เวเนสซ่ากำมือแน่น เมื่อเปิดประตูเข้ามาเธอพบคนที่ต้องการเจอ แต่เจ้าตัวกลับนั่งทำงานอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว แถมยังส่งตำหนิเธอเสียอีก เรียวปากบางเฉียบเม้มจนเป็นเส้นตรง พยายามระงับอารมณ์โกรธที่ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง เธอเดินฉับๆ ตรงไปหาชายหนุ่ม ท้าวแขนเรียวกับขอบโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก้มลงจ้องหน้ากตพลด้วยแววตาดุดัน
กตพลเงยถอนใจแรงๆ เขาเงยหน้ามอง ดวงตาเรียวรีตามสัญชาติหรี่ลงนิดๆ แต่สิ่งที่เห็น ไม่ใช้ดวงตาหลังกรอบแว่น กลับเป็นร่องอกอวบอิ่ม เสื้อคอย้อยลงเมื่อวาเนสซ่าก้มตัว ชายหนุ่มสูดลมหายใจแรงๆ พยายามชักสายตาออกห่างร่องอกอวบอิ่มที่เบียดชิดกันแน่น แถมยังขาวนวลชวนมองอีก กตพลเริ่มกระสับกระส่ายเขาไม่ทันฟังว่าเวเนสซ่าพูดอะไรออกมาบ้าง...ที่กำลังดึงความสนใจของเขาได้ คือโนมเนื้ออวบอิ่มที่ยิ่งมองยิ่ง เร้าอารมณ์ วาเนสซ่าลดตามองตามสายตาของลูกน้องหนุ่มหล่อ
สาวแสบร้อนวูบไปทั้งหน้า ผิวแก้มขึ้นสีแดงจัด เธอรีบยกมือขึ
