เมีย( ไม่) ลับของประธาน

แผนร้าย

หลังจากนั้นดนัยก็ขึ้นรถขับออกไปทันที หญิงสูงวัยจ้องมองหน้าทั้งสามคนอย่างเอาเรื่องและไม่กลัวเกรง

" พวกแกนี้กล้าว่าหลานฉันเหรอ ถ้าต่อไปนี้ฉันได้ยินพวกแกต่อว่าหลานชายของฉัน ฉันจะเอาของทุกอย่างที่เป็นของฉันคืน พวกแกจะไม่ได้อะไรเลย เพราะแกทำผิดสัญญาที่มีต่อฉันกับสามี" หญิงสูงวัยต่อว่าทั้งสามคนที่ยืนจ้องมองท่านเหมือนกัน ดนุพรจ้องมองหน้าแม่บุญธรรมนิ่ง

" ฉันจะให้พวกแกออกจากนี้ โดยไปแต่ตัวไม่เชื่อค่อยดู" หญิงสูงวัยว่าเสร็จก็เดินจากไปทันที ทั้งสามคนหันมามองหน้ากันด้วยความเจ็บแค้นกับคำพูดของหญิงสูงวัย

" ปล่อยอีแก่นี้ไปก่อน ให้มันพร่ามมากๆ แล้วเราค่อยจัดการมัน มันหัวเดียวกระเทียมริบหรอกที่นี้" ดนุพรบอกกับลูกชายและเมียของเขาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ในใจเดือดดาน ในบ้านหลังนี้แม่บุญธรรมของเขาก็ไม่มีใครสนใจหรอกมีแค่คนรับใช้สามสี่คนที่ จงรักภักดี นอกนั้นคนของเขาหมด รอให้ทุกอย่างลงตัวก่อนสมบัติอีแก่นี้ก็จะเป็นของเขาคนเดียว

" พ่อครับ ผมเริ่มรำคาญมันขึ้นทุกวันแล้ว ลงมือเร็วๆหน่อยก็ดีนะครับ เพราะไอ้ดนัยมันก็ไม่ค่อยมาหาย่ามันสักเท่าไหร่เพราะพวกเราขวางทางมันตลอด"ดนุพลพูดออกน้ำเสียงหงุดหงิด จ้องมองหน้าคนเป็นพ่อนิ่ง

" ใจเย็นลูก ถ้าเบื่อก็ไปเข้าบ่อน คลายเครียดลูก เงินเราเยอะแยะ ไม่หมดง่ายๆหรอก" แม่ของดนุพลบอกลูกชาย พวกเขาเลี้ยงลูกตามใจทุกคนเพราะเงินของเขาได้มาจากโรงแรมหรูที่พ่อของเขาเป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่นั้น ส่วนหุ้นอีกส่วนคือของคุณหญิงสายสมรหรือย่าของดนัยนั้นเอง

" ครับคุณแม่ คุณแม่ใจดีที่สุดเลย" ดนุพลพูดจาออดอ้อนพลางเดินเข้าไปกอดและหอมแก้มคนเป็นแม่อย่างเอาใจ พร้อมเดินไปขึ้นรถเพื่อตรงไปที่บ่อน

" คุณรีบๆบ้างก็ดีนะคะ เหมือนอีแก่มันจะไม่ไว้ใจพวกเราแล้วตอนนี้" เมียของดนุพรพูดออกมาเตือนสามี ดนุพรจ้องมองหน้าเมียกลับแล้วยิ้มร้าย

" พี่ไม่เคยพลาดสักคน ตั้งแต่ผัวอีแก่แล้ว แล้วก็พ่อแท้ๆของไอ้ดนัยด้วย ปล่อยให้มันพร่ามเยอะแหละดี" ดนุพรเดินกลับเข้าไปในบ้านทันที พร้อมเมียของเขาเดินตามหลังยกยิ้มร้าย

ส่วนทางด้านดนัยเขาขับรถออกจากบ้านหลังหลังใหญ่ตรงไปที่ผับของสกายทันที เขาเปิดประตูห้องวีไอพีเพื่อเข้าไปนั่งรอสกายพลางๆ

" ไอ้กายมายังวะไอ้แคท?" ดนัยถามเสียงดังด้วยอารมณ์หงุดหงิด สักวันเขาจะจัดการพวกมันทั้งครอบครัวเขากำลังสืบอยู่ว่าพวกมันต้องการอะไร โดยให้แคทเปอร์และมาตินอัสเข้ามาช่วย

" กำลังเดินขึ้นมา ครับเฮียนัย" แคทเปอร์ตอบพลางจ้องมองหน้าดนัย

" เอาน้องๆมานั้งนวดหรือเอาใจไหมเฮียเพื่อจะได้อารมณ์ดี?" แคทเปอร์ถาม ดนัยส่ายหน้า

" ชงเพรียวมาให้กูสักแก้วดิ กูเบื่อๆ" ดนัยบอกแคทเปอร์ แคทเปอร์ทำตามคำสั่งทันที

" อ๊าๆๆ" เสียงครางออกมาจากปากดนัยหลังดื่มแอลกอฮอล์ราคาแพงลงผ่านในลำคอหนา เขาคิดถึงถึงใบหน้ายายเด็กตัวเปี๊ยกที่ชื่อต้นสนนั้นไม่หาย กลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งเด็ก ปากเล็กจิ้มลิ้มที่อ้าปากเถียงเขามันเป็นสีชมพูน่าจูบ จมูกรั้งเล็กเวลาเถียงเขามันรับกับใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่ ขนตายาวเป็นแพรเวลาเธอกระพริบตาลง ตากลมบ้องแบ๊วน่ารักถ้าเวลาเธออ้อนคงน่าจับกดน่าดู ดนัยถึงแล้วพร้อมส่ายหัวเบาๆ' ไอ้นัยมึงโดยของหรือเป็นวะ' เขาพลางพูดกับตัวเองในใจ

" ไงมึง กว่าจะมาได้" ดนัยทักเพื่อน สกายพยักไหล่ให้แล้วเดินไปนั่งลงโซฟาข้างๆ

" มีอะไร เรียกกูออกมานี้?" สกายถามเพื่อนพลางหยิบบุหรี่ออกมาสูบ ดนัยยื่นมือไปขอบุหรี่มาสูบบ้างเช่นกันเพื่อคลายเครียด

" กูว่าจะยืมลูกน้องมึงนะ เอาไอ้แคท กูจะเอาไปช่วยงานหลายอย่าง" ดนัยบอกสกาย สกายพยักหน้ารับ

" อืม มีอะไรมากกว่านั้นก็บอกกูได้ เดี๋ยวกูช่วยเคลียร์ทางให้" สกายพูดออกมาพลางพ่นควันบุหรี่สีเทาออกมา ดนัยพยักหน้ารับพร้อมพ่นควันบุหรี่ออกมาเช่นกัน

" แล้วน้องไผ่ของกูเป็นไงบ้าง" สกายจ้องมองหน้าดนัยเขม็ง พร้อมยกนิ้วกลางให้ ดนัยยกยิ้มร้ายตอบ

" ไม่เอาน่า เมียเพื่อนก็ เหมือนเมียเรา" ดนัยพูดแย่สกายต่อเพราะรู้ว่าสกายหวงเมียมากแค่ไหน สกายชี้หน้าดนัยแล้วจ้องมองหน้านิ่ง

" อยากไปหาลูกๆกูที่บ่ออีกรายหรือไงมึง " สกายด่าเพื่อ ดนัยหัวเราะในลำคอด้วยความสะใจ

" ไม่แน่นะ ลูกๆมึงอาจมีอาหารให้กินอีกสัก สามสี่คนก็ได้หรือมากกว่านั้น หุหุหุ" ดนัยบอกกับสกาย สกายยกยิ้มเหี้ยมๆ ส่งให้เพื่อน

" ดีอะ ลูกๆกูชอบ ยิ่งสดๆยิ่งชอบ มึงอย่าลืมละ" สกายพูดออกมาด้วยท่าทางโรคจิต ดนัยยกยิ้มเหี้ยมตอบกลับไม่โกงเช่นกัน

" หึ ให้ไอ้อัสไปสืบประวัติผู้หญิงคนนี้ให้กูด้วย" ดนัยยื่นรูปถ่ายของต้นสนให้สกายทันที สกายจ้องมองหน้าเพื่อนแล้วยิ้มที่มุมปาก

" สนใจหญิงแล้วสิเพื่อนกู ว้ายๆๆ" สกายพูดแซว ดนัยพยักไหล่ไม่สนใจกระดกแก้วเหล้าเพรียวๆลงในลำคออีกรอบ พร้อมหยิบบุหรี่ม้วนที่สองขึ้นมาสูบไม่สนใจสกายพูด

" แบบนี้ เขาเรียกว่าเนื้อคู่หรือเปล่าวะ น่าสงสารผู้หญิงคนนี้จัง" สกายพูดแซวต่อพร้อมยกยิ้มร้ายส่งให้ดนัย เขาไม่สนใจพยักไหล่ใส่สกายอีกรอบ

" แล้วมึงจะจ่าย เงินเดือนลูกน้องกูหรือเปล่าเอาไปช่วยงานนะ?" สกายถาม ดนัยพ่นควันบุหรี่ออกมาพร้อมพยักหน้ารับ

" ไอ้เหี้ยกายกู ยืมไปใช้งานกูก็ต้องจ่ายเงินสิวะ กูจะให้มึงจ่ายเงินเดือนให้มันหรือไง ?" ดนัยพูดออกมาเหน็บแนมสกาย สกายหัวเราะในลำคอ

" อีกเรื่อง ไอ้แคทต้องไปในที่บ้านกับกู เพราะจะได้ใช้สะดวก" ดนัยบอกสกายอีกเรื่อง

" กูให้มึงยืมได้แต่แลกกับรถสปอร์ตหรูรุ่นใหม่ล่าสุดสักคันได้ไหมละ" สกายพูดออกมาเล่นๆ ดนัยชี้หน้าเพื่อนพร้อมยกยิ้มร้าย

" ถ้างานกูสำเร็จ กูให้สามคันเลย เผื่อไอ้อัสกับไอ้แคทด้วย" ดนัยบอกสกาย สกายยกยิ้มรับแสดงว่างานนี้งานช้างแน่ๆเลยถ้าเพื่อนของเขาทุ่มเทขนาดนี้

" หุหุหุ กูไม่มีที่จอดแล้ว เอาไว้มึงซื้อปืนรุ่นใหม่ที่กำลังส่งมาสัก 100 กระบอก กูก็ดีใจแล้ว" สกายบอกเพื่อน ดนัยพยักหน้ารับ

" อาจจะมากกว่านั้นกูก็ซื้อได้ " ดนัยบอกสกาย พลางหันหน้าไปที่แคทเปอร์ที่กำลังเดินตรงมาหา

" ไอ้แคท มึงไปทำงานกับไอ้นัยนะ " สกายบอก แคทเปอร์พยักหน้ารับ

" เริ่มงานวันไหนครับ เฮียนัย " แคทเปอร์ถามดนัย

" เริ่มวันจันทร์นี้แหละ นอนบ้านกูด้วย ทำสักห้าหกเดือนหรือมากกว่านั้น" ดนัยบอกแคทเปอร์แล้วพยักหน้ารับ

" ครับเฮียนัย" แล้วทั้งสามคนก็นั่งดื่มกันต่อจนดึก สกายก็แยกย้ายของตัวกลับบ้านเพราะเขาคิดถึงเมียใจจะขาดแล้ว และเหมือนกันกับดนัยก็แยกย้ายขับรถสปอร์ตกับบ้านนอนเช่นกัน เพื่อพักผ่อนพรุ่งนี้เขาต้องอ่านเอกสารอีกมากมายที่อยู่ในห้อง

เฮียแกเริ่มมีแผนอะไรบางอย่างแล้วแน่เลย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ ขอบคุณสำหรับไลค์และคอมเมนท์ด้วยนะคะ ดีต่อใจมากเลยคะ??

ช่วงนี้ก็ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ ?