ชายหนุ่มถลึงตาใส่ เขาโบกมือไล่ แถมใบหน้ายังบึ้งตึงเสียจนคนที่ออกมาเจอผวา
หล่อนเดินลนลานจากไป พกความสงสัยใคร่รู้เต็มเปี่ยม
แต่ไม่กล้าสืบหาสาเหตุ...ได้แต่คิดเองในใจ...เขามาทำอะไรอยู่ตรงนั้น?
“สวีตตี้ๆ” ความสงสัยนั่น หล่อนไม่สามารถทนเก็บเอาไว้กับตัวเองคนเดียวได้ มันจึงถูกส่งต่อไปยังคนที่เดินผ่านมาเจอคนแรก
“อะไร...ฉันรีบ จะไปช่วยอริสทำมื้อกลางวันให้คุณหนูทาน”
สาวใช้ตัวอวบบ่นพึม เมื่อถูกฉุดลากเข้าไปหลบซ่อนในซอกเล็กๆ
“อย่าเพิ่งไปเลย...เออ...” หล่อนกระอึกกระอัก ไม่กล้าพูดขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“ทำไม? หรืออีไวโอเล็ตมันอยู่ในครัว ไม่ได้การล่ะ ช้าไม่ได้ล่ะ เดี๋ยวมันแขวะอริสอีก!! ” สวีตตี้แทบเต้น หล่อนทำท่าจะโผออกไป เมื่อนึกเป็นห่วงเพื่อนร่วมงานที่เรียบร้อย และไม่สู้คน
“ปะ เปล่า...คือ”
“พูดๆ มา กลัวอะไร...มีอะไรอยู่ที่ครัวหรือ?”
“คุณแมทธิวซิ เธอยืนเตร่อยู่ตรงนั้น ฉันกำลังสงสัย เธอมาทำอะไรที่นั
