บทที่ 18
แซคคารีย์วางสายจากกฤติชัย หน้าตาของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่านที่เหนือการควบคุมของตนเอง เขากุมกระบอกโทรศัพท์แน่น กรามแกร่งขบกันจนขึ้นสันนูนเป่ง
“เสน่ห์แรงเหลือเกินนะ แม่น้องเมีย”
เขาไม่ควรจะรู้สึกอะไรด้วยซ้ำ เมื่อกฤติชัยโทรมาหา และไว่วานให้เขาช่วยนัดอลินดาให้ในเย็นวันนี้ แต่ให้ตายเถอะ เขากลับโมโหขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ
“คุณวาเนสซ่า เรียกอลินดามาพบผมที่ห้องทำงานหน่อย”
“ค่ะ ท่านประธาน” เลขาหน้าห้องรีบตอบรับคำสั่งห้วนห้าวของหัวหน้างาน และไม่ช้าคนที่แซคคารีย์ต้องการพบหน้าก็มาถึง
อลินดาเดินมาหยุดยืนห่างจากโต๊ะทำงานของแซคคารีย์พอสมควร และเอ่ยถาม
“คุณแซคมีอะไรด่าฉันอีกล่ะคะ”
เจ้าของชื่อผุดลุกขึ้นยืน และเดินอ้อมโต๊ะออกมาประจันหน้ากับหล่อนในระยะเผาขน หล่อนมัวแต่ตะลึงให้ความหล่อเหลาของเขาจนลืมก้าวถอยหนี
“คุณกฤติชัยต้องการให้เธอไปดินเนอร์กับเขาเย็นนี้”
“คุณกฤติชัยเหรอคะ”
“ใช่”
