“พอเถอะเวียร์เรื่องมันเลยเถิดไปกันใหญ่แล้ว”
“หึ! พอเหรอ? เธอแม่งพอก่อนสิวะ เพิ่งทำเป็นบ่นว่ารำคาญมัน แล้วไงวะสุดท้ายก็เลือกมัน...หิวเงินเหรอแป้งหอม?”
“...”
ผั๊วะ!
“มึงว่าไงนะ มึงว่าแป้งหอมว่าไง! มึงกล้าดูถูกผู้หญิงของกูต่อหน้ากูเหรอไอ้สัส!”
ผั๊วะ!
ผั๊วะ!
ผั๊วะ!
“มึงปากหมามากใช่ไหม!” เขาซัดเข้าเต็มหน้าของเวียร์จนหน้าช้ำไปด้วยรอยหมัดและเลือดก่อนจะตะคอกถามด้วยน้ำเสียงที่บอกอารมณ์ได้ดีว่ากำลังโกรธมากแค่ไหน พูดจบเขาก็จัดการรัวหมัดเข้าใส่เวียร์อีกครั้ง
ผั๊วะ!
ตุ๊บ!
ตุ๊บ!
ตุ๊บ!
ฉันยืนมองเขาตรงดิ่งเข้าไปจัดการรัวหมัดเข้าใส่เวียร์ไม่มียั้ง ซัดหมัดรัวเข้าเต็มหน้าจนเวียร์ลงที่พื้นถนนล้มก็ใช้เท้ากระทืบเวียร์ต่อ
ไทยมุงที่ก่อนหน้านี้ตรงเข้ามาช่วยประคองเวียร์ในตอนแรกพอเห็นเขาโมโหจัดก็ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งแล้วล่ะค่ะ แม้แต่เพื่อนผู้ชายในคณะที่เป็นเพื่อนของเวียร์ก็ยังไม่กล้าเข้ามายุ่ง
แต่ก็ด
