เพราะทำอาหารไม่เป็น การถอนขนไก่งวงจึงเป็นเรื่องยาก
เอวาใช้เวลาหลายชั่วยามเลยทีเดียวกว่าที่จะถอนขนไก่งวงด้วยมือทั้งสองข้างจนหมด และยิ่งมีเสียงร้องเร่งมาอีก ทำให้นางต้องกุลีกุจอประกอบอาหาร โชคยังดีที่โรฮานยอมก่อไฟให้ นางจึงตัดสินใจเอา
ไก่งวงตัวนั้นไปต้ม...ใช่ ต้มเฉยๆ กับน้ำเปล่า ไม่ได้มีการปรุงรสใดๆ ทั้งสิ้นเพราะนางไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ต้มอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง
พอเห็นสีเนื้อของไก่เริ่มสุกดี นางก็หากระบวยมาตักไก่งวงทั้งตัวขึ้นวางบนถาดไม้ ก่อนนำไปวางไว้บนโต๊ะอาหารภายในกระท่อม
โรฮานเห็นสภาพของอาหารมื้อแรกที่หญิงสาวทำแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น เห็นนางต้มอยู่นานสองนาน ที่แท้ก็ต้มเปล่าๆ
ไร้เครื่องปรุงรสใดๆ อย่างนี้น่ะหรือ? อะไรไม่ว่า ยังจะมีหน้ายกมาให้เขากินโดยไม่หั่นมาอีก ทำให้เขาต้องย่นคิ้วถาม
“เจ้าคิดว่าข้าจะกินได้ไหม”
เอวาที่ยืนมองอยู่เลิ่กลั่กไม่น้อย นางจำใจพยักหน้าทั้งที่ไม่มั่นใ
