ป๊ะป๋าไม่ยอมรัก

Rrrr Rrrrr เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นครืน ก่อนตามมาด้วยเสียงหายใจยาวเหยียดของคนร่างใหญ่ที่สูงถึง 190 เซนติเมตร นัยน์ตาเข้มจ้องมองรายชื่อของปลายสายที่โชว์ชื่อว่า ’บัวบูชา’ มาเฟียหนุ่มเจ้าสำราญอย่างเจ้าสงครามก็แทบไม่อยากจะรับสาย “น้องบัวบูชาโทรมาหาป๊ะป๋าแล้ววว~” เสียงทุ้มของจอมศึกเอ่ยแซว “ลูกโทรมาก็รับสายสิ” “รำคาญ” เจ้าสงครามตอบเสียงราบเรียบปนด้วยอาการเบื่อหน่ายนิสัยของบัวบูชา ที่เป็นลูกเลี้ยงของเขาเอง บัวบูชาเป็นเด็กสาวที่มีนิสัยน่ารัก ขี้อ้อน ชอบคลอเคลียนั่นคือด้านที่มาเฟียหนุ่มชอบ ส่วนด้านที่ไม่ชอบและมักจะมีปัญหาด้วยนั้นคือความดื้อ นอกจากนั้นยังงอแง เอาแต่ใจเก่ง โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงของเขา บัวบูชาจะทำตัวเอาแต่ใจ ด้วยกลัวว่าจะถูกแย่งความรัก คราวก่อนช่วงบัวบูชาไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนที่ต่างจังหวัด เจ้าสงครามได้ซื้อผู้หญิงจากซ่องมา เธอชื่อมุกดา เพราะเป็นผู้หญิงที่มาเฟียหนุ่มเอ็นดูเป็นพิเศษจึงพาเข้าบ้าน พอเมื่อบัวบูชากลับมา บัวบูชาอาละวาดหนักจนเจ้าสงครามยอมย้ายผู้หญิงของตัวเองออกไปอยู่คอนโดแทน ส่วนความเป็นมาในความสัมพันธ์พ่อเลี้ยงนี้ เป็นเพราะเมื่อก่อนตอนที่เจ้าสงครามยังเด็กเกือบจะได้ตายจากการถูกลอบยิง หากไม่ได้ปกรณ์ลูกน้องคนสนิทของอธิภาคย์พ่อของเขาช่วยรับกระสุนเอาไว้ ปกรณ์ตายแต่เจ้าสงครามมีชีวิตรอดมา ดังนั้นอธิภาคย์จึงรับบัวบูชาในวัยทารกแรกเกิดมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม เพราะเธอสูญเสียทั้งแม่ สูญเสียทั้งพ่อไปในเวลาไล่เลี่ยกัน และไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้ว เด็กทารกตัวเล็กๆ จึงกลายเป็นลูกเลี้ยงของเจ้าพ่อมาเฟีย และในช่วงอายุ 19 ปีของเจ้าสงคราม พ่อเขาได้เสียลงด้วยโรคร้าย เจ้าสงครามจึงรับช่วงต่อและกลายเป็นป๊ะป๋าของบัวบูชามาตั้งแต่นั้น ปัจจุบันบัวบูชาโตเป็นสาวสวยมีเสน่ห์เกินวัย เธอมีอายุ 18 การเรียนของเธอตอนนี้อยู่ในช่วงสอบจบ ม.6 แล้ว ในคืนนี้เธอไปฉลองวันเกิดของเพื่อน หากก็ไม่วายโทรมาจุกจิกกับเขา “ลูกมึงนะนั่น มึงนี่ช่างเป็นพ่อที่ใจร้ายจริง~” จอมศึกพูดกดดันจนเจ้าสงครามกดรับสาย ‘ป๊ะป๋าขาาา~ อยู่ไหนอะ’ ถึงได้ยินน้ำเสียงหวานฉ่ำครวญครางถามมา ไม่ผิด เธอเมา! “ฉันต่างหากที่ต้องถาม” จากหงุดหงิดในตอนแรกกลายเป็นความห่วงใยเข้ามาเสียบแทน ‘ทำไมอ่า ป๊ะป๋าเป็นห่วงบัวด้วยเหรอ?’ “บัวบูชา!” เจ้าสงครามกรอกน้ำเสียงเข้มดุดัน ทว่าลูกเลี้ยงตัวดีกลับท้าทายด้วยการตัดสาย มันทำเอาเขาหัวร้อนเดือดดาลขึ้นมาทันที “ลูกเวร!” พ่นเสียงหงุดหงิดออกมาทั้งพยายามระงับอารมณ์เอาไว้ ไปเมาอยู่ที่ไหนวะ! อย่าให้เจอว่าเมาอยู่กับผู้ชาย พ่อจะจับตีก้นลายแน่! “มึงใจเย็นๆ ก่อน” เสียงอินทรีเพื่อนอีกคนเอ่ย “เดี๋ยวกูกลับมา กูขอไปรับลูกกลับบ้านก่อน” เจ้าสงครามพูดอย่างไม่สบอารมณ์และร่ำลาเพื่อน เขาสาวเท้าหนาออกมาขึ้นรถ จัดการเปิดจีพีเอสดูพิกัดของลูกเลี้ยงแสนดื้อของตัวเอง ก่อนรีบเหยียบคันเร่งขับรถออกไป “อะ ชนนนน อีกสักประเดี๋ยวกูจะกลับละนะ คิดว่าป๊ะป๋าคงมารับ” ริมฝีปากได้รูปสีหวานปริ่มยิ้มกว้าง นัยน์ตากลมทอฉายความซุกซนหลังได้ยั่วอารมณ์พ่อเลี้ยงของเธอไป และคิดว่าอีกไม่นานป๊ะป๋าต้องโผล่หัวมาแน่ แล้วคงดุเธออย่างเคย แล้วใครกลัวกันล่ะ! “ดูยิ้มเข้า มึงกับคุณป๋านี่ขยันทะเลาะกันนะ” ไปรยาเอ่ย บัวบูชาไหวไหล่พลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ในกลุ่มเพื่อนสนิทของเธอเป็นอันรู้กันหมด ว่าเธอกับป๊ะป๋ามักจะทะเลาะกันแทบทุกวัน “กูไม่ได้อยากทะเลาะ...” ไม่ได้อยากทะเลาะด้วยสักหน่อย แต่เป็นเพราะป๊ะป๋าเธอนั่นแหละ ไม่ชอบสนใจเธอจนเธอต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเรียกร้องความสนใจ ทุกครั้งมันจึงจบด้วยการทะเลาะ “ถ้าป๊ะป๋าของกูไม่ไปมีผู้หญิงอื่น เรื่องปวดหัวมันคงไม่เกิด” นั่นก็อีกเรื่อง ป๊ะป๋าเธอชอบควงผู้หญิงอื่นไม่ซ้ำหน้า ใครมันจะไปยอมได้เล่า เธอรักของเธอมาตั้งแต่เด็ก และเธออยากให้เขาเป็นของเธอคนเดียว เธอจึงเอาแต่ใจ เอาแต่หาเรื่องผู้หญิงที่ป๊ะป๋าควงทุกคน “ฟู่วว~ คิดแล้วน่าหงุดหงิดชะมัด!” “เอาไปแก้วมึง แดกๆ เข้าไปจะได้มีแรงไปตีกับคุณป๋า” ไปรยายัดแก้วเหล้าสีเข้มที่เพิ่งชงเสร็จใส่มือบัวบูชา เจ้าตัวรับมาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว นวลหน้าที่เคยเป็นสีชมพูตอนนี้เริ่มแดงก่ำลามไปถึงลำคอเล็ก “พวกมึง หน้ากูเหมือนคนเมามากยัง” “เหมือนสุดๆ เลยมึง แต่ลองทำตาเยิ้มอีกหน่อย...อ่า แบบนี้แหละ” ชลลี่เพื่อนรักอีกคนของเธอว่า “มึงนี่นะ คอทองแดงสุดๆ แต่ก็ชอบทำตัวคออ่อน” บัวบูชาถือเป็นคุณหนูคอทองแดงที่สุดในกลุ่มเพื่อน ดื่มเก่งและเมายาก แต่นี่คือสิ่งที่บัวบูชาทำประจำคือดื่มให้หน้าแดง แสร้งแกล้งเมาแล้วเรียกให้ป๊ะป๋ามารับ “มานู่นละคุณป๋าของมึงอะ” แพทริเซียเจ้าของบ้านและงานวันเกิดเอ่ย เมื่อเห็นรถคันหรูที่คุ้นเคยวิ่งเข้ามาจอด พร้อมประตูถูกเปิดออกปรากฏเงาร่างใหญ่สูงเดินมาทางประตู ตอนนี้เองบัวบูชารีบรับบทเป็นเมรีขี้เมาตามแผน แสร้งเคลิ้มหลับบนโซฟา “บัวพ่อมึงมา” กลุ่มเพื่อนรักของบัวบูชาก็ร่วมเล่นละคร เมื่อเจ้าสงครามเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่พวกเธอใช้จัดปาร์ตี้ดื่มกัน ก่อนพวกเธอจะรีบพากันยกมือไหว้พ่อเพื่อนทันที เจ้าสงครามพยักหน้าปรายยิ้มสุภาพให้กับเพื่อนลูก ก่อนสาวเท้าเข้าไปหาลูกสาวตัวดี และอารมณ์เขาเย็นลงเมื่อเห็นว่าในงานเลี้ยงนี้ไม่ได้มีผู้ชาย มีเพียงเพื่อนสนิทผู้หญิงเท่านั้น “บัวบูชา” มาเฟียหนุ่มย่อตัวลงนั่งเขย่าตัวคนตัวเล็ก “อื้อออ ป๊ะป๋า~” เสียงหวานอู้อี้ ปรือนัยน์ตาสวยขึ้นมองพลันขยับนั่ง มองคนตัวโตหยิบเอาหลุยส์วิตตอง รุ่น COUSSIN BB ที่เขาเพิ่งซื้อให้เธอเมื่อวันก่อนไปคล้องไว้บนคอหนา จากนั้นมือหนาจับประคองเธอลุกขึ้น “ป๊ะป๋ามารับบัวแล้ว” เด็กสาวโผเข้าไปกอดเอวสอบของพ่อเลี้ยงแนบแน่น ชนิดหน้าอกคัพซีเบียดบี้อยู่กับแผงอกแกร่ง ก่อนร่างบางจะลอยขึ้นสูง เธอถูกอุ้มอยู่ในท่าเจ้าสาว เจ้าสงครามมองลูกเลี้ยงด้วยสายตานิ่ง เห็นใบหน้าสวยแดงก่ำไปทั่วลามไปถึงลำคอและใบหูเล็กแล้วถอนหายใจ “คุณป๋าขา ชลลี่ห้ามแล้วนะคะ ยัยบัวเอาแต่ยกซดเอง” “…” เจ้าสงครามไม่ได้ตอบกลับอะไรมาก เพียงแค่เอ่ยคำลาสั้นๆ เขาอุ้มบัวบูชาไปขึ้นรถแล้วพากลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย มีป้าเนตรแม่บ้านใหญ่ที่นี่วิ่งออกมาต้อนรับด้วยความเป็นห่วง ที่เห็นร่างเล็กนอนสลบในอกแกร่ง “คุณหนูเป็นอะไรคะเนี่ย หน้าแดงคอแดงไปหมด” “คุณหนูของป้าชักจะเอาใหญ่มากเลยครับ ยังไงป้าก็ช่วยเตรียมน้ำอุ่นขึ้นไปเช็ดตัวให้ด้วยนะครับ” “ได้ค่ะ” ป้าเนตรแกรีบแยกไปเตรียมต้มน้ำและหากะละมังเตรียมไว้ ส่วนเจ้าสงครามพาลูกสาวตนขึ้นห้อง ในตอนแรกว่าจะดุ แต่พอเห็นหลับลึกก็ไม่อยากรบกวน จึงได้แต่ปล่อยให้นอนไป ก่อนเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ข้างๆ