บทที่6.สยบข่าวลือ....
1575 คำ
มีซิ!!
มีเสียงแย้งเล็กๆ ดังขึ้นในส่วนหนึ่งของความรู้สึก กับภาพมายาที่เขาเห็นบ่อยๆ ตอนที่ตนเองหลับตา
ทิพยอาภาไง...ทุกอย่างที่เป็นหล่อนมาจากเนื้อแท้ หล่อนไม่เคยเสริมแต่ง แต่ก็เย้ายวนจนเขาหลงเพ้อ...สลัดหล่อนไม่ลงจนแล้ว จนรอด ปัญหาใหญ่หลวงถึงได้ตามก้นมานี่ไง
ไม่ว่าจะเรียวคิ้วโก่งดังคันศร ปลายจมูกโด่งพองาม ริมฝีปากอิ่มเต็มสีระเรื่อ แม้ไม่ได้เสริมแต่งด้วยลิปสติกราคาแพง เรียวปากของทิพยอาภาก็ชวนให้เขากดจุมพิตไม่สร่างซา...ใบหน้ารูปไข่ ลำคอเรียวระหง ผมยาวสีดำถึงกลางแผ่นหลัง ทั้งหอมและนุ่มนิ่ม ทั้งที่หล่อนใช้แค่ยาสระผมราคาถูก ไม่มีน้ำหอมปรุงแต่งเรือนกาย กลิ่นที่ระเหยออกมาจากผิวเนื้อของทิพยอาภาก็ชวนดอมดม...แมทธิวยกแก้วเชมเปญขึ้นกระดก เมื่อลำคอแห้งเป็นผง เพียงแค่รำลึกถึงผู้หญิงที่ตัวเองสาปส่ง...
“ยัยแม่มด...” เขาสบถในลำคอ อยากจะคำรามเสียงดังๆ แต่สถานที่ไม่อำนวย ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน? ทิพยอาภาก็คอยตามมาหลอกหล่อน ทั้งในความคิด และภาพมายา เมื่อไรล่ะ? เมื่อไรเขาจะกำจัดหล่อนออกไปจากความคิดได้สักที
ได้สิ!! มีเสียงห้าวๆ ตะโกนลั่นอยู่ในหัวอกของแมทธิว
เมื่อไรก็ตามที่เขาเจอหล่อน...เขาแน่ใจว่าจะเขียหล่อนทิ้งได้ทันที
“เราห่างเหินกันจังเลยนะคะแมท” หลังดินเนอร์มื้อค่ำมื้อนั้น...แมทธิวก็แทบจะหายหน้าหายตาไปเลย
ชายหนุ่มหมุนตัวมายิ้มให้ เมื่อเอ็มม่ากับเขากำลังถูกจับตามอง เขาไม่อยากให้ภาพหลุดทำลายภาพลักษณ์ของตัวเองอีก “งานผมยุ่ง คุณก็น่าจะรู้” ชายหนุ่มตอบส่งๆ เขาห่างหายจากทุกคนจริงๆ เมื่ออารมณ์สุนทรีย์ที่เคยมีมันเหือดหายไปจนเกลี้ยง เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการนอนมากกว่าออกมาสังสรรค์เหมือนเคย
“ก็คงใช่ค่ะ เอ็มม่าเองก็ยุ๊งยุ่ง...แต่ก็ยังพอเจียดเวลาไปเฮฮาได้ คุณรู้ตัวไหมคะแมทคุณเปลี่ยนไปมาก” หล่อนท้วง แต่เป็นการท้วงแบบนิ่มๆ แมทธิวจึงไม่รู้ว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังไม่พอใจ
“มันเหนื่อยน่ะ...ก็เลยอยากนอนพักมากกว่า” คำตอบปัดๆ แบบที่ไม่มีใครได้ล่วงรู้ความจริง
“ระวังนะคะ ตำแหน่งที่คุณครองจะถูกเด็กรุ่นน้องคว้าเอาไป”
เธอกระเซ้า พร้อมกับยิ้มหวาน ฉายานักรัก ฉายานักล่า ในกลุ่มไฮโซยกให้แมทธิวแทบทั้งหมด เขาเป็นขวัญใจสาวๆ ขวัญใจมวลมหาประชาชน เมื่อรูปงามดังทองทา แถมยังร่ำรวยมหาศาล พ่วงตำแหน่งด้วยผู้นำดีแลนคนต่อไป มีสาวๆ คนไหนที่จะไม่ปรารถนาเขาบ้างเล่า
แมทธิวไม่ได้ตอบ เขายกแก้วเชมเปญขึ้นจิบด้วยท่าทีไม่เดือดร้อน
“แมทย่าจะกลับแล้วนะ พรุ่งนี้ย่ามีไฟล์ต้องบิน” มาดามจูเลียเดินเข้ามาหา หลังนางเดินไปทักทายเพื่อนร่วมวงการ
“ครับ...เอ็มม่า ผมขอตัวก่อนนะ คุณย่าต้องรีบกลับไปพัก”
หากเป็นเมื่อก่อน คนส่งมาดามจูเลียกลับคฤกหาสน์ดีแลน...คงไม่พ้นจาคอป เมื่อแมทธิวมักจะอยู่สำเริงสำราญตามประสาหนุ่มโสดต่อ... แต่วันนี้มาแปลก เขาจะกลับพร้อมญาติผู้ใหญ่ ซึ่งสร้างความแปลกใจให้กับมาดามจูเลีย รวมถึงเอ็มม่าด้วย
หญิงสาวเซ็งในอารมณ์ยืนหน้าตูมจนแซกเดินโฉบเข้ามากระเซ้า
“ไงเทพบุตรของคุณ เหินฟ้ากลับวิมานไปแล้วรึ?”
“อย่าพูดมากน่าแซก กำลังอารมณ์ไม่ดี ไม่รู้ว่าแมทธิวไปติดสาวคนอื่นหรือเปล่า...เขาเฉยชาจนน่าใจหาย” หญิงสาวบ่น กระดกแก้วเชมเปญถี่ๆ จนแซกอดไม่ได้ที่จะขำ
“ไม่น่าจะมีคนอื่นนะ ผมว่าหมอนั่นต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่...หนุ่มนักรักเก็บตัวเหมือนฤๅษี ต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาชัวร์”
ประสบการณ์ชีวิต ทำให้แซกคิดแบบนั้น เขาฉุกใจตั้งแต่ไอ้หมอนั่น มีแววตาวูบไหว หากเป็นแมทธิวคนก่อน หมอนั้นไม่เคยเกรงกลัวใคร ไม่รู้มันไปเอาความมั่นใจมาจากไหนหนักหนา...แต่นาทีนี้ แมทธิวดูหวาดระแวงแปลกๆ มันไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเก่า เหมือนกำลังมีเรื่องคิดหนักอยู่ในใจ
เอ็มม่าเม้มปาก “นั่นมันหน้าที่คุณที่จะล้วงออกมาไม่ใช่เหรอ?”
เหยี่ยวข่าวหนุ่มยิ้มหยัน ใช่!! เขามีอาชีพที่คนมีชนักปักหลัง...ผวา...
“มันก็ใช่ มาคอยดูเถอะ ไอ้หมอนั่นซ่อนอะไรไว้ ผมจะลากออกมาตีแผ่ให้ทุกคนรู้” แซกพูดพร้อมกับยิ้มหยัน ความริษยาไม่ได้มีแค่เพศหญิง ผู้ชายอย่างเขาก็มีเช่นกัน เป็นความอิจฉาความเพียบพร้อมของคนรวย
“อยากทำอะไรก็ทำเถอะ ยังไงเสียเอ็มม่าก็ตีตราจองแมทธิวไว้แล้ว...ต่อให้เขามีข่าวเสียหายแค่ไหน เอ็มม่าก็ไม่สน”
แซกอยากตะโกนใส่หน้าเอ็มม่า...แต่เขายั้งปากไว้ทัน...สิ่งที่เอ็มม่าต้องการไม่ใช่แมทธิว...หล่อนต้องการ ‘ดีแลน’ ต่างหาก
“ผมกลับล่ะ จะไปกับผมไหมล่ะ รับประกันนะคนสวย คุณได้ครางจนเสียงแหบแน่”
แซกขยิบตาเจ้าชู้ให้ เขายัดกล้องถ่ายรูปลงในกระเป๋าสะพายข้างตัว
เอ็มม่าสะบัดค้อนให้ หล่อนอดอยากเพราะแมทธิวไม่ใคร่จะมาส่งส่วย ดังนั้นข้อเสนอของแซกก็น่าสนใจไม่น้อย
“ไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเอ็มม่าตามไปทีหลัง”
มันเป็นความลงตัวที่แสนทุเรศทุรัง...หากมีใครสักคนล่วงรู้ แต่สังคมไฮโซก็ไม่ต่างอะไรกับสังคมคนระดับล่าง เมื่อแต่ละคนเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีกิเลสไม่ต่างกัน...จะยากจนข้นแค้น หรือร่ำรวยมหาศาล กามตัณหา ก็มีอยู่ในตัวทุกผู้ทุกคน
เช้าวันรุ่งขึ้น...
หลังไปส่งมาดามจูเลียขึ้นเครื่องที่ท่าอากาศยานวอชิงตันดี.ซี. แทนที่แมทธิวจะไปประจำการแทนท่าน เขาเลือกที่จะมุ่งหน้ากลับบ้านแทน เมื่อเวลานี้... ความคิดในสมองของชายหนุ่ม ส่วนใหญ่มีแต่เรื่อง...ทิพยอาภา...
แมทธิวเดินทอดหุ่ย ในสวนหย่อมข้างตัวคฤหาสน์ เขาไม่เคยคิดว่าบ้านที่เติบโตมาจะกว้างขวางขนาดนี้ เมื่อเดินจนเหนื่อยร่วมชั่วโมง...เขายังเดินไม่รอบคฤหาสน์สักที
สายตาคมกล้าสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แมทธิวค่อนว่า หล่อนเป็นตัวทำลาย Sex ให้เสื่อมลงชั้นดี ผู้หญิงเห่ยๆ
หล่อนกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ริมรั้ว...เหมือนกำลังทำอะไรบางอย่างกับต้นไม้สีเขียวที่ยืนต้นเป็นพุ่มเตี้ยๆ อยู่ตรงนั้น
ผักโขม...คือต้นไม้ที่ทิพยอาภาบังเอิญเดินผ่านมาเจอ และมันสามารถนำมาประกอบอาหารได้ เป็นต้นไม้ที่มีคุณค่าทางอาหารสูง เป็นพันธุ์ไม้ที่มีแร่ธาตุ มีโปรตีนสูง กรดอะมิโน วิตามิน และแร่ธาตุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น วิตามินเอ วิตามินบี 2 วิตามินบี 6 วิตามินบี 9 วิตามินเค ธาตุแคลเซียม ธาตุเหล็ก ธาตุแมกนีเซียม ธาตุโพแทสเซียม ธาตุทองแดง ธาตุแมงกานีส ธาตุสังกะสีนั่นยังน้อยไปเกี่ยวกับข้อดีของผักชนิดนี้ หญิงสาวจึงหาเวลาว่างตอนที่แองเจลิน่าหลับ ฉวยตะกร้ามาเก็บผักที่เป็นผักปลอดสารพิษ เมื่อมันขึ้นเองตามธรรมชาติ ไร้สารเคมี...
มือเรียวเล็กเอื้อมเด็ดใบสวยๆ ตรงยอด มีรอยยิ้มแต้มติดมุมปากตลอดเวลา เมื่อเจ้าตัวกำลังมีความสุข เธอได้อยู่กับบุตรสาว แม้จะต้องอำพรางตัว แต่นั่นคือที่สุดของเธอแล้ว เมื่อไม่รู้อนาคต หากวันไหนความลับแตก เธอคงถูกเฉดหัวออกไปจากคฤหาสน์หลังนี้ และคงไม่มีวันได้พบหน้าแองเจลิน่าอีกต่อไป...
หญิงสาวถอนใจเฮือกๆ ตัดใจเก็บผักต่อ มื้อนี้เธอจะทำอาหารอ่อนๆ ให้บุตรสาวทดลองกิน มีส่วนผสมของผักที่เธอเก็บนี่ล่ะ
แมทธิวยืนมองอยู่ไกลๆ หัวคิ้วของเขาขมวดแน่น หลังสำรวจหญิงสาวตรงหน้าแบบจริงจังอีกครั้ง มีหลายอย่างในตัวผู้หญิงที่ชื่อ ‘อริส’ ทำให้เขาคุ้นหล่อนแปลกๆ เริ่มเลยจาก ‘กลิ่น’ ตามด้วยรอยยิ้ม และอากัปกิริยา จริงอยู่ว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิดทิพยอาภามากนัก สิ่งที่แมทธิวทำเสมอคือเรียกหาหล่อนตอนที่มีอารมณ์ปรารถนา แต่เขามั่นใจ ไม่ว่าจะการขยับตัว หรือการวางหน้า ทุกสิ่งนั้นฝั่งอยู่ในความทรงจำ แม้จะพยายามกดลงไปลึกๆ ในใจ...แต่ไม่มีวันไหนที่เขาไม่หวนนึกถึงหล่อนสักที...
อะไรบางอย่างดลใจแมทธิว เขาเดินตามหล่อนไปห่างๆ ไม่ส่งเสียงกระโตก กระตราก แต่เฝ้าจับตามองแบบไม่กะพริบตา...
เขาสงสัย...หรือว่าเขากำลังสับสน...
แมทธิวไม่แน่ใจ แต่ปลายเท้าของเขาก็ก้าวตาม เมื่อหล่อนออกเดินไปที่ไหนสักที
“อุ้ย! ”
สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมาจากห้องครัว หล่อนอุทานเสียงลั่น เมื่อเดินออกมาเจอเจ้านายคนหนึ่งในบ้าน ยืนเตร่อยู่หน้าประตูห้องครัว...แถมเขายังเป็นเหมือนเจ้าชายในฝัน ที่ไม่ว่าจะคนจน คนรวยก็แอบเอาไปฝันละเมอ แมทธิว ดีแลน
- ผู้เขียน
