ตอนที่ 12 มีสิทธิ์แค่คิดถึง (2)

783 คำ

ตอนที่ 12 มีสิทธิ์แค่คิดถึง (2) เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึก ปลุกให้ตฤณงัวเงียตื่นขึ้นมา ชายหนุ่มคลายอ้อมกอดออกจากร่างเปลือยเปล่า แล้วควานไปที่โต๊ะข้างเตียงเพื่อหยิบโทรศัพท์มาดูด้วยความแปลกใจ แต่เมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นใครเขาจึงรีบกดรับทันที เพราะในหัวนั้นคิดแต่เพียงว่า ธุรกิจกำลังมีปัญหาอะไรหรือไม่ “ออกจากป่าแล้วหรือครับ ผมนึกว่าคุณจะหาทางกลับบ้านไม่ได้เสียอีก” ชายหนุ่มพูดกลั้วหัวเราะ เพราะเขาเพิ่งจะได้คุยกันทางโทรศัพท์กับปฐพี หลังจากที่ได้รู้ว่าอีกฝ่ายไปขลุกอยู่ไหนมา “ผมขอโทษนะที่รบกวนเวลานอนของคุณ แต่ว่าผมนอนไม่หลับ มีเรื่องอยากปรึกษา" “มีธุระอะไรหรือครับ น้ำเสียงคุณดูไม่ค่อยดีเลย” “คุณคงไม่ปฏิเสธว่าเคยใช้บริการนักสืบ” ปฐพีไม่อ้อมค้อม เขาหมายถึงก่อนหน้านั้น ที่ตฤณเคยให้คนไปตามสืบเรื่องพิมพ์มาดา แต่ก็ไม่ได้ความอะไร ก่อนที่ทั้งสองจะมาเจอกัน เพราะดวงที่กำหนดให้เป็นแบบนั้น “ใช่ แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม