บทที่ 16 ลุยก็ลุย

1504 คำ

"เป็นอะไรหรือเปล่า ประชุมเครียดเหรอ?" ระหว่างนั่งรถกลับบ้านโจเซฟก็สังเกตถึงความเปลี่ยนไปของอะไรบางอย่าง สาวน้อยเบาะข้างคนขับดูเงียบผิดปกติ ตลอดเวลาเธอก็เอาแต่นั่งนิ่ง ๆ ไม่พูดไม่จาสักคำจนต้องเป็นเขาที่ถามแทน "เปล่าค่ะ แค่เตรียมงานธรรมดานั้นแหละ" มิวสิคหันมายิ้มตอบ แล้วกลับหันออกไปนอกกระจกรถอีกครั้ง พลันในหัวก็กำลังคิดเรื่องที่เดียร์เล่าให้ฟังก็เริ่มเกิดความคิดหนักในใจ ครืดดดดด! เสียงโทรศัพท์มิวสิคดังขึ้นมาให้เธอหยิบออกมาจากกระเป๋า ร่างสวยนั่งมองชื่อปลายสายอย่างพิจารณา ก่อนที่จะตัดสินใจตัดสายแม่ที่เป็นคนโทรเข้ามา "ไม่รับเหรอ?" โจเซฟใช้หางตาเหล่มองแล้วกล่าวถาม เขามองไม่ถนัดว่าใครที่โทรเข้า แต่รับรู้ได้ถึงความไม่สบายใจของคนข้างกายที่มีมากกว่าเดิม "แม่มิวน่ะค่ะ เดี๋ยวมิวค่อยโทรกลับตอนถึงคอนโดก็ได้" "ไม่สบายใจอะไรบอกพี่ได้นะ ถ้าเธอเต็มใจที่จะเล่า" สิ้นเสียงของร่างสูงมิวสิคก็จ้องมองเขาอย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม