"คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณไม่อยู่บ้าน เอาเป็นว่าวันนี้ ผมพาคุณไปทานข้าวที่บ้านของผมก็แล้วกัน"
บูรพาคลี่ยิ้มจางๆหลังจากที่เอ่ยคำนั้น ครู่หนึ่งที่เขาเหลือบตามองริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบลิปกลอสสีหวาน แทบไม่อยากผละริมฝีปากออกมาจากเธอเลยด้วยซ้ำ
"ในเมื่อนายไม่เคยอยากพาฉันไปที่นั่น ฉันก็ไม่เคยอยากไปที่นั่น"
"ลี นี่ผมพูดกับคุณดีๆแล้วนะ ผมคุยกับคุณพ่อเอาไว้แล้วนะ ว่าจะพาคุณไปหา คุณกล้าปล่อยให้พ่อผมนั่งคอยไหมล่ะ"
บูรพาเลิกคิ้วถาม รู้ดี ว่าคนอย่างลีลา แม้จะชอบพูดอะไรตรงๆ เพราะเธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองมากๆ แต่เขาก็เชื่อว่า ในส่วนของเรื่องบางเรื่อง เธอก็เป็นคนขี้เกรงใจเช่นเดียวกัน
"พ่อสามีนะลี"
"แต่ที่ผ่านมา นายก็ไม่เคยคิดที่จะพาฉันไปหาท่าน นายเองเลือกเก็บฉันไว้ที่คอนโดนั่น ซึ่งฉันเองก็ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ ว่าที่ผ่านมา นายบอกกับท่านในส่วนของเรื่องของเราว่ายังไง"
"โอเคลี ที่ผ่านมา ผ
