บทที่ 12 กำจัดแจ่มใส
1106 คำ
เป็นเอกนั่งดูทีวีอย่างไม่มีความสุข ในหัวของเขามีแต่เรื่องของแจ่มใสวนเวียนอยู่ เขาเฝ้าบอกตัวเองว่าเขาคิดถูกแล้วที่ตกลงยุติความสัมพันธ์กับแจ่มใส และขั้นต่อไปต้องหาทางกำจัดเธอออกจากคฤหาสน์สกุลเจียง
...ในเมื่อเธอกับเขามีสัมพันธ์กันแล้ว เธอก็ไม่ควรอยู่ที่นี่ในฐานะน้องสะใภ้อีกต่อไป...
เป็นเอกรู้สึกหงุดหงิดจนคิดจะขึ้นไปนอนสักหน่อย
เนติที่กลับมาจากข้างนอกในตอนเย็น มองเห็นญาติผู้พี่นั่งกินข้าวตามลำพังก็มองไปรอบๆ
“หนูแจ่มไม่ออกมาเฝ้าโต๊ะอาหารเหรอครับ?”
เป็นเอกยังคงก้มหน้าอยู่กับจานข้าว “ทำไมวันนี้ถึงได้คิดจะถามหา?”
“ทุกทีก็เห็นมายืนเฝ้านี่ครับ หนูแจ่มไม่สบายหรือเปล่า?”
หัวหน้าสาวใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ไม่กล้าเอ่ยตอบกระทั่งเนติหันหน้าไปถาม
“หนูแจ่มขอตัวทำงานส่งอาจารย์ในห้องสักสองสามวันค่ะ”
เนติพยักหน้ารับทราบ “อ้อ...แล้วไป”
หัวหน้าสาวใช้รีบตักข้าวใส่จานให้ เนติลงมือกินไปเงียบๆ พร้อมกับพี่ชาย กระทั่งเป็นเอกวางช้อน เขาจึงวางตาม
“แกไม่กินต่อล่ะ เฮียอิ่มแล้วจริงๆ”
“ผมกินมาจากข้างนอกบ้างแล้วครับ แค่อยากนั่งกินเป็นเพื่อนเฮียเฉยๆ”
“ทุกทีเฮียไม่เห็นแกรีบกลับ วันนี้ทำไมรีบ?”
“ผมก็แค่เบื่อๆ ก็เลยคิดจะกลับมานอนเร็วสักหน่อย”
“งั้นแกก็ไปนอนเถอะ เฮียเองก็จะกลับขึ้นไปนอนเหมือนกัน”
“ผมเดินไปดูหนูแจ่มหน่อยดีกว่า ตั้งแต่วันก่อนที่ให้หนูแจ่มมาช่วยดูแลเฮีย ยังไม่เห็นหน้ากันเลย” เนติลุกขึ้น เดินหันหลังไปทางประตูด้านหลัง
เฮียเอกเห็นอย่างนั้นพลันรู้สึกหงุดหงิด
“ไม่ต้องไปดูหรอกน่า หนูแจ่มกำลังทำงานยุ่งๆ แกจะไปรบกวนเปล่าๆ มีอะไรค่อยคุยพรุ่งนี้ก็ได้นี้ อยู่บ้านเดียวกันจะหนีไปไหนได้?”
เนติรู้สึกสะดุดใจที่พี่ชายของเขาน้ำเสียงห้วนๆ เหมือนจะโมโห
“ครับ จริงด้วย เดี๋ยวผมขึ้นไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยคุย”
พอเห็นญาติผู้น้องเดินขึ้นบันไดไปทางห้องนอน เป็นเอกค่อยลุกขึ้นเดินขึ้นไปห้องตนเอง เขาล้มตัวนอนบนเตียงเอามือก่ายหน้าผาก ใบหน้าและเรือนร่างของหนูแจ่มยังชัดเจนในความทรงจำ เขาสะบัดหน้าไปมา พยายามข่มตาหลับแต่ก็ไม่ได้จนต้องยื่นมือไปเปิดลิ้นชักโต๊ะหัวเตียงเล็กๆ ที่มีโคมไฟตั้งอยู่ ควานหาที่ปิดตามารัดรอบศีรษะ
แม้ดวงตาจะถูกปิดเอาไว้จนมืดมิด ทว่าความคิดของเป็นเอกยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องของแจ่มใส เขาคิดหาวิธีจะทำให้เธอออกไปจากคฤหาสน์และอยู่ให้ห่างจากเนติให้มากที่สุด
‘เนติไม่รู้เกิดบ้าอะไร? จู่ๆ ก็ดันมาสนใจแจ่มใสซะงั้น’
เช้าวันต่อมา เป็นเอกเดินลงบันไดก็ได้ยินเสียงสองหนุ่มสาวคุยกันแว่วๆ มาจากโต๊ะรับประทานอาหาร แต่พอเขาลงมาถึงก็เหลือเพียงเนตินั่งตักข้าวต้มกินพร้อมกับรอยยิ้ม
“หนูแจ่มทำข้าวต้มเหรอวันนี้?”
กลิ่นที่เขาคุ้นเคยและชื่นชอบลอยอวลอยู่ใกล้ๆ
“อ้าว! เฮียจะกินด้วยเหรอครับ? เห็นหนูแจ่มบอกว่าเฮียไม่ได้อยากกินแล้วก็เลยทำมาให้ผมแค่สองถ้วย นี่ผมก็กินหมดพอดี”
เป็นเอกนิ่วหน้า ดูเหมือนเรื่องราวระหว่างเขากับแจ่มใสเพิ่งเริ่มต้น ชายหนุ่มรีบปรับสีหน้าและอารมณ์ไม่ให้แสดงความโมโหออกมา...นี่คงเป็นการแก้แค้นของแจ่มใส
“ไม่เป็นไร ป้าช้อยทำของกินอะไรไว้ก็ยกมาเถอะ”
สาวใช้สองคนรีบออกไปยกอาหารเช้ามาเสิร์ฟต่อหน้า
“อืม...หอมน่ากินดีนี่” เขาพูดกลบเกลื่อนแล้วลงมือตักข้าวผัดใส่ปาก
เนติสัมผัสได้ว่าพี่ชายดูอารมณ์ไม่ดี แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร?
“เฮีย คืนนี้เสี่ยท็อปมันนัดออกไปผับเพื่อนมัน เฮียจะไปกับผมไหม?”
“แถวไหนล่ะ?”
“สุขุมวิทครับ เห็นว่าเพิ่งเปิดได้ไม่นาน มันอยากชวนพวกเราไปช่วยอุดหนุน งานนี้สาวๆ เพียบนะครับ เราจะได้แก้มือเรื่องคืนก่อนด้วย”
เป็นเอกยกยิ้มมุมปากพยักหน้า คืนนั้นมีแค่เนติต่างหากที่พลาด ส่วนเขาได้เสพสมจนสุขล้น เพียงแต่...ไม่ควรจะเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง
“ไปสิ จะได้ไปหาสาวๆ นอนด้วยสักคน” ชายหนุ่มหวังว่าตัวเองจะลืมเรื่องคืนนั้นไปได้เร็วๆ หากว่านอนกับผู้หญิงอื่นไปเรื่อยๆ เขาก็น่าจะลืมแจ่มใสไปได้ไม่ยาก
แจ่มใสยืนมองท้ายรถสปอร์ตสีขาวที่พ้นจากหน้าคฤหาสน์ออกประตูใหญ่ไปด้วยความหงุดหงิด
“คุณเนพาคุณเอกออกไปปาร์ตี้อีกแล้วเหรอ?”
“อืม...เห็นว่าวันก่อนพลาดโอกาสไปน่ะ คุณเนเลยรบเร้าให้ออกไปด้วยกัน”
แจ่มใสแอบอยู่หลังพุ่มไม้ตรงพักบันไดหินอ่อน เมื่อชะโงกหน้าลงมาก็เห็นสาวใช้สองคนยืนพูดคุยกันมองท้ายรถเจ้านายไป
....อยากรู้ความลับของเจ้านายก็ต้องหาจากคนรับใช้....
“ระยะหลังคุณเอกทำงานหนัก ก็น่าจะอยากไปผ่อนคลายบางแหละ”
“เจ้าสัวกับคุณหญิงไม่อยู่พอดี ได้โอกาสเลยเนาะ”
หญิงสาวทั้งสองหัวเราะกันคิกคัก
“ได้ยินว่าคุณเอกเองก็มีสาวๆ เยอะเหมือนคุณเนนั่นล่ะ อยากเห็นจังว่าลูกมหาเศรษฐีบ้านไหน? จะได้เป็นคุณนายของพวกเรา”
“คนรวยเขาก็แต่งกับคนรวยด้วยกันล่ะน่า ถ้าไม่ฟลุ้กเป็นเหมือนหนูแจ่ม ถูกจับใส่พานมาถวายคุณเน”
ฝ่ายที่ฟังหันมายิ้ม ยกมือตบบ่าเพื่อนสาวสองสามครั้ง
“เธอก็พูดไป ไม่เห็นคุณเนจะเคยสนใจหนูแจ่ม ไม่รู้ว่าหนูแจ่มจะมีวาสนาได้เป็นคุณนายบ้านนี้หรือเปล่า? จะว่าไปรูปร่างหน้าตาหนูแจ่มก็งั้นๆ ฉันเคยได้ยินว่าคุณเอกกับคุณเนช่างเลือกจะตาย ขนาดคู่นอนรายคืนยังต้องสวยดูดี ไม่ใช่ใครที่ไหนก็ได้”
“เธอรู้เยอะแบบนี้ ฝันอยากเป็นคุณนายกับเขาด้วยล่ะสิ”
“เหอะ! อย่าฝันไปเลย อย่างพวกเราน่ะ ไม่อยู่ในสายตาของคุณๆ เลย สักนิด”
ทั้งสองหัวเราะให้กัน
“ไปๆ เลิกวิจารณ์เรื่องเจ้านาย กลับห้องไปอาบน้ำนอนกันดีกว่า”
*****************************
- ผู้เขียน
