แต่พอเริ่มโตขึ้นก็ดูเหมือนหมอนั่นจะมีความคิดขึ้นบ้างแล้วนะ อย่างน้อยตอนนี้ก็ใจเย็นลง ไม่เห็นไปไล่กัดใครแล้ว เวลาว่างจัดๆ ก็ชอบชวนอัสกับมินิแต่งคอสเพลย์ ‘เดธโน้ต เป็นคิระ แอล และมิสะ (ฉันไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าใครคอสฯ เป็นใคร) สามคนนี้นิสัยต่างกันสุดขั้ว แต่ก็จูนกันได้เพราะคลั่งเดธโน้ตเหมือนกันนี่แหละ
บางทีมิตรภาพก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินกว่าจะคาดเดาเนอะ ^_^
ว่าแล้วฉันก็ขโมยเสื้ออัสมาใส่นอนดีกว่า! (แทนเสื้อฉันที่ขาด T0T) แล้วปูที่นอนปิกนิกข้างเตียงอัสเหมือนตอนมาเล่นที่นี่ด้วยกันสี่คนก็เรียบร้อย!
เอาล่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ... ป๋าฌอง ♥ ( ฟี้~... (_ _ )Zzz…
@07.26 a.m.
“เหรอ... หาคนแทนไม่ได้เลยเหรอ”
เสียงทุ้มที่ดังเอื่อยเฉื่อยมาจากที่ไหนสักแห่งในห้องทำให้ฉันกลิ้งๆ ควานหารีโมทที่ชอบวางไว้แถวๆ ฟูกนอนเป็นประจำ งืมๆ =_=a กี่โมงแล้วเนี่ย ง่วงชะมัด ว่าแต่ฉันเปิดทีวีทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเลยเหรอ
