"ไม่มีสิทธิ์อะไรให้ทวงทั้งนั้น มีแต่ฉันเท่านั้น ที่จะใช้สิทธิ์เจ้าของห้อง และเจ้าของบ้าน ไล่นายออกไปให้พ้นหน้าฉัน"
ลีลาเกรี้ยวกราด ยิ่งนึกถึงการกระทำของเขาตอนก่อนหน้านั้น เธอก็ยิ่งโกรธมาก ทั้งโกรธ เกลียด เสียใจ และน้อยใจ ยิ่งฤทธิ์แอลกอฮอล์เดือดพล่านในร่างกาย ความรู้สึกเหล่านั้น มันยิ่งฉายชัดขึ้นมา
"ผมว่าคุณควรไปอาบน้ำ แล้วเราจะได้มานอนคุยกัน!"
"อย่ามาพูดจาทุเรศๆกับฉันนะบูรพา นายไม่เข้าใจคำว่าหย่าเหรอห๊ะ ฉันจะหย่า ฉันต้องการหย่า ฉันไม่โอเคกับนาย ฉันไม่อยากอยู่กับนายแล้วเข้าใจไหมห๊ะ อื้อออ.."
ไม่ทันได้จบประโยคแบบที่ใจต้องการ มือหนาก็รั้งต้นคอของเธอเข้าหา ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะทาบลงมา ไม่สามารถที่จะดิ้นได้ ไม่สามารถที่จะผลักไส นอกจากยอมรับรอยสัมผัสที่อีกคนมอบให้ ทั้งๆที่เธอไม่ได้เต็มใจ
ที่ผ่านมา เธอแสดงออกชัดเจนเสมอ เธอสามารถพลีกายให้บูรพาก็ได้ แต่ต้องเป็นในเวลาที่เธอพอใจที่จะมีเขา ซึ่
