บทที่ 14
เมื่อรถมาจอดที่ลานจอดรถหน้าคฤหาสน์หลังงาม แซคคารีย์ก็รีบไล่หล่อนให้ขึ้นไปบนห้องนอน เพราะหล่อนไม่ได้ใส่ชุดเดิมเหมือนตอนเช้า เกรงว่าพวกคนใช้สังเกตเห็นเอาได้
สักพักเขาก็เดินตามขึ้นมา และหาเรื่องหล่อนเหมือนเช่นเคย แม้ว่าหล่อนจะหลีกเลี่ยงการปะทะคารมณ์ด้วยการเดินหนีเข้าไปในห้องน้ำ เขาก็ยังตามเข้ามาราวีไม่หยุดหย่อน
“ถ้าคุณแซคไม่ออกไป ฉันจะแก้ผ้าเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
หล่อนเห็นชายหนุ่มอึ้งไป และมองหล่อนอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก่อนจะเหยียดยิ้มหยัน
“คิดว่าฉันจะมีความรู้สึกกับร่างกายของเธออย่างนั้นหรือ”
คนถูกปรามาสหน้าร้อนผ่าว แต่ก็พยายามเข้มแข็งเอาไว้ “งั้นก็เตรียมเป็นตากุ้งยิงได้เลยค่ะ” มือเล็กเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมเม็ดแรก แต่เขาก็ยังไม่ขยับ หล่อนจึงกลั้นใจปลดเม็ดที่สอง แต่เขาก็ยังยืนอยู่ที่เดิมไม่คิดจะเคลื่อนตัวออกไปแม้แต่น้อย แถมยังท้าทายหล่อนอีกต่างหาก
“เอาสิ แกะกระดุมให้หมด เหลืออีกสามสี่
