บทที่ 29 “ทั้งคืนผมยังไม่อิ่มเลยทูนหัว มามะขย่มเจ้าหนูผมได้แล้ว เอาสิครับ โยกได้ตามใจคุณเลย จะส่ายจะวนแบบไหนก็ได้ ผมยอมให้คุณควบคุม” โอลาญ่าระบายยิ้มหวาน ค่อยๆ หมุนบั้นท้ายเป็นวงกลม ขณะจ้องมองใบหน้าหล่อเหลายิ่งกว่าเทพบุตรของโฮนาสไม่คาดสายตา สีเทาในดวงตาของเขาเข้มข้นขึ้นยามที่หล่อนยกตัวขึ้นและกระแทกลงไปบนแก่นกายอวบใหญ่นั้นแรงๆ “เก่งมากทูนหัว... โยกได้สุดยอดจริงๆ” คล้ายกับอดใจไม่ไหว คนตัวโตจึงผงกศีรษะขึ้นมางับปลายถันสีงามที่เด้งขึ้นเด้งลงตามแรงควบขี่ของโอลาญ่าด้วยความร้อนแรง เขากัดเนื้อนุ่มเบาๆ ก่อนจะปาดด้วยลิ้นแกร่งจนแม่จ๊อกกี้สาวครางออกมาลั่นห้อง “จะฆ่ากันหรือคะ ปล่อยฉันก่อน...” “คุณนั่นแหละที่จะฆ่าผม... ดูสิผมจะตายเพราะความแน่นของคุณอยู่แล้ว เร็วหน่อยทูนหัว ผมใกล้เต็มที่แล้ว” เส้นเอ็นตามแขนและลำคอของโฮนาสปูดเบ่งจนน่ากลัว หญิงสาวหัวเราะร่วน เร่งจังหวะให้ถี่ยิบมากขึ้นอีก แต่ก็ดูเหม