ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้เดือนหนึ่งแล้ว พวกชาวบ้านผู่กั๋วได้รับการพิสูจน์ความจริงว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ มีผู้ไม่ประสงค์ดีจากชาวตงไห่ที่ไม่ต้องการให้พวกเขามีชีวิตอยู่ในแผ่นดินนี้ต่อ จึงใส่ร้ายหวังให้ทางการกำจัด แต่ฟ้าย่อมมีตา จึงมีผู้มาช่วยหาความจริงจนพ้นข้อครหาในที่สุด
เพื่อชดเชยกับความทุกข์ยากที่ผ่านมา แคว้นหานผู้เปี่ยมเมตตาจึงได้มอบความเป็นชาวเมืองหานให้ สร้างความปลื้มปีติเป็นอย่างยิ่ง ต่างคนต่างสัญญาว่า จะจงรักภักดีต่อแคว้นหานจนชีวิตจะหาไม่ นั่นคือความจริงทั้งหมดที่ชาวบ้านทราบ
“เรื่องร้ายๆก็ผ่านไปแล้วนะเจ้าคะ อีกไม่นานก็จะถึงงานอภิเษกสมรสของพี่หญิงใหญ่แล้ว”
เฟิงอวี้หยุนที่ช่วงนี้มาพบพี่สาวของนางบ่อยครั้งที่มีโอกาส หรือว่างเว้นจากการฝึกฝนและเรียนศาสตร์ของสตรี
“นั่นสิ อีกแค่เดือนเดียวเอง ข้าอยากให้เวลาเดินช้าลงซะแล้วสิ ข้ายังไม่อยากแต่งเลย หยุนเออร์” เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ทีไร นางก็อดนึกกังว
