บทที่ 27
อาทิตย์กว่าแล้วสินะกับการก้มหน้าก้มตาทำงานโดยไม่สนใจสิ่งใดรอบๆ ตัวเลย ทำงานให้หนักเข้าไว้สมองจะได้เลิกวกไปหาผู้ชายใจร้ายอย่างโฮนาส มาเคลาโน่เสียที เขาตามหลอกหลอนหล่อนได้ทั้งยามกลางวันและยามกลางคืน เขาเหมือนกับผีร้ายที่คอยแต่จะสร้างความปวดร้าวให้กับหล่อน ร้องไห้ทุกครั้งเมื่อนึกถึงการขับไล่ไสส่งของเขา
“ลาญ่าดีใจด้วยนะ บทสัมภาษณ์กับรูปภาพของคุณโฮนาสทำเงินให้กับสำนักพิมพ์ของเราจำนวนมหาศาลเลย นี่เห็นหัวหน้าจะขึ้นเงินเดือนให้กับเธอน่ะ แถมยังจะเลื่อนตำแหน่งให้ด้วย...” เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาแสดงความตื่นเต้นดีใจกับหล่อนจนออกนอกหน้า
“นี่ถามหน่อยเถอะ เธอทำยังไงหรือลาญ่าถึงได้รูปภาพส่วนตั๊วส่วนตัวแบบนั้นของคุณโฮนาสมาได้ แถมบทสัมภาษณ์ก็ยังเจาะลึกถึงเรื่องที่ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อนอีก”
โอลาญ่าเม้มปากเป็นเส้นตรง สีหน้าแสดงความไม่พอใจชัดเจนกับสายตาที่เพื่อนร่วมงานมองสำรวจเรือนร่
