บูรพาทิ้งสายตาไปที่ร่างของลีลานิ่ง บางทีเธอก็เข้าใจอะไรยากเกินไป
"ผมกราบขอโทษคุณเลิศและคุณโสมด้วยนะครับ ที่ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ตอนนี้ผมกำลังเอาผิดคนที่มาต่อว่าลี ผมเสียใจ ที่เรื่องมันออกมาเป็นแบบนี้ แต่ผมขอยืนยันด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย การที่ผมทำทุกอย่างอยู่ในตอนนี้ ผมไม่มีความคิดแย่ๆแบบนั้นแน่นอน ผมทำทุกอย่างเพื่อลี และที่ผมทำ ก็เป็นเพราะผมรักเธอ"
บูรพาเลือกที่จะยืนยันหนักแน่น เขามองใบหน้างดงามที่เปรอะไปด้วยน้ำตา เสมองออกไปอีกทาง ไม่ได้หันมามองในทิศทางเขาด้วยซ้ำ
"แม่ว่าใจเย็นๆก่อนดีไหมลี แม่กับพ่อก็ไม่ได้มีเจตนาจะปิดบังอยู่แล้ว แต่แม่และพ่อเป็นห่วงความรู้สึกของลูกเท่านั้นเอง"
"ที่ผ่านมาลีคงไม่เอาไหนมากเลยใช่ไหมคะ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ พ่อกับแม่ถึงไม่คิดที่จะบอกลี หรือต่อให้คุณพ่อกับคุณแม่บอกความจริงออกมา ลีก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้วถูกไหมคะ"
โสมสุภางค์น้ำตาคลอ พร้อมๆกับการส่ายหน
