ค่ำคืนนั้น กระท่อมที่ตั้งอยู่ในป่านอกเมือง มีเงาคนเข้าออกในยามดึกคืนนี้
“ทำไมถึงถูกจับได้ล่ะ! แล้วพวกเจ้าแน่ใจได้อย่างไร ว่าพวกมันจะไม่เปิดปากเรื่องทั้งหมด” ชายผู้หนึ่งเอ่ยปากถาม เขาใส่หมวกใบกว้างมีผ้าปิดบังใบหน้ามิดชิด
“เพราะมีโอกาสที่ดีที่สุดมาถึง แต่พวกมันเจ้าเล่ห์นัก ตลบหลังพวกข้าได้” ชายชุดดำกล่าวตอบอย่างไม่ยี่หระ เขาไม่รู้สึกเกรงใจคนผู้นี้เลยด้วยซ้ำ
“ส่วนเรื่องนั้น ก็แล้วแต่พวกท่านจะวางใจ พวกข้าไม่มีอะไรจะเสีย หากไม่เชื่อใจกัน พวกท่านจะยกเลิกไปเลยก็ได้” ชายชุดดำยังคงกล่าวต่อน้ำเสียงเรียบเรื่อย
“มาถึงขนาดนี้แล้ว จะยกเลิกได้อย่างไร! พวกเจ้าต้องรีบจัดการ อย่าให้มีปัญหาเกิดขึ้นได้!”
“พวกข้ารับปาก ท่านกลับไปรายงานนายท่านเถอะ งานใหญ่รออยู่ เรื่องนี้แค่เล็กน้อย พวกข้าจัดการได้”
“ได้ ข้าจะเชื่อในฝีมือพวกเจ้า อย่าลืมข้อตกลง สิ่งที่พวกเจ้าจะได้รับ มีค่ามหาศาล หากผิดพลาดคงน่าเสียดายแย่”
