บทที่8
“คุณชายคงรู้จักเพาซิ่วฉิวใช่หรือไม่”
หมิงอิงโยนบอลออกไปทันทีที่เขาลุกขึ้น โดยที่บุรุษตรงหน้าเอื้อมมือออกรับทั้งสีหน้างุนงง เสียงหวานเอ่ยถามคนที่รับบอลที่นางโยนลงในมือเขาเมื่อครู่ด้วยรอยยิ้ม
“ซิ่วฉิว คุณหนูฉู่ นี่เจ้าจะเลือกข้าเป็นคู่ครองของเจ้าอย่างนั้นเหรอ” เสียงที่เอ่ยออกมาเสียงดังทำให้คนทั้งโรงเตี๊ยมหันมามองคนทั้งสองเป็นตาเดียวกัน
“แล้วไม่ได้หรือ” หมิงอิงยิ้ม
“ข้าโยนซิ่วฉิวออกไปแล้ว ละคุณชายก็รับแล้ว นี่ยังไม่ชัดอีกหรือว่าคนที่ข้าต้องการจะแต่งงานด้วยคือคุณชายมู่หานจง”
จบคำนั้นทั้งโรงเตี๊ยมก็มีเสียงซุบซิบดังไปทั่ว คุณหนูตระกูลฉู่กับหัวหน้าสำนักคุ้มภัยมู่จะหมั้นหมายกัน
“กลับกันเถอะเสี่ยวอี้ ถึงวันนี้ไม่ได้พบอาจารย์ดาบแล้วก็ช่างตีเหล็กเทียน แต่ข้าได้สิ่งที่ต้องการแล้ว คุณชายมู่ซิ่วฉิวบอลของข้าเก็บเอาไว้ดี ๆ นะเจ้าคะ ข้าอยากจะใช้มันในพิธีของเรา” หมิงอิงเดินออกจากโรงเตี๊ยม
