ปลายฟ้า | อาจารย์คะ ขอตรง ๆ เลยดีกว่าค่ะ

1816 คำ

ฉันถอดเนคไทออก แล้วโยนมันลงพื้น จนสายตานิ่ง ๆ คู่นั้นของเขา มองลงไปตาม “น่าสงสารจัง ไม่เอาดีกว่า เบบี๋ไปอาบน้ำเถอะ” คิ้วคู่สวย ขมวดกันแทบจะเป็นโบว์ ทำฉันเห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ คุณหมอศัลเขาคงสงสัยล่ะ ว่าทำไมฉันเปลี่ยนใจเร็วขนาดนี้ “แน่ใจนะ” ฉันอมยิ้มแล้วพยักหน้ายืนยันอีกครั้ง “อื้อ แน่ใจสิ” แต่ดูเขา ยังไม่ค่อยเชื่อฉัน ยังยืนมองอยู่แบบนั้นไม่ยอมไปไหน “แล้วอ้วน จะไปซื้อกินรึป่าว?” ตายจริง! นี่คิดว่าฉันจะไปซื้อกินจริงเหรอ? ฉันแค่พูดเล่นเองนะ ใครจะไปกล้าทำแบบนั้น! “บ้า! เบบี๋คนเดียวก็พอละ” เขามองหน้าฉัน แล้วปัดผมหน้าม้าบาง ๆ ฉันขึ้น ก่อนที่จะโน้มลงมาประทับริมฝีปากนุ่ม ๆ ลงที่หน้าผาก “เป็นเด็กดีนะ ประจำเดือนมา แสดงว่า... ยาคุมหมดแล้ว อ้วนยังจะกินต่อรึป่าว?” “กินสิ” “อ้วน...” เขาถอนหายใจเสียงดัง แล้วหันหน้าไปทางอื่น “เค้าขออีกเดือนนะเบบี๋ ขอทำใจก่อน” แล้วคุณหมอศัล เขาก็พยักหน้าเบา ๆ ก่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม