีอดีตแฟนมันไปเป็นเมียคนอื่นตั้งแต่ตอนไหนด้วยซ้ำ
“...เรารู้ว่าเขาแป็นเกย์นานแล้ว” เวียร์มองหน้าเหมือนชั่งใจก่อนจะพูดออกมาและคำตอบของเขาก็ทำให้ฉันตาโตขึ้นมาทันที
“ฮะ! รู้ตั้งนานแล้ว!” แล้วทำไมมึงไม่เป็นพรายกระซิบบอกกูบ้างล่ะคะ! ปล่อยให้หอมหลงรักเมียชาวบ้านมาได้ตั้งหลายเดือนได้ยังไง ใจดำ!
“อื้ม ก็...เคยไปเที่ยวผับ พี่ขาเมาแล้วคงจำเราไม่ได้มั้ง คงเมาหนักเขาเลยเข้ามาจีบเรา” ช็อก! อีหอมช็อกอีกแล้ว เจอเรื่องช็อกหลายเรื่องเลยค่ะวันนี้
“จีบ...เลยเหรอ” ฉันย้ำถามเวียร์เบาๆ แล้วก็ค่อยๆ กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ สมองนึกย้อนไปตอนที่ไอ้อีอดีตแฟนเคยตามจีบฉันตลอดระยะเวลา 1 ปี โคตรแมนโคตรบอยเลยค่ะ ไม่มีส่วนไหนที่จะบ่งบอกว่าเป็นเกย์ แต่ถ้าเป็นเกย์แล้วเป็นรุกอีหอมยังพอรับได้ แต่นี่ดันเป็นรับ มึงเป็นเมียเขาแล้วมึงมาจีบกูแบบผู้ช้าย~ ผู้ชายที่แมนฉิบหาย จิตใจทำด้วยอะไร! T__T
“ก็อย่างที่บอกแหละ เขาเข้ามาจีบ อารมณ์ตอนนั้นก็เหมือนเราโดนสาวๆ จีบ ประมาณ 2 เดือนก่อน เราไม่กล้าบอกเธอกลัวเธอไม่เชื่อเพราะยังไงเขาก็เป็นแฟนเธอส่วนเราเป็นคนนอกใช่ไหมล่ะ”
“เฮ้อ! หอมไม่เคยระแคะคายเลยจริงๆ นะ” ฉันได้แต่ถอนหายใจ ทำใจไม่ได้ คนแมนๆ ที่เป็นแฟนเราไปเป็นเมียคนอื่น รู้แล้วมันช็อกค่ะ
“เราเองก็ช็อกไปเลย หลังจากนั้นพอเห็นเธออยู่กับเขาที่ไหนเราก็จะเลี่ยง เขาจำไม่ได้หรอกท่าทางเมามากแต่เรามองหน้าเขาไม่ติด สงสารเธอด้วย” เออถ้าเป็นอีหอมก็มองหน้าไม่ติดเหมือนกัน อีเจ้ที่จีบกูในผับวันนั้นคือคนเดียวกันกับสุภาพบุรุษที่เป็นแฟนเพื่อนร่วมคณะกูแบบนี้น่ะเหรอ? อย่าว่าแต่มองหน้าไม่คติเลยค่ะ แค่ให้สบตาในระยะ 100 เมตรยังไม่รู้ว่าจะทำได้รึเปล่าเลย
“อื้อ หอมเข้าใจ แต่เวียร์ยังไม่ตอบหอมเลยนะว่ารู้ได้ไงว่าหอมเลิกกับคนนั้น” วกกลับมาที่ความสงสัยที่ยังไม่กระจ่างของตัวเองก่อนค่ะ อันนี้สงสัยจริงๆ
“เพื่อนมันไปเห็นพอดี มันเห็นตอนที่หอมกับพี่เขาบอกเลิกกันมันก็เลยโทรมาเล่าให้ฟัง แต่ไม่ต้องห่วงนะเรากำชับมันไว้แล้วว่าอย่าไปบอกใคร ไอ้นี่มันไว้ใจได้ปกติมันไม่พูดเรื่องใครหรอก แต่มันเห็นเรากับเธอเคยไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ ก็เลยโทรบอกมันกลัวเธอฟุ้งซ่าน” ฮะ? นี่มีคนเห็นเหตุการณ์ด้วยเหรอคะ ฉันไปบังเอิญเห็นไอ้อีอดีตแฟนมันกระหนุงกระหนิงกับผัวในบันไดหนีไฟนะเลยได้รู้ความจริงแล้วก็บอกเลิก
บังเอิญว่าฉันปวดอึ๊ค่ะ เรียนเสร็จพอออกจากห้องเรียนจะเข้าห้องน้ำนักศึกษาที่เรียนชั้นนั้นเลิกเรียนพร้อมๆ กันก็เข้าห้องน้ำพร้อมกันเยอะมากๆ ให้รอลิฟท์เพื่อไปเข้าห้องน้ำชั้นล่างก็รอไม่ไหวเหมือนกันเพราะคนรอเยอะ ฉันขี้จะจุกตูดอยู่แล้วขี้เกียจรอก็เลยพุ่งลงบันไดหนีไฟจะลงไปเข้าห้องน้ำอีกชั้น บันไดหนีไฟนี่ไม่ได้ล็อกค่ะ ปกติมันจะเปิดออกระหว่างชั้นไม่ได้ใช่ไหมคะจะเปิดประตูออกได้เฉพาะชั้นหนึ่ง แต่ที่นี่ไม่ล็อกก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
แต่พอเปิดบันไดหนีไฟก็ดันจำได้ว่าชั้นบนตอนนี้มันเงียบ วันนี้และเวลานี้ไม่มีใครใช้ห้องชั้นบนเรียนแล้วก็เลยตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางขึ้นไปขี้บนชั้นที่สูงกว่า เวลามันหลั่งไหลจะได้ไม่ต้องพยายามกลั้นเสียงให้ลำบากเพราะท่าทางจะมาเยอะแน่ๆ
วิ่งขึ้นไปก็ตามนั้นล่ะค่ะ ไปเจอผู้ชายหน้าหล่อสองคน คนหนึ่งคนรู้ทั้งอำเภอว่าเธอเป็นเกย์ กับอีกคนที่เลิกคุยทั้งอำเภอตั้งแต่ตามจีบแป้งหอม! คนหล่อสองคนกำลังนัวกันโดยที่แฟนฉันยืนหันหลังให้พี่เกย์ที่ทุกคนรู้ว่าเป็นรุกซุกไซร้ซอกคอแล้วพร่ำบอกว่าคิดถึงเมียที่สุด!
#PANGHORM END
#COOPER TALK
“ฮัลโหล”
“...”
ตู๊ดๆๆๆ
ทำไมซ้อไม่รับแต่กลายเป็นไอ้ชัตเตอร์รับแทนวะ! ผมแม่งนั่งไม่สุขแล้วครับ ตอนนี้เดินวนไปวนมาเป็นหนูติดจั่นแล้ว รอครับรออีกสัก 10 นาที เผื่อซ้อแม่งไปขี้อยู่แล้วไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปเล่นไอ้ชัตเตอร์เลยเสียมารยาทรับแทน
-สิบนาทีต่อมา-
...ซ้อพัดลม
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
“ฮัลโหล”
ติ๊ด!
อ่าส์! ไอ้ห่าชัตเตอร์อีกแล้ว ทำไมแม่งเสียมารยาทจังเลยวะ พอมันรับสายเป็นครั้งที่ 2 ผมเลยยิ่งอยู่ไม่สุข มองไปนอกบ้านแม่งก็เริ่มมืดขึ้นมาทุกที บรรยากาศวังเวงฉิบหายเหมือนความตายจะมาเยือนไอ้คูเปอร์ในเร็วๆ นี้
แต่ผมทำส้นตีนอะไรไม่ได้เลยนอกจากรอเวลาเท่านั้น โชคดีที่วันนี้ไอ้ชัตเตอร์ไม่มีโปรแกรมจะกลับมานอนที่บ้าน และท่าทางคงอีกหลายวันที่มันจะไม่กลับเนื่องจากแม่กับป๊ามันซึ่งก็คือคนเดียวกันกับแม่และป๊าผมเดินทางไปต่างประเทศ มันเลยไม่ต้องแวะมากินข้าวด้วย จะกลับมาอีกทีก็อาทิตย์หน้าซึ่งถึงวันนั้นมันมาแน่ แต่ก็ใช่ว่าผมจะรอดเพราะรถแม่งไม่มีทางซ่อมเสร็จภายใน 1 อาทิตย์แน่นอน ที่พึ่งที่เหลือเพียงหนึ่งเดียวของผมก็คือซ้อของผมนี่แหละครับ
-ครึ่งชั่วโมงผ่านไป-
ผมเดินๆ นั่งๆ เหมือนคนกระวนกระวายรอเมียหน้าห้องคลอดจนเวลาผ่านไปได้ครึ่งชั่วโมง พอถึงครึ่งชั่วโมงก็เลยตัดสินใจกดโทรหาซ้อของผมอีกครึง ผ่านมาครึ่งชั่วโมงซ้อคงกลับมาหาโทรศัพท์ของตัวเองแล้วล่ะครับ
...ซ้อพัดลม
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
“...” เงียบ กดรับสายแล้วแต่ไม่มีใครพูด ผิดปกติแต่คงไม่ใช่ไอ้ชัตเตอร์พี่ชายของผมรับสายแน่นอนไม่งั้นมันฮัลโหลมาตั้งแต่แรกเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาแล้ว
“ฮะ ฮัลโหลซ้อ”
“...กูเหมือนเดิมนี่แหละ มึงไม่ต้องตัดสายไอ้เปอร์ สารภาพมามึงไปทำเรื่องเหี้ยอะไรไว้ถึงพยายามโทรมาให้เมียกูคุ้มกะลาหัว”
- ผู้เขียน
