‘ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก’ นอกจากเสียงถอนหายใจพ่อกับแม่ ก็มีเสียงนาฬิกาติดผนังนี่ล่ะที่ดังอยู่ “จะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอ เจ้าปลาย” ฉันอมยิ้มแล้วพลิกหน้าจอโทรศัพท์ที่คว่ำขึ้นมาดู ‘ครืน ครืน~’ นั่นไงโทรมาอีกแล้ว “ค่ะ หนูอยากจบความสัมพันธ์ลับ ๆ นี้สักที” “ความสัมพันธ์ลับ ๆ คืออะไร?” แม่ขมวดคิ้วสงสัย ก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ ๆ ฉัน “ก็ช่วงที่หนูคบกับเขาแรก ๆ หนูไม่อยากให้เรื่องถึงหูแม่ เลยตกลงกับเขา ว่าเราจะอยู่กันแบบนี้ คบกันเงียบ ๆ ไม่บอกใคร ไม่มีสถานะให้เป็นทุกข์ เวลาจะจากกัน” แม่ถอนหายใจ แล้วจับมือฉัน “ที่ลูกคิด ว่าจะมีวันจากกัน วันนั้น คือวันที่แม่รู้ใช่ไหม?” พ่อนั่งลงตรงข้าม แล้วมองฉันกับแม่สลับกัน “ค่ะ และมันจะมีวันที่เขาจากหนูไปเหมือนกัน ใช่ไหมคะพ่อ” แม่หันไปมองพ่อทันที “คุณมาเกี่ยวเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” “ลูกศิษย์ผม กับลูกสาวผม ผมรู้ทุกเรื่องอยู่แล้วบีม” พ่อยิ้มให้แม่จนตาหยี แต่แม่กลับแ