วรภัทรพูดคุยสอบถามอาการอยู่ครู่เดียวก็อ้างว่าต้องรีบกลับไปดูแลบริษัท ทักษพรมองเขาด้วยสายตาขออภัย เธอรู้ว่าวรภัทรคงกำลังมึนงง เธออยากจะตะโกนออกไปว่า...เธอไม่รู้เรื่อง...ดังๆ
ธนายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นไหล่ทั้งสองข้างของวรภัทรลู่ลงเล็กน้อย เมื่อวานตอนที่เขาได้ยินว่าวรภัทรเป็นคนพาทักษพรมาโรงพยาบาลเขาแทบจะติดปีกบินมา กลัวว่าการที่วรภัทรเข้ามาช่วยเหลือเธอในยามลำบากจะทำให้เธอใจอ่อน เขาได้จึงเสี่ยงบุ่มบ่ามรับสมอ้างเป็นพ่อของน้องพืชและถือโอกาสอยู่เฝ้าไข้กับเธอ
พยาบาลนำอาหารสำหรับผู้ป่วยเข้ามาส่งพอดี ทักษพรเปิดดูแล้วเตรียมตัวจะป้อนอาหารให้ลูกชาย
“นาจะไปทำงานก็ไปเถอะลูก เดี๋ยวแม่อยู่ดูแลหลานกับหนูผักเอง”
ทักษพรชะงัก เมื่อวานเธอก็รู้สึกว่าคุณภัสราเมตตาตนเองกับลูกชายมากแล้ว แต่วันนี้ยิ่งหนักกว่าเดิม “เอ่อ คุณซาร่า จะสะดวกเหรอคะ?”
ภัสราเอียงหน้าทำสายตาดุ “บอกให้เรียกคุณแม่ยังไงล่ะจ๊ะ”
“ค่ะ คุ
