“แล้วคุณนภาอยากกินข้าวกับเพลิงทุกวันหรือเปล่าครับหรือแค่อยากกินข้าวที่เพลิงทำให้” พระเพลิงถามขึ้นเพราะการได้ใช้เวลาอยู่กับคุณเหนือนภามันก็เป็นความสุขของพระเพลิงเหมือนกัน ตอนนี้คุณเหนือนภาเป็นเหมือนเซฟโซนและเป็นเซฟโซนเดียวของพระเพลิง พระเพลิงรู้สึกดีและรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับคุณเหนือนภาเพราะมันทั้งปลอดภัยและอบอุ่นเสมือนว่าหัวใจของพระเพลิงได้รับการเยียวยา “ฉันอยากกินข้าวฝีมือนาย อยากกินข้าวกับนาย อีกทั้งยังอยากกินนายไปทั้งตัวเลยล่ะพระเพลิง” คำพูดของเหนือนภาทำพระเพลิงเบิกตากว้าง เหนือนภาอยากจะหัวเราะออกมาดังๆไม่รู้ว่าวันนี้เจ้าลูกหมาตัวนี้ตกใจไปแล้วกี่ครั้ง “มะ…หมายความว่ายังไงครับ” พระเพลิงถามขึ้นอย่างเสียงสั่นเพราะคำพูดคุณเหนือนภาทำพระเพลิงคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้ “ฉันคิดว่านายคงไม่ซื่อจนไม่รู้ความหมายในสิ่งที่ฉันพูดหรอกใช่ไหม” จากคำพูดหลายๆอย่างที่เคยคุยกันในก