มะเฟืองรสหวาน

Ep3 : ครั้งแรกแทบขาอ่อน(จบบท)

(ครั้งแรกแทบขาอ่อน)

ดงเหนียวลำคอระหงของมะเฟืองเข้ามาใกล้ ดวงตาสองดวงสบกันคนละความหมาย อีกคนมองด้วยหัวใจรักใคร่เต็มเปี่ยม ส่วนอีกคนมองด้วยความรู้สึกว่างเปล่า หัวใจไม่เคยคิดที่จะรัก ก็เพราะว่าหัวใจดวงนี้ดงได้มอบให้กับสาวน้อยฉกาไปหมดทั้งดวงแล้วน่ะสิ...

“พี่ดงจ๋า...” เสียงหวานเอื้อนเอ่ย พรหมปลายนิ้วไปบนใบหน้าคมคาย

“ฉันมีความสุขเหลือเกิน...อะ”

ดงรำคาญจึงรีบดึงท้ายทอยให้เจ้าตัวแหงนเงยขึ้นรับกลีบปากหยักได้รูปบดแนบ จะได้หยุดพูดเขาฟังแล้วอยากจะอาเจียน

ดงจูบปากอิ่มอย่างเมามัน หน้าตาไม่สวยแต่ทว่าภายในโพรงปากกลับหวานหอม เขาบดเบียดสะโพกแข็งแกร่งเข้าหาความอ่อนนุ่มกึ่งกลางกายสาว กลีบชบาชุ่มฉ่ำตอบรับดุ้นเนื้อเลยถูกเสียดสีแผ่วเบา มือไม้ของดงเริ่มขยับทำงานอย่างช่ำชอง ลูบไล้แตะต้องไปตามเรือนร่างอวบอ้วน มันให้ความรู้สึกแตกต่างกว่าในยามเขาลูบไล้เนื้อตัวของหญิงสาวรายอื่น โดยเฉพาะกับส้มแป้น รายนั้นสวยหมดจดไปทั้งเนื้อทั้งตัว ผิวกายสาวยังขาวเนียนลออเรียบลื่นราวกับเนื้อผ้าราคาแพง จับต้องไปตรงส่วนไหนก็ล้วนทำให้เขาแทบเตลิด เลยเป็นเหตุให้ความสัมพันธ์ระหว่างกัน...ยังคงยืดยาวมาจนถึงทุกวันนี้ ไม่ใช่เพียงครั้งเดียวแล้วตัวใครตัวมัน

แต่ต่อให้ความสัมพันธ์จะยืดยาวสักแค่ไหน เขาก็ไม่ได้ตกหลุมรักส้มแป้น เฉกเช่นเดียวกันกับที่ส้มแป้นเองมันก็ไม่ได้รักเขา ความสุขที่มีให้กันมีเพียงแค่ทางกาย พอได้ปลดปล่อยกำหนัดต่างคนก็ต่างแยกย้าย ส่วนกับมะเฟืองเขาอธิบายไม่ถูก มันไม่ได้ให้ความรู้สึกตื่นเต้นรัญจวน อารมณ์ใคร่ที่เกิดขึ้นในเวลานี้ ล้วนเป็นอารมณ์ที่ผู้ชายทุกคนย่อมมีซะมากกว่า

ดงจูบปากอิ่มตวัดปลายลิ้นควานไปถ้วนทั่ว ยังดีที่ปากของมันยังให้รสชาติหวานหอมพอจะหลับหูหลับตาได้หน่อย

ฝ่ามือหยาบข้างหนึ่งจุ่มจ้วงผ่ารอยแยกของกลีบสาวดันลงไปจนสุดปลายโคนนิ้ว ส่วนหยาบตรงข้อนิ้วครูดเสียดไปตามผนังอ่อนนุ่ม ความบริสุทธิ์ถูกชำแรกโดยไร้ความปรานี

“อี้...อือ...อือ”

ความที่ยังใหม่สดแล้วยังมาถูกของแปลกปลอมบุกทะลวงเข้าใส่โดยไม่ตั้งตัว ทำเอามะเฟืองดิ้นเร่าๆ สองมือดันหน้าอกหนั่นแน่นออกห่าง เพราะว่ามะเฟืองรู้สึกเจ็บมากกว่าเสียว ผลักไปเขาก็ไม่ขยับมะเฟืองจึงพยายามเบี่ยงสะโพกผายหนีปลายนิ้วยาวที่กำลังขยับขับเคลื่อนเข้าออกในรูคับแน่นจนรู้สึกเหมือนมีน้ำเหนียวๆไหลซึมออกรูตลอดเวลา มันทำให้มะเฟืองอึดอัดหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่เห็นมีความสุขเหมือนอย่างที่เธอเคยเห็นคนอื่นเขาทำกันสักนิด

ความทรมานยังคงอยู่ มะเฟืองทนไม่ไหวเลยต้องร้องขอ

“พี่ดงเอานิ้วออกก่อน ฉันเจ็บเหลือเกินจ้ะ...”

“เจ็บแค่นิดเดียว เอ็งก็ทนหน่อยแล้วกัน”

ดงไม่ยอมเอาออกยังคงควานปลายนิ้วไปทั่วผนังผ่าวร้อน ชักเข้าชักออกไปพร้อมปลายจมูกซุกไซ้ลงมาตามซอกคอระหง ดอมดมกลิ่นเนื้อสาวที่ไม่ถึงกับหอมติดปลายจมูกเหมือนกับกลิ่นตัวของส้มแป้น ความแตกต่างของสองสาวนี้ดงจึงคิดว่ากับมะเฟืองคงหลับหูหลับตาเอามันครั้งเดียวพอ

นิดเดียวงั้นเหรอ แต่ก็เจ็บราวกับจะขาดใจตาย มะเฟืองเจ็บจนน้ำตาคลอเบ้า ไม่คิดว่าครั้งแรก มันจะทำให้คนเราเจ็บราวกับถูกปลายมีดแหลมคมเชือดเฉือนได้ถึงเพียงนี้ แต่ต่อให้ต้องเจ็บจนเจียนตายยิ่งกว่านี้ มะเฟืองก็คิดว่ามันคุ้มค่า สมกับสิ่งที่เธอตั้งตาคอย...

เป็นเพราะใจไม่รัก การกระทำทุกอย่างของดงเลยมีแต่การเอาแต่ใจตัวเองทั้งนั้น อยากทิ่มแทงตอนไหนก็ทำ อยากบีบขยำตรงไหนก็บีบ ไม่มีการเล้าโลมหรือหลอกล่อให้มะเฟืองพบความสุขสมด้วยซ้ำ ถึงอย่างนั้นคนไม่ประสีประสาผ่านการทดลองของจริงมาก่อน ยังหลงคิดว่าการที่ดงทำรุนแรงกับตัวเองเป็นเพราะความคลั่งไคล้ใหลหลง

มะเฟืองเลยมีกำลังใจ ยิ้มรับความทรมานทุกรูปแบบ สองมือยกขึ้นคล้องคอ กัดฟันทนความเจ็บปวด แอ่นหยัดเรือนร่างให้ชายในดวงใจฟอนเฟ้นได้ตามอำเภอใจ ไม่ร้องขอให้เขาหยุด

เอาเลยพี่ดง...อีมะเฟืองคนนี้ขอสู้ตาย

ใบหน้าหล่อเหลารุกรานลงมาจนถึงเนินอกอวบอัด ใหญ่โตราวกับผลมะละกอ รูปทรงที่สวยเรียกร้องให้ดงครอบริมฝีปากเข้าหา เขาดูดหัวจุกย้ำๆ สลับข้างไปทั้งซ้ายและขวา มะเฟืองเกร็งสะท้านซูดปากร้อน ดงดันปากครอบลงมาจนเกือบครึ่งเต้าสล้าง ออกแรงดูด จ๊วบ จ๊วบ ไม่ต่างจากทารกตัวน้อย

พอปลายลิ้นแตะโดนหัวจะงอยมะเฟืองก็ส่งเสียงครางหงิงๆ ดงจัดการตวัดเลียไปรอบเม็ดสีหวาน ทั้งดูด ทั้งขบ มีบางจังหวะที่เผลอดูดแรงจนติดปากขึ้นมา มะเฟืองเองก็สะดุ้งเป็นพักๆ แต่ไม่ปริปากคร่ำครวญให้ดงหยุดดูดนม

ไอ้ดงกระทุ้งปลายนิ้วที่ถูกบีบรัดระรัว ส่งให้มะเฟืองเดินทางมาเจอเส้นขอบสวรรค์เป็นครั้งแรกในชีวิตสาว

“อร๊าย!...พี่ดงจ๋า น้ำฉันแตกแล้วจ้ะ” นัยน์ตากลมเลื่อนลอย สองขาสั่นเทาเกือบทรุดฮวบกองลงพื้นดีที่ดงยังกอดเอวเธออยู่ ร่างกายเขาใหญ่โต กำยำน้ำหนักตัวของเธอจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา

อดีตหนุ่มนักฆ่ากระชั้นนิ้วมือในโพรงอีกสองสามทีก็ชักปลายนิ้วยาวออกมาจากโพรงคับแน่นที่ตอดรัดดีอย่างเหลือเชื่อ น้ำเชื้อเคลือบติดนิ้วออกมาด้วย ดงส่งนิ้วเคลือบสวาทยัดเข้าปากบางอิ่มให้รับรู้รสชาติของตัวเอง มะเฟืองทำสีหน้าพิลึกหากก็ดูดคาวน้ำสวาทจนเกลี้ยง

“ร่องเอ็งคับแน่นดีจัง...” ดงเอ่ยปากชม ทำเอาหัวใจคนฟังเลยพองโต ลืมอาการเจ็บปวดก่อนหน้าจนหมดสิ้น

“ก็ฉันยังไม่เคยให้ใครเข้ามาข้างในตัวนี่จ๊ะ...”

ข้างในตอดรัดดีกว่าที่เขาคิด เช่นนี้คงต้องส่งอย่างอื่นเข้าไปแทนที่ซะแล้วสิ คงจะตอดกันมันน่าดู ดงถูเอ็นไปตามสะโพกผาย ปล่อยน้ำคาวตรงหัวบานหยักเปรอะเปื้อน มะเฟืองคว้ามันมาบีบเบาๆ ไอ้ดงชักทนไม่ไหวมันรีบอุ้มมะเฟืองขึ้นมานอนบนเตียงไม้

จ่อลำอวบขยี้ตามรอยผ่าของกลีบชบา มะเฟืองส่งเสียงครวญคราง

“พี่ดงจ๋า...”

รูปร่างอวบอ้วนแผ่หลาไม่ชวนให้มองเท่าไรนัก ดงรีบจัดแจงท่านอนของคนตัวอ่อนระทวยให้เข้าที่เสียใหม่ ดันปลายเท้าทั้งสองข้างโย้มาข้างหน้า หัวเข่าดันทับหน้าอกทรงงาม ส่วนของเนื้อปลิ้นทะลักหล่นมาด้านข้างลำตัว ดงขยับตัวมาซ้อนตรงหว่างกลาง แววตาหื่นกระหายจับจ้องไปยังเนินโหนกด้านล่างที่มันลอยเด่นเน้นจนเห็นเม็ดทับทิมสีหวาน ชายหนุ่มส่งนิ้วมือขยี้ปุ่มกระสัน มะเฟืองตัวสั่นระรัวด้วยความเสียวรัญจวน

สองกลีบที่ยังปิดสนิทนั้นฉ่ำไปด้วยลาวาแห่งรัก ช่วยขับออกมาไม่ขาดสาย ลำอวบยกกลับขึ้นไปถูร่องรักใหม่ ดงออกแรงดันท่อนขาก่อนจะเสียบดุ้นเนื้อชิ้นโตบุกทะลวงเข้าไปด้านในเสียงดัง สวบ

“กรี๊ด!...” มะเฟืองกรีดเสียงร้องเจ็บปวด ร่างอ้วนดิ้นพล่าน ตอนถูกนิ้วมือชำแรกเขาใส่ เธอก็เจ็บเจียนจะขาดใจตาย พอมาถูกของทั้งใหญ่และยาวกว่าหลายเท่า มะเฟืองเจ็บจนแทบสลบ

“โอ๊ย!ทำไมมันถึงเจ็บอย่างนี้ล่ะจ๊ะพี่ดงจ๋า...” น้ำตาสาวไหลอาบสองแก้ม ไม่เอาแล้วมะเฟืองไม่อยากให้ทำอีกแล้ว...

“เอามันออกไปเถอะพี่ ฉันไม่ไหว มันเจ็บเกินไป”

“ชู่ว์...เอ็งก็อย่าเกร็งตัวนักสิมะเฟือง จะได้เจ็บไม่มาก ปล่อยตัวตามสบาย ทนแค่นิดเดียว ข้ารับรองเอ็งจะเหมือนได้ขึ้นสวรรค์”

ดงร้องเตือน ใบหน้าเขาเหยเกบิดเบี้ยว ดงเองก็ถูกร่องสวาทสดใหม่รัดรึงเอาไว้เหนียวแน่นจนแทบขยับตัวไม่ได้ด้วยซ้ำ

ประโยคที่ผู้ชายตัวเองรักพูดหมายความว่าเขาจะเอาเธอต่อโดยไม่ให้เธอเกร็งตัว มะเฟืองสูดหายใจเข้าอกลึก กัดฟันทนเจ็บแล้วรีบทำตาม ไม่เกร็งก็ไม่เกร็ง ทนอีกนิดพี่ดงจะพาขึ้นสวรรค์ ทันทีที่ดงเริ่มขยับตัวร่องรักคับแน่นก็เริ่มขยับขยายตัวตามธรรมชาติ มะเฟืองทนเจ็บไม่นานความรู้สึกเธอก็เปลี่ยนไป

ปรัก ปรัก ปรัก

“อะ...อะ...อะ..อูย...พี่ดง...พี่ดงจ๋า มะเฟืองกำลังจะตาย”

ความสุขทำให้คนตายได้หรือไม่มะเฟืองไม่รู้หรอก แต่ตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอตายทั้งที่มีลมหายใจ ลำอวบเขาใหญ่ยาว บุกทะลวงเข้าใส่เธอแต่ละทีทำเอาเสียวไปจนถึงไขสันหลัง ยิ่งพอหายเจ็บอารมณ์ที่เหลือก็มีเพียงซาบซ่านสุขจนต้องร้องครวญคราง

ดงกระแทกบั้นท้ายติดกันย้ำๆ กลีบสาวปลิ้นปลอกดูดรัดจนดงสั่นเทิ้ม นมใหญ่ไหวกระเพื่อมเรียกร้องให้ชายหนุ่มกดใบหน้าเข้าฟอนเฟ้น ปากร้อนอ้าอมดูดนมไปพร้อมกับระรัวสะโพก

มะเฟืองสุขสมนับครั้งไม่ถ้วน ดงเองก็น้ำแตกราดรดไปถึงสองครั้ง จากที่คิดจะไล่ให้สาวเจ้ากลับไปหลังจากปลดปล่อยน้ำแรก ร่องรัดกลับทำให้ดงเตลิดจนตอนนี้ตะวันใกล้จะลับขอบฟ้าก็ยังไม่มีทีท่าว่าดงจะหยุดอารมณ์หื่นกระหายนี้ได้

“อุ้มฉันหน่อยสิจ๊ะพี่ดงจ๋า...” เรียวขามะเฟืองตวัดเข้าที่เอวสอบ ดุ้นเนื้อยังถูกปักคารูในขณะที่ดงช้อนร่างอ้วนขึ้นจากเตียงไม้ ดงไม่ขัดศรัทธาอุ้มสาวเจ้าเดินกระเด้าไปทั่วภายในกระท่อม น้ำรักกระเด็นไหลหยดเต็มไปทั่วหง่ามขาทั้งสองคน

“ร่องเอ็งมันรัดข้าดีฉิบหาย...อ๊า...น้ำแตกหนนี้ เอ็งจะกลับเรือนเลยหรือจะให้ข้าจับกระแทกต่อ...”

ถามเพราะเห็นว่าด้านนอกฟ้าเริ่มมืด ไอ้ดงกลัวพ่อกับแม่นังมะเฟืองจะเป็นห่วงลูกสาว สังเกตได้จากพรหมจรรย์ที่ยังหลงเหลือมาถึงเขาในขณะที่มะเฟืองอายุมันก็หาใช่น้อยๆ แสดงว่าพ่อกับแม่มันคงจะหวงลูกสาวน่าดู

“กลับเรือนจ้ะ...” ถึงมะเฟืองจะยังเสียดายแต่ก็ไม่อยากทำให้พ่อกับแม่เป็นกังวล ไม่รู้ด้วยซ้ำขาที่อ่อนเปลี้ยเดินแทบไม่ไหวนี้จะทำให้พวกท่านสงสัยหรือไม่เธอไปทำอะไรมา คงต้องปีนขึ้นทางหน้าต่าง แต่ก็ไม่รู้จะปีนไหวหรือไม่

ดงอุ้มกระเตงร่างอ้วนเดินกระเด้าลำดุ้นมาจนถึงด้านหนึ่งของฝาผนังกระท่อม เขาวางมะเฟืองให้ยืนบนพื้นจับเจ้าหล่อนหมุนหน้าเข้าหาผนังแล้วตามควบดุ้นเนื้อแทงผ่านลอยแยกมาทางด้านหลัง มะเฟืองหลับตาแน่นโอบรัดลำเนื้อไว้ทั้งหมด ดงดันหลังงามให้โย้ไปข้างหน้า ออกแรงทั้งหมดกระแทกตัวเข้าใส่ เสียงดัง ปรัก ปรัก ปรัก จนกระทั่งน้ำเขาแตกอาบราดลงมาจนถึงโคนขา

มะเฟืองกรีดเสียงร้องระงม ร่างกระตุกเกร็งค้าง สองขาอ่อนยวบลงกับพื้นดินแล้วใบหน้าก็ถูกดงคว้าไปจูบปากเพื่อเป็นการสั่งลา...

ก่อนกลับเจ้าหล่อนยังไม่วายหุงหาข้าวปลาจัดเตรียมไว้ให้เขาซะเต็มสำรับ...

--------------------------------------