ตอนที่ 8
1213 คำ
บทที่ 8
ซินเทียร์รีบเผ่นจากไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่เซร์คิโอกำลังนั่งสบถเดือดดาลตัวเองอย่างหนัก เจ็บใจนักที่ไม่สามารถลบภาพกายสาวอวบอิ่มแสนงามของแก้วกัลยาออกจากสมองไปได้ ทั้งๆ ที่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นร่างกายเปลือยของผู้หญิง เขาเห็นมันมานับครั้งไม่ถ้วน เห็นมาจนชินชาจนแทบจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ทำไมกับผู้หญิงที่ชื่อแก้วกัลยาคนนี้ กลับสามารถทำให้เขาโหยหาและอยากฝากฝังร่างกายลงไปในกลีบสาวอวบอูมนั่นนัก ความต้องการจนปวดร้าวที่หน้าขาทำให้ชายหนุ่มถึงกั บต้องกัดฟันแน่น
ระยำ! นี่เขากำลังเป็นบ้าอะไรไปนะ ทำไมต้องรู้สึกอยากนอนกับแม่นั่นขนาดนี้... ทำไมกัน?
กายสูงใหญ่ผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูงหกฟุตกับสี่นิ้ว มือใหญ่สีทองกระชากเสื้อคลุมเนื้อดีออกจากตัว จากนั้นก็พาเรือนร่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติของตัวเองพุ่งหายลงไปในสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ตรงหน้า ช่วงแขนจ้วงใส่ผิววารีครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำในสระเย็นจัดแต่ก็ไม่สามารถลดความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นบริเวณหน้าขาได้เลยแม้แต่นิดเดียว
เขากำลังต้องการเซ็กส์อย่างเร่งด่วน... กำลังต้องการมันมากอย่างที่สุด... และมันก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นกับแก้วกัลยา ใครก็ได้ ผู้หญิงคนไหนก็ได้
ชายหนุ่มรีบดีดตัวจากขอบสระอีกด้านหนึ่งกลับมายังขอบสระฝั่งเดิม และก็ได้พบว่าคนสนิทอย่างโรเบิร์ตยืนพร้อมรอรับคำสั่งอยู่แล้ว
“ฉันจะไปผ่อนคลายที่เพนท์เฮ้าส์ในเมือง”
“ครับ นายน้อย”
โรเบิร์ตรับคำสั่งโดยไม่ต้องให้เซร์คิโอเอ่ยอธิบายใดๆ ออกมาอีก เขารับใช้นายน้อยมานานทำให้รู้ว่าหากเซร์คิโอต้องการไปเพนท์เฮ้าส์ในเมืองเมื่อไหร่ เขาก็ต้องจัดเตรียมผู้หญิงหุ่นเซ็กซี่ไว้รอเจ้านายบนเตียงนอนให้พร้อม
เมื่อคนสนิทเดินจากไปแล้ว หนุ่มหล่อก็พาร่างกายทรงพละกำลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ กางเกงว่ายน้ำแนบเนื้อสีดำไม่สามารถอำพรางความใหญ่โตของเครื่องเพศของเซร์คิโอได้เลย มันยังคงตื่นตัว และต้องการปลดปล่อยอย่างรุนแรง
เจ้าของร่างเปียกโชกหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดศีรษะและเนื้อตัวของตนเอง ก่อนจะทิ้งมันลงกับพื้น จากนั้นก็ก้าวยาวๆ เดินกลับขึ้นห้องนอนของตัวเองไปอย่างรวดเร็ว
หากได้ปลดปล่อยแบบสุดเหวี่ยงสักครั้งสองครั้ง เขาจะต้องลบเลือนภาพความงดงามของแก้วกัลยาออกไปจากสมองได้แน่ๆ เขาต้องทำได้สิ... เซร์คิโอยิ้มบางๆ ให้กับความคิดของตัวเอง
เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นแผ่วเบา แต่กระนั้นมันก็สามารถทำให้ร่างอรชรที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงกว้างตื่นขึ้นจากนิทราได้อย่างง่ายดาย แก้วกัลยารีบผุดลุกขึ้นยืนกระวีกระวาดคว้ามือถือมาแนบหู ก่อนจะกรอกเสียงหวานไปตามสายเมื่อเห็นเบอร์ที่ปรากฏอยู่หน้าจอ
“สวัสดีค่ะคุณน้า”
“สำเร็จไหมหนูแก้ว”
กัญญิกากรอกเสียงอยากรู้มาตามสาย หญิงสาวหน้าร้อนผ่าว แก้มแดงระเรื่อเมื่อต้องมาพูดเรื่องน่าละอายแบบนี้ซ้ำอีกครั้ง
“เอ่อ... คุณน้าคะ หนู...” คำตอบอึกๆ อักๆ ของคู่สนทนาทำให้กัญญิกาที่ตอนนี้เดินทางตามคาร์โลสไปนิวยอร์กรู้ได้ทันทีว่าไม่สำเร็จ
“ครั้งแรกไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ แต่หนูห้ามท้อก็แล้วกัน ยังไงเสียน้าก็เชื่อว่าหนูแก้วจะต้องปราบเจ้าลูกชายตัวแสบของน้าได้สำเร็จ น้าเชื่อใจหนูจ้ะ” ความไว้เนื้อเชื่อใจจากกัญญิกาไม่สามารถทำให้ความหดหู่ในใจของแก้วกัลยาเบาบางลงไปได้เลยแม้แต่นิดเดียว
“สู้ๆ นะหนูแก้ว น้าเอาใจช่วย”
“แก้วจะพยายามค่ะ”
ไม่มีคำตอบใดจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว กัญญิกาให้กำลังใจหล่อนอีกสองสามประโยคก็วางสายไป ทิ้งให้หล่อนจมปรักอยู่กับความทุกข์ใจเพียงลำพัง
แล้วนี่หล่อนจะทำยังไงดี... แผนการลากเซร์คิโอขึ้นเตียงถึงจะสำเร็จนะ...
เสียงถอนใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ความเครียดเขม็งเกาะกินไปทั่วทั้งเรือนกายอย่างรุนแรง เหตุการณ์อันร้อนระอุเมื่อช่วงเช้ายังมีผลกระทบโดยตรงต่อร่างกายและจิตใจของหล่อน
ภาพที่เขาก้มลงมอบจุมพิตแรกให้กับหล่อน ปากร้อนขยับไปมากับกลีบปากไร้เดียงสาของหล่อน ภาพที่ลิ้นแกร่งบุกรุกเข้ามาชิมความหวานในช่องปาก ภาพที่ฝ่ามือร้อนผ่าวลูบไล้สร้างความหฤหรรษ์ไปทั่วทั้งเรือนร่าง และภาพที่เขาเคล้าคลึงใจกลางหญิงอย่างหนักหน่วงด้วยนิ้วเรียวยาว ทุกภาพล้วนแต่กระตุ้นให้เลือดในกายร้อนผ่าว ร่างกายไหวสะท้านด้วยความโหยหาสัมผัสจากเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า แก้วกัลยาห่อปากด้วยความตกใจในปฏิกิริยาของตนเองที่มีต่อการเซร์คิโอ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหล่อนจะคลั่งไคล้เขามากมายถึงเพียงนี้ ทำไมจะต้องหลงใหลในตัวของผู้ชายคนนั้นอย่างไร้เหตุผลแบบนี้ด้วย
นี่หล่อนกลายเป็นผู้หญิงจอมตะกละในเรื่องเพศรสไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?
แล้วด้วยความเครียดที่ไม่ยอมลดระดับลงเลยแม้แต่นิดเดียวทำให้หญิงสาวเลือกที่จะก้าวลงจากเตียงและเดินออกไปจากเรือนพักหลังงามของตัวเองด้วยความสับสน สมองพยายามคิดหาวิธีที่จะทำตามความตั้งใจของตัวเองให้สำเร็จ แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งอดสู แถมผู้ชายอย่างเซร์คิโอไม่ใช่เสือป่วยที่จะยอมให้หนูสกปรกอย่างหล่อนจับเข้ากรงได้ง่ายๆ เสียด้วย
ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม... เฮ้อ...!!!
แก้วกัลยาพาร่างอรชรของตัวเองเดินลัดเลาะไปตามทางเดินที่มีต้นไม้ร่มรื่นภายนอกคฤหาสน์หลังงามด้วยความเหม่อลอย ก้าวเท้าเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ จนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตนเองได้มาหยุดอยู่หน้าตึกใหญ่เสียแล้ว แต่นั่นก็ยังไม่น่าตกใจเท่ากับที่มีรถสปอร์ตคันงามสีดำเงาวับแล่นมาหยุดตรงหน้าของหล่อน
หญิงสาวอ้าปากค้างกับเสียงล้อรถบดครูดกับพื้น และก็ต้องยืนนิ่งราวกับถูกสาปเมื่อเห็นเซร์คิโอหน้าบูดลงมาจากรถ เขามองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าขณะก้าวลงจากรถแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าหล่อนห่างกันเพียงแค่ไม่ถึงฟุต กลิ่นไอหอมกรุ่นแสนเซ็กซี่ชวนหลงใหลของเขาโชยเข้ามาในจมูกหญิงสาวอีกครั้ง และมันก็มีผลโดยตรงต่อจังหวะการเต้นของหัวใจในทันที
หัวใจดวงน้อยกระหน่ำเต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกมาจากขั้ว นี่แหละคือคำจำกัดความจังหวะการเต้นของหัวใจหล่อนในตอนนี้ น่าสมเพช อดสู แต่สาวน้อยก็ห้ามหัวใจและความรู้สึกที่มีต่อผู้ชายหล่อระเบิดตรงหน้าไม่ได้
- ผู้เขียน
