อึก ฉันกลืนน้ำลายลงคอ แล้วจ้องมองใบหน้าภายใต้แว่นตาหนาเตอะ ดวงตาของเขาที่มันมักสะกดคนอย่างฉันจนอยู่หมัดเสมอ
“เหม กลับไปทำที่คอนโด” ฉันพยายามโน้มน้าวคนตัวโตที่กำลังโมโหสุดๆ ให้ใจเย็นบ้าง
“ไม่เอา” เขาพูดแล้วถอดแว่นตาออกมาวางไว้ที่ช่องเก็บของ เขาเปิดประตูรถแล้วเดินออกมาจากฝั่งคนขับ
เดินอ้อมมาที่ฝั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตู ปรับเอนเบาะอย่าชำนาญ แล้วแทรกตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขาปิดประตูแทบจะทันที แล้วเมื่อไฟรถดับลง คนตัวโตไม่รอช้าที่จะจับเรียวขา สองข้างแยกออกเพื่อถอดชั้นในตัวจิ๋วภายใต้กระโปรงรัดรูปตัวนี้
เขาชันขาสองข้างของฉันขึ้นแล้วสอดหัวตัวเองมาอยู่ตรงระหว่างขา
.
“หะ เหม พี่ว่า อ๊ะ อ๊าาา”
ยังไม่ทันที่ร่างบางจะทักท้วงเสร็จเด็กหนุ่มในวัยเจริญพันธุ์ที่กำลังเกรี้ยวกราดกึ่งโมโห ก็ใช้เรียวลิ้นตวัดขึ้นลงตามกลีบสาวอย่างชำนาญ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา เหม เหมมม…”
เสียงเรียกครางกระเส่าเป็นระยะเมื่อร่างใหญ่
