รุ่นพี่คนนี้ผมขอ

“มึง ดูพี่ว๊ากคนนั้นสิ เห็นรอยสักด้วย สวยชิบผิวขาวเนียวโคตรกร้าวใจ ทำเอากูอยากมารับน้องเลย”

“เหอะ ดูกร้านโลกขนาดนั้น ไม่อยากจะคิดว่าถ้ำจะกลวงขนาดไหน”

“ปากมึงเนี่ยนะไอ้เหม กลวงก็ชั่งเถอะ ถ้าสวยแล้วนมตู้มแบบนั้นกูขอสักน้ำจะไม่ลืมบุญคุณเลยคร้าบบบ”

.

“เห้ย คุยอะไรกันว่ะ หูแตกหรือไงบอกให้เงียบ”

เสียงพี่ว๊าก รุ่นพี่ปี 4 ที่เป็นประเด็นตอนพวกผมคุยกันเมื่อกี้ ดูยังไงก็ผู้หญิงกร้านโลก มีกลิ่นบุหรี่ติดตัวด้วยตอนเดินเข้ามาตะกี้ เป็นผู้หญิงแบบที่ผมเกลียดที่สุด ชาตินี้ผมจะไม่ขอยุ่ง แค่เห็นก็ขยะแขยงแล้ว อึ๋ยยย

ผมมองเธอแล้วแบะปากมองบน

“เชี่ยอะไรคะน้อง มองรุ่นพี่แบบนี้อยากโดนสั่งวิ่งหรือไง” เธอหันมาตะคอกผม เหอะๆ

“บ้าอำนาจ” ผมพึมพำเบาๆ

และใช่ผมเกลียดไอ้กิจกรรมบ้าพลังนี่ชะมัด แล้วผู้หญิงคนนี้ จ้องผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ สวยจริงผมไม่เถียง นมโตเท่าหัวเด็กนั่นก็จริงผมไม่เถียง ตูดงอนๆ นั่นเด้งจริงผมไม่เถียง แต่เอามารวมไว้กับผู้หญิงกร้านโลกคนนี้คนเดียวเนี่ยนะ โลกไม่ยุติธรรมชิบ

“ไอ้สี่ตา ฉันได้ยินนะว่าแกกำลังบอกว่าฉันบ้าอำนาจ” เอออยากจะตะคอกใส่หน้าชิบ

แม่งถ้าถอดความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องออกเธอมันก็แค่ผู้หญิง ผู้หญิง… ที่สวยมากคนหนึ่ง เออยอมรับก็ได้ว่าสวย สมองผมเริ่มคุยกันเองและตีกันเอง

“สงสัยอยากอยู่เย็นว่ะไอ้เด็กนี่ เดี๋ยวพี่จัดให้ไอ้น้อง” เธอทำหน้ากวนตีนและกร้านโลกมาก ผมมองเธอตาแข็งกลับไป แม้จะภายในแว่นตาแต่สายตาผมแข็งกร้าว

“เอาเรื่องว่ะ มองแข็งเชียว” เธอเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับเผยอปากแล้วใช้ลิ้นลูบไปที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ

เหมือนเธอจะสนใจผมแล้วเดินมา หยิบป้ายชื่อผมขึ้นมาอ่าน เหมันต์ เธอเม้มปากเข้าหากันแล้วเงยหน้ามองร่างผมที่สูงกว่าเธออยู่มากโข สายตาปะทะกัน ผมที่อยู่ในแว่นตาหัวใจเริ่มเต้น คงเพราะไม่ค่อยได้อยู่ใกล้ผู้หญิงคนไหนมากนัก

“มองซะตาแข็ง ไม่ใช่ว่าแข็งได้แค่ตา อย่างอื่นไม่แข็งหรือเปล่า” เธอเขย่งตัวขึ้นมากระซิบข้างๆ หูผม แล้วลดตัวลงมา เงยหน้าช้อนสายตาขึ้นมองอีกรอบ พระเจ้ามึงจะสวยไปไหน ไอ้รุ้นพี่บ้า แล้วที่บอกว่าไม่แข็งนี่ อยากให้มาลองดูสักทีชะมัด ถ้าไม่ติดว่ากำลังรับน้องอยู่นะ

เธอทิ้งป้ายชื่อให้มันกลับลงมาอยู่ตรงอกผม จ้องหน้าผมอีกครั้งแล้วเดินไปว๊ากต่อ

.

.

เหมันต์งั้นหรอ ภายใต้แว่นตาคือหล่อมากนะ ผิวขาวใส ตาชั้นเดียวแต่กร้าวใจ ถ้าถอดแว่นคงป๊อปน่าดู แถมแววตาที่มองมายังแข็งกร้าวราวกับจะกลืนกินคนอย่างฉันเข้าไป

มันแทบจะสะกดฉันให้ละลายหายไปตรงนั้น หน้าฉันร้อนผ่าวจนต้องถอยห่างออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด

สวัสดี ฉันชื่อเอิงเอย เพื่อนๆ เรียกว่าเอยเฉยๆ อักษรศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ

ใช่ฉันเป็นผู้หญิงกร้านโลกและใช้ชีวิตสุดเหวี่ยง เข้าผับทุกวันเพราะเป็น ดีเจ ฉันสักลายตั้งแต่ ปี 1 เพราะความคึกคะนองและอกหัก ฉันสูบบุหรี่และก็ค่อนข้างติด แต่ฉันไม่ได้สนใจว่าใครจะมองยังไงหรอก ชีวิตฉันมันก็ไม่ได้แย่

ฉันมักได้รับบทร้ายๆ เพราะจากคาแรกเตอร์ของฉันมันทำให้มองเป็นแบบนั้น เป็นผู้หญิงกร้านโลกและเจนสนาม ชั่งเถอะไม่ได้ไปขอตังพวกมันมาซื้อข้าวผ่อนรถสักหน่อย

ฉันทำได้ดีทั้งเรื่องเรียนและทำงาน ปัญหาตอนนี้ของฉันมันก็น่าจะแค่ ไม่มีแฟนมั้ง ถึงจะสวยและหุ่นน่าฟัด แต่ไม่มีใครกล้าเข้าหา เพราะอย่างที่บอก มีแต่คนคิดว่ารูถ้ำของฉันคงกลวงโบ๋ ช่างหัวพวกมันเถอะ จะโบ๋ก็ไม่ได้ไปโบ๋บนหัวใคร

เฮ้อกว่าจะผ่านไปแต่ละวัน เสียงแทบไม่เหลือ จริงๆ ฉันก็ไม่ได้ชอบไอ้กิจกรรมบ้าพลังนี้มากหรอก แต่พวกเพื่อนขอมาให้รับบทร้ายก็ต้องทำ

.

.

ถ้าคืนนั้นไม่พลาดกับเจ้า สี่ตานี่ ชีวิตฉันคงจะดีกว่านี้ ไม่สิ ก็อาจจะดีหรือไม่ดี แต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันแย่

รู้สึกเหมือนเป็นคนโง่ ทั้งๆที่อุตส่าห์สร้างคาแร็กเตอร์ของตัวเองมาตั้ง 3-4 ปี

.