“ถ้างั้นเพลิงขออนุญาตนะครับคุณนภา เพลิงแทบจะอดใจเชยชิมความหวานของมันไม่ไหวแล้ว” พระเพลิงพูดขึ้นทันที ตอนนี้ใบหน้าหล่อที่แสนจิ้มลิ้มได้แต่มองไปยังดอกกุหลาบสีหวานที่เหมือนราวกับลูกกวาด
“เต็มที่เลยเด็กดี อยากจะชิมมากแค่ไหนก็แล้วแต่นาย” เหนือนภาตอบกลับไปเพราะตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่ควรจะห้าม เธอมีแต่ความสมยอมเท่านั้นเพราะเธอเองก็อยากเห็นเจ้าลูกหมาซามอยด์แปลงร่างเป็นหมาป่าจ่าฝูงเต็มตัว
แน่นอนว่าพระเพลิงไม่พูดอะไรอีกแล้ว เขาใช้นิ้วเรียวของตัวเองลากผ่านกลีบกุหลาบสีสวยเหมือนที่เคยทำอีกครั้ง เพียงแค่สัมผัสเบาๆแค่นี้ก็ทำเหนือนภาร้องลั่นไม่อาจเก็บเสียงไว้ได้
“อ๊า…พระเพลิง” เสียงหวานร้องครางออกมาทำเอาพระเพลิงถึงกับยกยิ้ม กลิ่นกายหอมหวานไม่พอ เสียงร้องที่ดังออกมายังหวานจนพระเพลิงรู้สึกอยากทำมากกว่านี้
“คุณนภาคิดว่าระหว่างเพลิงใช้ลิ้นกับใช้นิ้วอะไรมันจะดีกว่ากันครับ”
ในเมื่อตอนนี้คุณเหนือนภาบอกว่
