ได้เจออีกครั้ง
1489 คำ
สองหนุ่มเพื่อนซี้ใส่ชุดนักศึกษาเดินมานั่งที่ม้านั่งพลางมองการแต่งตัวที่ไม่คุ้นชิน
" ไม่ชินเลยว่ะ ขนาดใส่มาจะเดือนนึงละ เมื่อไหร่จะได้เสื้อช็อปวะ " อคิณบ่นอุบ ธาราที่มองดูตัวเองก็แอบไม่ชินกับชุดนี้อย่างที่อคิณว่า
" มึงจะไม่ตอบแชทพี่สายน้ำจริงดิ " อคิณหันมามองหน้าธาราก่อนเอ่ยถาม เพราะเมื่อสามวันก่อนเขาทั้งคู่ดันบังเอิญเห็นสายน้ำเดินอยู่แถวๆสระน้ำหน้ามหาลัย ธาราส่ายหน้าไปมาเพราะเขาอยาหจะตัดใจจากเธอให้ได้สักที อยู่แบบนี้มันทรมานเกินไป
ซันนี่เดินมาตบที่โต้ะอย่างไม่จริงจังก่อนจะยืนส่ายก้นไปมา พร้อมกับเอ่ยถาม
" พี่สาวไปแอ้วผู้บ่าวกับเรามั้ย? "
" ไป/ไป/ไป " ดาว สายน้ำ และผิงผิงเอ่ยขึ้นพร้อมกันและเก็บของลงกระเป๋าทันทีโดยไม่ต้องรอถามใคร ตอนนี้เป้าหมายของทั้งกลุ่มคือ คณะวิศวะ
" เอางานไปส่งก่อนค่อยไป " สายน้ำพูด ทุกคนจะพยักหน้าหงึกพร้อมกัน
" เดินมาจนจะวนรอบตึกคณะวิศวะละยังไม่เจอเป้าหมายเลยว่ะ " ดาวเริ่มบ่น
" เออเจอแต่แก่ๆ " และตามมาด้วยเสียงของสายน้ำ
" โอ้ยพวกชะนี สายตาพวกหล่อนนี่มันใช้ไม่ได้เลย โน่นค่ะ " ซันที่พยักเพยิดหน้าบอกไปอีกฝั่งของสนามหน้า วิศวะปี1 กำลังรวมตัวรอรับเสื้อช็อปจากรุ่นพี่ สายน้ำสอดสายตาพยายามมองหาคนที่เธอคิดว่าใช่ จนดาวเอ่ยขึ้นเมื่อจับสังเกตเพื่อน
" มองจ้องอะไรขนาดนั้นยัยน้ำ "
" อ่ะ อ๋ออ เปล่าๆ " สายน้ำปฏืเสธ แต่เดินตามหลังซันไปจนไปหยุดที่ม้านั่งใต้ต้นไม้
" กรี๊ดดด แกดูนั่น " ซันที่ร้องดี๊ด๊าพร้อมชี้มือไปทางเด็กหนุ่มสองคนที่กำลังเดินผ่านไป
" ธารา!!! " หญิงสาวเอ่ยชื่อของหนึ่งในสองคนนั้นเบาๆ เป็นจังหวะเดียวกันที่ผิงผิงเดินมาสะกิดเธอเบาๆ ตอนนี้สติของสายน้ำเลื่อนลอยจนไม่รับรู้สิ่งรอบข้างเมื่อเห็นเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นชายหนุ่มรูปร่างดีในวันนี้ แถมยังหล่อมากๆอีกด้วย อีกใจลึกกลับดีใจขึ้นมาที่รู้ว่าเขาเรียนอยู่ที่นี่
" สายน้ำโว้ย " ผิงผิงที่เรียกอยู่หลายครั้ง เธอจึงตะโกนเข้าที่หู
" เอ้อ เรียกเบาๆก็ได้ "
" เขาเรียกกันหลายรอบแล้วย่ะ เหม่ออะไรไม่ทราบ " ดาวที่เท้าเอวมองสายน้ำอย่างจับผิด
" เปล่า มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย " สายน้ำปฏิเสธเสียงยาว
" ผิงผิง แชทหนักขวาว่ะ ธารามันไม่ตอบแชทฉันเป็นปีๆ " สายน้ำที่เดินหน้างอคุยกับผิงผิงริมฟุตบาท
" ดีละที่มันไม่บล็อคมึง ยังให้เห็นสตอรี่บ้างอ่ะ " ผิงผิงมองบนก่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาวในใจก็อยากจะสมน้ำหน้า
" ผิงงงงงงงง ทำไงดีอ่า " สายน้ำงอแง
" ก็ตอนนั้นยังเด็กนี่ คบกันไม่รู้จะไปรอดหรือเปล่า " สายน้ำรีบหาเหตุผลมาแย้ง
" เด็กในวันนั้นกลายเป็นหนุ่มหล่อในวันนี้ เสียดายละสิ " ผิงผิงเอ่ยจี้ปมอีกครั้ง
สายน้ำถอนหายใจเฮือกใหญ่เดินคอตกกลับหอแบบที่ไม่ทีคำโต้แย้งใดใด
เฮ้ออออออ~~~~~~~~
นี่เป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่สายน้ำนอนถอนหายใจบนเตียงนอนในห้อง สายตาที่จ้องหน้าจอพลิกตัวไปมา จนที่นอนยับตามแรงกลิ้ง
" ธารา เธอจะเมินพี่ไปแบบนี้ตลอดเลยใช่มั้ย " มือเล็กพิมพ์ข้อความยุกยิกก่อนส่งหาต้นทางอีกครั้งแต่ว่าดันไร้การอ่านหรือตอบกลับจากปลายทางเช่นเคย
ติ๊งงงง (ข้อความใหม่)
สายน้ำรีบเปิดดูด้วยความดีใจทว่ากตอนจะเปลี่ยนสีหน้าหงอย
" พี่สายน้ำ "
" อคิณ "
" วันนี้เจอพี่สายน้ำด้วย แต่ไม่ได้ทักทาย "
" หรอเจอที่ไหน ทำไมไม่เรียก " สายน้ำเฉไฉทำเป็นไม่รู้
" สนามหญ้าหน้าคณะวิศวะ มาส่องหนุ่มๆหรอพี่ "
" ฮ่าๆอือ แล้วมาเรียนที่นี่หรอ "
" ครับ "
" ธาราล่ะ "
" มันเห็นแต่ทันทำเป็นไม่เห็น "
" โกรธพี่หรอ "
" พี่ ผมจะบอกอะไรให้นะ แต่ผมขอถามพี่คำถามนึงก่อน "
" ห้ะ "
" พี่ชอบเพื่อนผมไหม? พี่คิดกับมันแบบไหน "
5 นาทีผ่านไป
" บอกไม่ถูกอ่ะ ไม่รู้ว่ามันต้องบอกว่ายังไง "
สายน้ำคิดอยู่นานก่อนจะตอบเพราะเธอไม่รุ้ว่ามันเรียกว่าชอบได้รึเปล่า
" พี่บอกผมได้ไหม ว่าพี่รู้สึกแบบไหน " อคิณถือวิสาสะถามย้ำอีกครั้ง
" พี่อยากคุยกับธารา อคิณช่วยพี่ได้ไหม และพี่จะบอกธาราเอง "
อคินชั่งใจอยู่นานก่อนจะรับปากสายน้ำอย่างมั่นเหมาะ
" เจอกันครับ "
บทสนทนาจบไปสายน้ำกอดโทรศัพท์ลงที่อกก่อนเปลี่ยนเสียงถอนหายใจเป็นรอยยิ้มปนเสียงหัวเราะคิกในลำคอเมื่อนึกถถึงใบหน้าของหนุ่มรุ่นน้อง
ช่วงเย็นของวันหนึ่ง
ที่ห้างดังใจกลางเมืองสาวน้อยปีสองที่กำลังยืนรอน้องชายปีหนึ่งอยู่พลางชะเง้อคอมองหาอย่างตั้งใจ ทั้งสลับกับจ้องหน้าจอมือถือเหมือนรอสายเรียกเข้าจากใครบางคน จนเวลาผ่านไปราวชั่วโมงเมื่อไม่เห้นเงาของคนที่รออยู่เธอจึงคิดที่จะเดินจากตรงนี้
ปึก!!! ขณะที่เธอเอี้ยวตัวจะเดินกลับก้ชนเข้ากับใครบางคนอย่างแรงจนเธอเกือบจะลงไปนอนกองที่พื้น แต่คนที่ชนรับตัวเธอไว้ทัน
" ขอโทษค่ะ "
" ขอโทษครับ "
น้ำเสียงคุ้นหูทำให้สายน้ำต้องรีบปัดผมออกจากหน้าเพื่อมองดูให้ชัด
" ธารา " เมื่อเขาเห็นว่าเป็นเธอก็ปล่อยมือที่จับประคองอยู่อย่างรวดเร็ว
" พี่สายน้ำ มาทำอะไรที่นี่ครับ " เสียงอคิณทักทายขึ้น และธาราที่กำลังจะหันหลังเดินหนี
" เดี๋ยว " ร่างสูงชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไปด้วยความเร็ว
" วิ่งพี่วิ่ง " อคิณที่สะกิดสายน้ำจนร่างเล็กต้องรีบสาวเท้าตามให้ไว
หมับบบบ
" เดี๋ยว ธารา แฮ่ก แฮ่ก " เธอวิ่งตามาจนทันและจับที่ข้อมือของเขาไว้หลวมๆและขายาวของธาราก็หยุดนิ่ง ทั้งมองกลีบมาที่คนตัวเล็กที่หายใจแรงด้วยความเหนื่อยหอบ
" แปปนึงหายใจก่อน " ใบหน้าที่เขาไม่ได้เห็นมาหนึ่งปีเต็มๆทุกอย่างมันดูเหมือนเดิมแม้กระทั่ง...ความรู้สึกของเขา
" มีอะไรก็รีบพูดมา "
" หาที่คุยกันก่อนได้ไหม " สายน้ำพูดขึ้นก่อนจะจับมือธาราให้เดินตามซึ่งก็เดินตามอย่างว่าง่าย
มุมทางเดินของห้างที่ไมค่อยมีคนผ่านมาเพราะมันเป็นเส้นทางสำหรับพนักงาน เธอเลือกที่จะดึงเขามาคุยตรงนี้เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว
" จะเมินกันอีกนานมั้ย " ชายหนุ่มมองหน้าเธอแวบหนึ่งก่อนจะดึงสายตาให้มองไปทางอื่น ก่อนจะดึงข้อมือตัวเองออกมาจากมือเล็กที่จับอยู่
" ธารา เป็นอะไร พูดดิ "
ธาราที่เลือกจะไม่ตอบและเดินออกมาจากสายน้ำ ทั้งที่ในใจอยากพูดด้วยใจจะขาด อยากดึงเขามากอดด้วยซ้ำ แต่เมื่อคิดถึงวันที่เธอปฏิเสธเขาในใจมันก็เจ็บหน่วงขึ้นมาจนไม่อยากจะมองคนตรงหน้าอีกเลย
" ธารา หยุด ธารา " ชายหนุ่มเดินปรี่ออกมารวดเร็วจนลับตาหญิงสาว จนเธอทำได้แค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่มือเล็กยีผมตัวเองอย่างหัวเสีย
" เป็นไงบ้างพี่ " สายน้ำส่ายหน้าเป็นคำตอบ
" ถ้าพี่ชอบมันพยายามหน่อยนะ " พูดจบอคิณก็วิ่งตามร่างสูงของธาราไปทันที
" มึงนัดเธอมา " เมื่อออกมาจากห้างธาราก็จ้องหน้าอคิณอย่างเอาเรื่อง
" เธอขอร้องกู และอีกอย่างนะเว้ย กูว่าพี่สายน้ำไม่เหมือนเมื่อก่อน "
" พอเลย กูจะไม่ตกไปเป็นน้องชายของเธออีก ถ้าไม่ได้เป็นผัวสถานะอื่นก็ไม่ต้องเป็น " ธาราย้ำคำชัดจนอคิณทึ่งกับคำพูด
" พี่สายน้ำโทรมา " อคิณรีบวิ่งให้ทันธาราและยื่นมือถือที่หน้าจอโชว์เบอร์ของสายน้ำให้เขาดู
" อย่ารับ " เสียงสั่งห้ามเด็ดขาด
" ฮัลโหลครับ " ธาราพยายามแย่งโทรศัพท์จากอคิณทว่าอคิณที่ไวกว่าปัดมือของธาราออก
" ได้ครับ เดี๋ยวผมไปหานะครับ " ว่าจบอคิณก็วางโทรศัพท์พร้อมส่งใบหน้าทะเล้นใส่ธารา
" เอาไงจะไปกับกูมั้ย " อคิณเอ่ยถาม
" ไม่ไป "
" งั้นกูไปนะ ไปหาสายน้ำ " อคิณย้ำตรงชื่อของสายน้ำชัดๆจนธาราอดไม่ได้ยกมือฟาดเข้าที่ไหล่ของอคิณแรงๆ
- ผู้เขียน
