ตอนที่ 12
1267 คำ
น้องส้มเป็นคนสัมผัสถึงอารมณ์ความรู้สึกไวมากเขายิ่งต้องระวังไม่ให้เธอรู้ว่าตอนนี้มีบางอย่างในตัวมันแปลกออกไปมากขึ้นจากเมื่อก่อนแล้วดูท่าทางจะควบคุมไม่ได้ซะด้วย
"กินขนมต่อเถอะเขาขอกันแต่งงานจบแล้ว"
"ก็ได้ค่ะ"
"อยากมีคนขอแบบนั้นบ้างเหรอ?"
"ต้องหาให้เจอก่อนค่ะคนที่รักส้มน่ะ"
"...!" ถ้าเขาทำแบบนั้นเธอจะดีใจไหมละ
หลังจากกินอาหารค่ำจนอิ่มแล้วก็ถึงเวลากลับบ้านซะทีเพราะว่าตอนนี้ทั้งพ่อและพี่ชายโทรตามด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะแกล้งน้องส้มทั้งที่ตลอดเวลาไม่เคยแกล้งเธอเลยสักครั้งเดียว
"ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวนะคะ"
"ถ้าอยากมาอีกก็บอกพี่นะ อย่ามากับคนอื่นที่ไม่ใช่พี่"
"พูดเหมือนพระเอกนิยายขี้หวงไปได้!" ไม่รู้ว่าเขาอ่านหนังสือหรือดูซีรี่ส์รึเปล่านะถึงได้พูดแบบนั้นออกมาแต่ก็ช่างเถอะตอนนี้เธออยากจะนอนพักผ่อนให้เต็มที่หลังจากโต้รุ่งมาเกือบทุกคืนและอัดกาแฟในทุกเช้า
พี่ทีเร็กซ์ขับรถกลับไปในเส้นทางเดิมแต่ก็จอดแวะร้านสะดวกซื้ออีกแล้ว เขาให้เธอลงตามไปช่วยเลือกซื้อของแต่ว่าเดี๋ยวนี้ดื่มนมจืดแล้วเหรอ เขาหยิบขึ้นมาส่วนใหญ่จะเป็นสาหร่ายทะเลอบกรอบ ปลาเส้นและเมล็ดอัลมอนล์แบบที่เธอชอบใส่จนเต็มตะกร้าจากนั้นก็เดินนำไปจ่ายเงินส่วนเธอกินข้าวอิ่มแล้วเลยคิดไม่ออกว่าจะซื้ออะไรเพิ่มให้เปลื่องเงิน
ทุกวันนี้ก็ใช้เงินน้อยอยู่แล้วเพราะพี่ฟ้าเป็นห่วงมากเลยมาคอยดูแลอยู่ด้วยทั้งวันเลย พี่ฟ้าซื้อน้ำกับขนมให้เธอกับก้อนราวกับจะขุนให้อ้วนขึ้นแล้วบางครั้งก็ขับรถพาไปเดินเล่นที่ร้านหนังสือที่ไม่ต่างจากสวนสวรรค์ของเธอกับก้อนเลยด้วย
รู้ไหมว่าเธอถามเรื่องนี้ไปเพราะเกรงใจแต่พี่ฟ้ากลับตอบมาว่าไม่ต้องห่วงเพราะทุกอย่างที่ทำให้น่ะเต็มใจเสมอแล้วอยากจะเห็นรอยยิ้มของเธอกับก้อน
ทุกประโยคจะมีก้อนอยู่เสมอจนน่าสงสัย!
ปรกติเธอก็ไม่ชอบยุ่งเรื่องของใครอยู่แล้วเลยไม่ได้อยากจะตั้งคำถามมากมายหรือจับพิรุธเกินไปเพราะเดี๋ยววันหนึ่งคำตอบคงจะวิ่งเข้ามาหาเองแหละ
"อันนี้พี่ซื้อให้ไว้กินดึกๆเผื่อหิว" เขารู้ว่าเสบียงห้องเธอหมดจากการถามแม่บ้านที่เข้าไปทำความสะอาดเมื่อตอนเย็นนี้เอง
"ขอบคุณค่ะ" เธอริ่มชักจะสงสัยแล้วนะว่าทำไมวันนี้เขาถึงได้ใจดีแปลกๆ
"มองพี่ทำไม!!?" แววตาแบบนี้ของเธอมันอันตรายมากเลยนะไม่รู้ตัวบ้างเหรอ
"แค่มองก็ต้องทำไมเสียงแข็งใส่ด้วย" เห็นไหมละว่าเขาน่ะอารมณ์แปรปรวนขนาดไหนทั้งที่เมื่อกี้ตอนเดินเลือกซื้อของยังยิ้มบางๆอยู่เลยแต่ตอนนี้กลับมาตีหน้ายักษ์ใส่กันอีกแล้ว
ส้มนั่งนิ่งภายในรถไม่รู้ว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดีเขาถึงจะไม่ตีหน้าดุทำเสียงแข็งใส่แต่คิดแล้วก็คงไม่มีหรอกเพราะไม่ว่าเธอจะทำอะไรเขาก็ไม่เคยพอใจเลยติดจะดุใส่ตลอดเลยด้วยซ้ำ พี่ทีเร็กซ์ชอบตั้งกำแพงกันเธอออกเสมอแม้ว่าก่อนหน้านี้จะอารมณ์ดีแต่เมื่อรู้สึกตัวกำแพงภายในใจเขาจะก่อตัวสูงขึ้นไปอีกและเธอไม่ใช่คนจะทลายกำแพงพวกนั้นหรอกนะ
ต่างคนก็ต่างอยู่ไปสิสบายใจดีออก!
เธอจะเดินออกห่างเพื่อความสบายใจของเขาและอนาคตที่จะได้ไม่ต้องถูกใครบังคับของเราอีก มือล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหน้านิยายอ่านแล้วเอนตัวไปกับเบาะที่ปรับให้สบายมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงเพลงดังคลอเข้ามาเบาๆพร้อมกับเสียงร้องของเขา
พี่ทีเร็กซ์ร้องเพลงเพี้ยนกว่าเธออีก!
เนื่องจากว่ามีอุบัติเหตุข้างหน้าทำให้การจราจรตอนนี้ติดขัดอย่างหนักจนแทบขยับรถต่อไปไม่ได้แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับคนที่ทิ้งทุกอย่างไปแทบหมดสิ้นแล้วฝังตัวเข้าไปอยู่ในจินตนาการของทุกตัวหนังสือที่เลื่อนผ่านด้วยความชอบใจ นานเท่าไรก็ไม่รู้กว่ารถจะเคลื่อนตัวออกไปได้แล้วมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย พี่ทีเร็กซ์ถือของให้อีกแล้วแถมยังเดินตามมาเงียบๆด้วยใบหน้าเรียบเฉย ไม่พูด ไม่บ่น ไม่ว่าและไม่ดุอะไรเลยทั้งที่ปรกติแล้วชอบทำเสียงแข็งว่าเธอเรื่องเล่นโทรศัพท์ตลอด
"เดี๋ยวพี่เอาของไปให้ที่ห้องเองนะ คืนนี้ไปอาบน้ำนอนให้เต็มอิ่มเถอะ"
"งั้นฝันดีค่ะ"
"อืม" ป่านนี้พ่อกับพี่ชายนั่งรออยู่แต่คงไม่ได้จะคุยเรื่องงานหรอกแต่เป็นเรื่องน้องส้มมากกว่าเพราะเขาเล่นกลับมาถึงบ้านตอนเกือบห้าทุ่ม
ความจริงของในมือจะให้เธอถือไปเลยก็ได้นะแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงได้เองถือไม่ปล่อยแบบนี้ อารมณ์ดีขึ้นมากเริ่มขุนมัวเพราะแววตาของพ่อที่จับผิดส่วนพี่ชายก็น่าจะคอยหาเรื่องช่วยเหลือตามที่มันเคยสัญญาเอาไว้ว่าจะเป็นไม้กันหมาคอยทำตัวแยกน้องส้มออกจากเขา
แต่สัญญาเนี่ยยกเลิกได้ใช่ไหม?
"แกพาน้องส้มไปไหนมา?"
"กินข้าวไง พอดีผมขี้เกียจไปกินคนเดียว"
"แค่นี้ใช่ไหม แกไม่ได้แกล้งน้องส้มใช่ไหม?"
"เคยมองผมเป็นคนดีบ้างไหมเนี่ยห่ะ!?"
"แล้วเคยทำให้เห็นบ้างไหมละ!?"
"ผมแค่ขี้เกียจไปกินข้าวคนเดียวเฉยๆเลยชวนน้องส้มไปมันจะมีปัญหาอะไรนักหนาหรือว่าอยู่บ้านหลังเดียวกันจะพูดคุยกันไม่ได้ห่ะพ่อ ถึงยังไงผมก็ไม่เสนอหน้าเข้าไปยุ่งกับน้องส้มให้เข้าแผนของพ่อหรอกไม่ต้องหวังว่าเราจะเกี่ยวดองกัน!!"
"ไอ้นี่!"
"มีอะไรอีกไหมจะไปอาบน้ำนอนแล้ว...ง่วงมาก!!"
"อย่าให้รู้ละว่าแกไปแกล้งน้องส้ม"
"ตอนนี้ไม่แกล้งแต่หลังจากนี้ก็ไม่แน่!"
"ไอ้ทีเร็กซ์!!"
เขาเบะปากใส่ทั้งพ่อและพี่ชายแล้วเดินผ่านไปไม่สนใจว่าพ่อจะหัวเสียขนาดไหนด้วย ของในมือยังถืออย่างมั่นคงทุกก้าวเดินไปต้องใช้ความกล้าอย่างมากเมื่อมาหยุดหน้าประตูห้องและยกมือเคาะเบาๆไม่นานประตูก็เปิดออก
น้องส้มใส่ชุดนอนโคตรน่ารักเลย
เห็นแล้วอยากนอนด้วยจัง
...เดี๋ยวนะ!!!!
"นี่ของแล้วคืนนี้ก็นอนเยอะๆนะ"
"ขอบคุณค่ะ"
แม้ว่าจะเป็นแค่ปลายนิ้วสัมผัสเขาก็รู้สึกคล้ายว่าหัวใจกระตุกอย่างรุนแรงจนแทบเสียหลัก ทีเร็กซ์ตีหน้าดุรีบเดินหนีไปเข้าห้องนอนของตัวเองปิดประตูเสียงดังก่อนจะแอบแง้มออกมาเล็กน้อยแค่เพียงสายตาลอดผ่านได้มองเด็กซื่อบื้อทำหน้างงก็พอใจแล้ว
"ฝันดีนะน้องส้ม"
- ผู้เขียน
