บทที่ 11
“ฉันไม่เคยรู้สึกแย่แบบนี้มาก่อนเลย ถึงแม้ฉันจะเกลียดเธอ แต่ฉันก็ไม่สมควรจะทำให้เธอเจ็บปวดแบบนั้น ฉันขอโทษก็แล้วกัน...”
ไม่ได้รู้สึกดีใจเลยแม้แต่นิดเดียวกับคำขอโทษขอโพยของบุรุษรูปหล่อที่นั่งอยู่ข้างๆ ตรงกันข้ามมันกลับทำให้หัวใจของหล่อนเจ็บช้ำหนักขึ้นไปอีก ทำไมนะหัวใจดวงนี้ถึงได้เจ็บปวดเหลือเกินเมื่อได้ยินคำว่า ‘เกลียด’ จากปากของฮาร์เวีย มาเคลาโน่ ผู้ชายที่เป็นคนแรกของชีวิตสาว
“แพทสมควรได้รับแล้วล่ะค่ะ” ตอบออกไปทั้งน้ำตา
ฮาร์เวียเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน แพทริเซียเบี่ยงหน้าหนีด้วยความร้าวราญใจ แต่ชายหนุ่มกลับเข้าใจไปว่าหญิงสาวรังเกียจสัมผัสของตนเอง เขาจึงหยุดการกระทำของตนเอง
“จริงของเธอ”
ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืน รู้สึกถึงความยอกแสลงในอกขึ้นมาปัจจุบันทันด่วน ขณะก้าวถอยหลังออกไปด้วยท่าทางห่างเหินจนคนเฝ้ามองอย่างแพทริเซียเจ็บลึกในอก
เขาไม่จำเป็นต้องฝืนใจทำดีกับหล่อนก็ได้ ในเมื่อห
