บทที่ 6
1226 คำ
“ดิ้นเข้าสาวน้อย เจ้ารู้ไหมว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา”
ทรงกระซิบชิดกับซอกคอ พอได้กลิ่นหอมรวยระรินของกายสาว ก็ทำตัวเป็นหัวขโมยกดจูบลงไปตรงซอกคอ ก่อนจะขบเม้มติ่งหูเล็กให้ผู้เป็นเจ้าของต้องขนลุกซู่ไปทั้งตัว
กลิ่นหอมละมุนรัญจวนใจที่ได้รับจากคนในอ้อมแขน ทำให้ชีคอัลมัสไม่อาจผละโอษฐ์ออกมาได้ โอษฐ์ร้อนรุ่มยังกดคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอ และเมื่อรู้ว่าพระองค์กำลังขโมยจูบจากอิสตรีเป็นครั้งแรกในชีวิตก็ถึงกับหัวเราะฮึๆ พร้อมกับสบถอยู่ในใจ
‘ให้ตายเถอะ ตั้งแต่เกิดมา ชีคอัลมัสริทำตัวเป็นหัวขโมยก็คราวนี้นี่เอง’
อาคิราสั่นสะท้าน ขนลุกซู่ไปทั้งตัว ขณะรับรู้ได้ถึงริมฝีปากร้อนๆ ที่กดแนบมาตรงซอกคอของเธอ หญิงสาวรู้สึกราวกับเกิดเปลวไฟลามลวกตรงบริเวณที่ถูกกดจูบ อาการวาบหวิววิ่งวนอยู่ทั่วเรือนร่าง แต่กระนั้นก็ไม่ยอมให้บุรุษผู้นี้ทำตามอำเภอใจได้อีกต่อไป
“ฉันบอกให้ปล่อยฉัน ไม่ได้ยินหรือยังไง ไอ้บ้า!” หญิงสาวตะคอกออกคำสั่งอีกครั้ง
และชีคอัลมัสก็ปฏิเสธสุรเสียงดังในทันทีเช่นเดียวกัน “ไม่ เราไม่ปล่อยเจ้า เพราะเจ้าควรได้รับการสั่งสอนที่ละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง”
“หน้าที่บ้าบออะไรของคุณ แล้วพูดเรา พูดเจ้า เป็นลิเกหลงโรงหรือยังไงกัน”
อาคิราตราดกลับด้วยความโมโห ไม่เข้าใจว่าชายผู้นี้กำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน อีกทั้งยังงุนงงไม่หายกับสรรพนามที่อีกฝ่ายใช้พูดกับเธอ
ชีคอัลมัสทรงขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง กำลังสงสัยว่าหญิงสาวผู้นี้ ยังไม่รู้หรืออย่างไรว่าพระองค์เป็นใคร แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พระองค์จะให้ความสำคัญมากที่สุด เพราะพระองค์ให้ความสนใจเรื่องที่หญิงสาวไม่ยอมทำหน้าที่บริการพระองค์มากกว่า
“เราจะเป็นใครมาจากไหน เจ้าไม่ต้องสนใจ แต่เราอยากรู้ว่าเจ้ารับเงินจากเราไปแล้ว แต่ทำไมไม่มาบริการเอาใจเรา”
ใบหน้างามเต็มไปด้วยริ้วรอยของความงุนงง เธอแค่มานั่งจิบเหล้าในผับของเพื่อนรัก แล้วทำไมเธอต้องไปทำหน้าที่ของเด็กเสิร์ฟด้วย
“ฉันไม่ใช่เด็กเสิร์ฟ แล้วทำไมฉันต้องไปบริการคุณด้วย”
อาคิราเข้าใจผิด คิดว่าชายผู้นี้กำลังยัดเหยียดหน้าที่ของเด็กเสิรฟ์ให้กับเธอ
“แน่นอน เจ้าไม่ใช่เด็กเสิร์ฟ เพราะเราจ่ายค่าตัวให้กับเจ้าแพงโข หากให้เจ้ามาคอยเสิร์ฟน้ำ เสิร์ฟเหล้า ก็เสียดายเงินแย่”
“คุณพูดเรื่องอะไร ฉันงงไปหมดแล้ว และกรุณาปล่อยฉันด้วย จะมาจับฉันไว้ทำไม”
อาคิรากระชากเสียงถาม พร้อมกันนั้นก็พยายามดิ้นรนหาอิสระ แต่ยิ่งดิ้นมากเท่าไร ก็ยิ่งถูกกอดรัดไว้แน่นมากเท่านั้น
“เจ้าแกล้งทำเป็นลืมหน้าที่ของตัวเอง เพื่อจะเรียกค่าตัวเพิ่มใช่ไหม”
ชีคอัลมัสคิดว่าเป็นเช่นดั่งที่พระองค์ตรัสถามไป เพราะไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา พระองค์เจอเล่ห์เหลี่ยมของสาวๆ ภายในผับแห่งนี้มาหลายรูปแบบแล้ว และคิดว่าหญิงสาวในอ้อมแขนก็กำลังทำไม่ต่างจากพวกเธอเหล่านั้น
“ค่าตัว?”
อาคิราทวนคำเสียงสูง คิ้วโก่งงามขมวดเข้าหากัน ในตอนแรกไม่เข้าใจว่าชายผู้นี้หมายความว่าอย่างไรกัน แต่นาทีต่อมา ก็เข้าใจอย่างท่องแท้ว่าเขามองเธอเป็นหญิงบริการ
เหมือนสาวๆ หลายคนในผับแห่งนี้
“คุณกำลังคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงขายบริการ?” อาคิราเค้นถามเสียงห้วนลึกอยู่ในลำคอ
และชีคอัลมัสก็รับคำด้วยสุรเสียงอันเต็มไปด้วยความเยาะหยัน “ไม่ใช่แค่คิด แต่เรารู้ว่าเจ้าคือหญิงขายบริการที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเอง”
เผียะ!!!
แม้เสียงฝ่ามือเล็กกระทบกับพระพักตร์คมเข้มจะไม่ดังมากจนสามารถกลบเสียงดนตรีที่กำลังเปิดดังกระหึ่มทั่วผับ ทว่าสหายบางคนที่แอบจับตามองเหตุการณ์ปะทะคารมระหว่างเจ้าแห่งทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่กับหญิงสาวแสนสวย ถึงกับอ้าปากค้าง เบิกตากว้างไปตามๆ กัน บางคนถึงกับปล่อยแก้วเหล้าในมือตกลงพื้นเพราะความตกใจ
“ท่านชีค!”
ถึงแม้จะถูกไล่ไม่ให้เข้ามายุ่ง แต่กระนั้นองครักษ์มาริสส์ก็คอยเฝ้าดูเจ้าเหนือหัวตนเองอยู่ไม่ไกลสักเท่าไร และเมื่อเห็นพระองค์ถูกตบจากหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตัก ก็วิ่งเข้ามากระชาก
อาคิราออกจากตัวท่านชีค โยนหญิงสาวไปกองอยู่กับพื้น
“ท่านชีค เป็นยังไงบ้างพ่ะย่ะค่ะ”
องครักษ์มาริสส์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง พอมองเห็นรอยนิ้วมือที่ปรากฏอยู่บนพระพักตร์ของเจ้าเหนือหัว ก็กัดฟันกรอด ถลาเข้าไปหาอาคิราในทันที
“เธอ! บังอาจมากที่ทำร้ายท่านชีค”
มือใหญ่ขององครักษ์มาริสส์เงื้อมขึ้น กำลังจะซัดลงไปบนใบหน้าของอาคิรา แต่ก็มีสุรเสียงห้วนตรัสห้ามไว้เสียก่อน
“หยุด! มาริสส์!” ชีคอัลมัสตรัสห้ามเสียงดัง พร้อมกับจับมือขององครักษ์มาริสส์ไว้ด้วย
องครักษ์มาริสส์หันมามองเจ้าเหนือหัว ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความงุนงงกับการตรัสห้ามลงโทษคนที่ทำร้ายพระองค์
“ทำไมพ่ะย่ะค่ะ ทำไมไม่ให้กระหม่อมลงโทษผู้หญิงคนนี้ เธอบังอาจมากที่กล้าตบพระพักตร์ของท่านชีค”
“เราบอกว่าเจ้าแล้วว่าไม่ต้องมายุ่งกับผู้หญิงคนนี้ เราจะจัดการสั่งสอนเธอเอง”
ในก่อนหน้านี้อาคิราตกใจที่จู่ๆ ตนเองก็ถูกจับโยนตัวปลิวลงไปนั่งจุกอยู่กับพื้น และยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น เมื่อชายร่างยักษ์ที่จับเธอโยนออกมาจากตักของคนที่เป็นเจ้านายของเขา ถลาเข้ามาทำท่าจะตบเธอให้ได้ แต่พอเกิดการปะทะคารมระหว่างลูกน้องกับผู้เป็นนาย ซึ่งดูท่าจะรุนแรงขึ้นทุกขณะ หญิงสาวก็อาศัยจังหวะนี้ รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งออกจากผับอย่างรวด เร็วเกินกว่าชีคอัลมัสจะตามตะครุบตัวไว้ได้ทัน
“บ้าชะมัด! หนีไปจนได้”
ชีคอัลมัสสบถลั่น ทรงกริ้วองครักษ์มาริสส์ และโมโหตัวพระองค์เองที่มัวแต่สั่งห้ามองครักษ์เอก จนเปิดโอกาสให้นกน้อยโผบินออกไปจากกรงเล็บของพระองค์ได้
ทางด้านขององครักษ์มาริสส์เริ่มรู้สึกตัวว่าตนเองทำผิดมหันต์ เพราะเมื่อมองเข้าไปในดวงเนตรคมกริบแล้ว ก็เห็นได้ว่าเจ้าเหนือหัวกำลังให้ความสนใจกับหญิงสาวผู้นี้เป็นอย่างมาก ซึ่งพระองค์อาจจะสนใจจนเข้าขั้นที่เรียกว่าชื่นชอบ และตั้งแต่อยู่รับใช้ชีคอัลมัสมานาน เขาไม่เคยเห็นพระองค์แสดงท่าทีเช่นนี้กับหญิงใดมาก่อน
“กระหม่อมขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ ที่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นหนีไปได้”
- ผู้เขียน
