“แกว่าไงนะ...” พราวฟ้าวางมือที่แขนของคนเป็นเพื่อน ทำให้ไข่มุกหันมามองด้วยความแปลกใจ “เขา เอ่อ...มีแฟนแล้วเหรอ”
“หืม? ใช่แล้ว อาจารย์ดาวน่ะเป็นแฟนของเขา” รูม่านตาของคนฟังเบิกกว้างขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ พราวฟ้านึกโกรธที่เขาคนนั้นเข้ามาวุ่นวายกับเธอทั้ง ๆ ที่มีแฟนอยู่แล้ว
...ไม่รู้ว่าจะต้องเจ็บกายหรือเจ็บใจดี หลังเลิกเรียนพราวฟ้าก็เดินออกจากห้องเรียนไม่สนใจเสียงเรียกของคนเป็นเพื่อน ความรู้สึกนี้คืออะไรเธอไม่เข้าใจ ไม่อยากยอมรับว่ากำลังรู้สึกเหมือนกับกำลังอกหัก!
ร่างบางที่เดินออกจากห้องเรียนนั้นทำให้กฤตยนัยอยากเดินตามใจแทบขาด แต่ติดที่เขาเป็นอาจารย์จะมาตามนักศึกษาที่มหา’ลัยไม่ได้
“บ้าเอ๊ย...สวรรค์เป็นใจหรือแกล้งก็ไม่รู้” เขาพึมพำออกมาเบา ๆ เจอเธอก็ไปทำเรื่องไม่ดีใส่ พอได้เจออีกก็อยู่ในสถานะที่ยากต่อการทำความรู้จัก ทำไมนักก็ไม่รู้ ทว่าขณะที่กำลังหัวเสียอยู่นั้น
“เอ่อ อาจารย์คะ” เสียงเล็ก ๆ
