บทที่ 22
“ผมรู้... แต่ไม่ใช่ว่าเพราะไอ้นี่ผมใหญ่อย่างเดียวหรอกนะ คุณไม่เคยด้วยต่างหาก”
ขัดเขินเหลือเกินกับคุณพูดของผู้ชายที่กำลังฝังคาอยู่ในกายสาว ใช่สิหล่อนเจ็บเพราะไม่เคย แต่ตอนนี้เริ่มจะหายเจ็บแล้วล่ะ และก็กำลังอยากให้เขาเริ่มต้นขับเคลื่อนเพลงรักร้อนๆ ได้แล้ว
“ผมคงทนได้ไม่นานนะ... คุณมีเสน่ห์เหลือเกิน และก็แน่นจนผมแทบขาดใจ”
เขาก้มลงไปดูดกลืนปลายถันของหล่อนอีกครั้ง ขณะที่มืออีกข้างก็เลื่อนต่ำลงไปขยี้เกสรรักของหล่อนอย่างหนักหน่วง สาวน้อยครางฮือแอ่นร่างขึ้นหาชายหนุ่มเองทันที
“ได้โปรด ทำต่อเถอะค่ะ ฉัน.... อยากได้คุณ...”
โฮนาสระบายยิ้มเงยหน้าจากเต้างาม ก่อนจะก้มต่ำลงมากระซิบชิดกลีบปากอิ่มชอกช้ำด้วยน้ำเสียงที่กระเส่าไปด้วยแรงปรารถนา
“งั้นผมเริ่มขยับแล้วนะทูนหัว...”
หญิงสาวพยักหน้ารับอย่างเอียงอาย ขณะที่คนตัวโตดันเข้ามาหาจนสุดตัว ความรู้สึกยามที่ส่วนนั้นของโฮนาสเสียดสีอยู่ภายในซอกสาวช
