ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธNC++

2665 คำ

พรึบ ! “ว้าย!!! “ดวงตาคู่งามเบิกกว้างพร้อมกับเสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกตกใจ เมื่อถูกชายหนุ่มยกเอวคอดลอยขึ้นสูง แล้ววางราบไปบนโต๊ะทำงาน พลางกวาดแฟ้มเอกสารตกเกลื่อนฟื้นดัง ตุบตับ ! รวมถึงกระเป๋าสะพายคู่ใจของเธอ พลันให้ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กันเพียงคืบ มือหนาขึงข้อมือเล็กทั้งสองข้างกดแนบพื้นโต๊ะเอาไว้แน่นหนา “จะ..จะทำอะไรคะ? “เธอถามให้แน่ใจด้วยอาการหวั่นกลัวและหวาดระแวงในเวลาเดียวกัน แม้จะรู้ก็ตามว่าเขากำลังจะทำอะไร “ก็อย่างที่สมองเธอคิดนั่นแหละ ว่าฉันจะทำอะไร “เขาเอ่ยอย่างเย้ยหยัน มุมปากหนาพลางกระตุกยิ้ม “งั้นชาขอปฏิเสธ..ถ้าคุณต้องการก็กลับไปทำกับเลขาของคุณต่อสิ ไม่ใช่มาลงที่ชา” “ถ้าฉันยังไม่เบื่อเธอก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ...นอกจากเธอจะนอนถางขาให้ฉันเอาจนกว่าฉันจะเบื่อไปเอง! “ประโยคอันน่าขัดใจของเธอ ชั่งสร้างอารมณ์เดือดดาลให้เขาเสียจริง ๆ ในเมื่อเขาปรารถนาสิ่งใดแล้วใครก็ห้ามปฏิเสธ “คนเลว!! “ใบชาตวาดใส่แพททริคอย่างโมโห แววตาคู่งามพลันสั่นระริกยากเกินจะควบคุม…เขามันเอาแต่ใจ “ฉันจะเอาก็คือจะเอา!” “แต่ที่นี่ที่ทำงานนะคะมันไม่เหมาะสม รีบปล่อยชาเถอะชาขอร้อง “ใบชารีบปรับอารมณ์แล้วเอ่ยขอคนด้านบนอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอ่อน หากยังแข็งกระด้างอย่างเมื่อครู่ เขาคงโมโหไปมากกว่านี้ และ มันก็ได้ผล เพราะแววตาดุดันกลายเปลี่ยนเป็นเรียบเฉยในวินาทีต่อมา ทว่ากลับคาดเดาอารมณ์เขาไม่ได้เลย “ฉันปล่อยเธอก็ได้นะ… “ประโยคแรกของเขาทำให้เธอมีความหวังขึ้นมาทันที ทว่ากลับเลือนหายภายในพริบตาเดียวเมื่อเขาพูด.. “..” “แต่แลกกับที่ฉันเอาคลิปเธอไปขายให้ไอ้พวกหื่นกามดูเป็นอาหารตานะ ฉันว่ามันต้องได้ราคาดีแน่ ๆ หึ” “..”เมื่อได้ฟังทำเอาใบหน้าหวานร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีดั่งฟอนไฟ ซึ่งมาพร้อมกับความต่ำต้อยอย่างรุนแรง ที่โถมทะลักออกมาจากเบื้องลึกของจิตใจ ตั้งแต่เจอผู้ชายคนนี้เธอไม่เหลือศักดิ์ศรีของตนเองเลยแม้แต่น้อย “ว่ายังไงล่ะ ยังจะให้ปล่อยอยู่ไหม? “ยามที่ได้เห็นสายตาเกลียดชังของเธอแล้ว เขารู้สึกมีความสุขเสียจริง ๆ ใบชาไม่ตอบแต่กลับเลือกที่จะเบือนหน้าหนี พร้อมกับหยาดน้ำตาหลั่งไหลออกมาจากหางตาด้วยความสิ้นหวัง “หยุดร้องเดี๋ยวนี้! “น้ำตาของเธอชั่งน่ารำคาญ พลอยให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างไม่สบอารมณ์ “จะทำก็ทำสิจะสนใจทำไม!” “แม่ง! แล้วอย่าครางให้ได้ยินก็แล้วกัน “แพททริคสบถคำพูดออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะโน้มใบหน้าคมคายขบเม้มสร้างรอยความเป็นเจ้าของตรงซอกคอขาวระหงสลับกันซ้ายขวา ฝ่ามือหนาเปลี่ยนมารวบข้อมือร่างเล็กขึ้นเหนือศีรษะไว้เพียงมือเดียว ส่วนอีกข้างพลางเลื่อนลงมาลูบไล้โหนกนูนที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงซับใน ส่วนอีกคนได้แต่นอนนิ่ง ๆ ให้เขากระทำดั่งใจ “อื้มม~ หอมเหลือเกินใบชา “เสียงแหบพร่าเอ่ยระหว่างที่เรียวปากขบเม้มเนินอกจนเป็นรอยแดง ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากหนาและสันจมูกโด่งขึ้นมาคลอเครือประทับตราตามใต้ลำคอรวมถึงหัวไหล่มนอย่างช้า ๆ “อือ ~~ “ใบชาเผลอครางออกมาอย่างลืมตัวด้วยความรู้สึกดี เมื่อไรหนวดอ่อน ๆ ใต้คางมน กำลังทิ่มแทงโดนผิวเนื้ออ่อนของเธอช้า ๆ จนขนอ่อนตามร่างกายลุกชัน สั่นสะท้านเกินจะปฏิเสธ หนำซ้ำนิ้วยาวยังล้วงผ่านแพตตี้ตัวจิ๋วแหวกกลีบกุหลาบสีสด แล้วนวดคลึงวนรอบติ่งเสียว ก่อนจะสอดใส่ในช่องทางรักอันคับแคบพลางขยับเข้าออกทันที ทำให้ทั้งร่างร้อนวูบวาบผลิตน้ำรักออกมาอัตโนมัติ จนเลอะเปื้อนฝ่ามือหนาอย่างล้นหลาม ดวงตาคู่งามนั้นพลางปิดลงรับสัมผัส ทั้งที่หยาดน้ำตายังคงรินไหลไม่มีท่าทีว่าจะเหือดแห้ง “..”ขณะเดียวกันใบหน้าคมคายเลื่อนขึ้นมาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างแรง ก่อนจะกัดด้วยฟันคมจนได้กลิ่นคาวเลือดโชยผ่านรูจมูก และเธอเองก็ยอมเผลอปากให้เรียวลิ้นร้อนสอดเข้าไปเกี่ยวพันเอาความหวาน แพททริคยังหยอกเย้าในโพรงปากเล็กอย่างสนุก จนเกิดเสียงดัง จ๊วบจ๊าบ~ เล็ดลอดออกมา “ปากเธอหวานมากจริง ๆ หึ “เขาชมเสียงเจือหัวเราะขณะสายตาคมจับจ้องดวงหน้างามที่หลับตาพริ้ม ขนตางอนงามยังเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา คิ้วบางทั้งสองข้างพลางขมวดเข้าหากันนั้น บ่งบอกว่าเธอคงกำลังกดเก็บอารมณ์ของตนเองไว้ “ถ้าเสียวมากก็แค่ร้องออกมาไม่ต้องข่มมันเอาไว้ จะได้ไม่ต้องรู้สึกทรมาน เพราะร่างกายเธอตอนนี้มันตอบสนองฉันได้ดีทีเดียว “ปากว่าตามองขณะดันตัวขึ้น ส่วนมือทั้งสองข้างกำลังล้วงดึงกางเกงซับในและแพตตี้ตัวจิ๋วลากผ่านเรียวขาลงมาพร้อมกัน ก่อนจะรูดซิปควักท่อนเอ็นใหญ่ให้พ้นจากกางเกงสแล็คตัวโปรด โดยที่ร่างเล็กตรงหน้าไม่ยอมเปิดตามองเขาสักที “ลืมตา! “มาเฟียหนุ่มตะคอกสั่งเสียงห้าวด้วยความหงุดหงิด เมื่อเธอเอาแต่หลับตาจนน่ารำคาญ ทำให้หญิงสาวสะดุ้งตัวโหยง ขณะค่อย ๆ ปรือตามองตามคำสั่ง “..”ใบชามองใบหน้าดุดันเพียงครู่ ก่อนจะเบนหลบต่ำทว่ากลับต้องเผลอรอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อท่อนเอ็นอันใหญ่ และ ยาวเกือบเท่าแขนเธอ มันกำลังพองตัวขยายใหญ่อยู่ในระดับสายตา ทั้งแท่งห่อหุ้มด้วยเส้นเอ็นปูด ปลายหัวเห็ดแดงซ่าน บ่งบอกว่าผ่านการใช้งานมาอย่างโชกโชน จนน่าหวาดหวั่น “ลุกขึ้นนั่ง “ใบชาดันตัวลุกตามคำสั่งอย่างว่าง่ายเนื่องจากต้องการให้เวลานี้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว “ว่าง่ายอย่างนี้สิฉันจะได้ไม่ต้องโมโห “แพททริคโน้มใบคมคายงับริมฝีปากบางอีกครั้ง พร้อมกับสอดเรียวลิ้นร้อนหยอกเย้าในโพรงปากเล็ก ยามที่เธอเปิดปากโดยไม่ต่อต้าน ขณะเดียวกันฝ่ามือหนาเลิกชุดเดรสพร้อมบราเชียสีครีมขึ้นเหนือทรวงอก ก่อนจะผละเรียวปากออก ลากปลายลิ้นร้อนลงมาตวัดเลียยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่อระรัวเร็ว สลับกับดูดดึงจนเกิดเสียงดังคล้ายลูกน้อยกำลังดูดนม ซึ่งฝ่ามือใหญ่อีกข้างพลางนวดเคล้นอย่างแรง ราวกับต้องการให้แหลกคามือ และเมื่อความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่าง เธอจึงต้องเอ็นหลังแอ่นอกรับสัมผัสจากเขาอย่างลืมตัว “อ๊ะ! “ยามที่ท่อนเอ็นใหญ่ลุกล้ำเข้ามาในช่องทางรักอันคับแคบ ทำเอาใบหน้างามบิดเบ้ด้วยความเจ็บ จนต้องขยุ้มผมดำประกายน้ำตาลของคนตัวสูงไว้เพื่อระบาย ขณะมือหนาแหวกเรียวขาเล็กให้ออกกว้างทั้งที่เรียวลิ้นร้อนยังคงทำหน้าที่ตวัดเลียยอดปทุมถันอย่างหื่นกระหาย “ดะ..เดี๋ยวค่ะ” เสียงเล็กเอ่ยห้ามขัดจังหวะพลันให้แพททริคหยุดชะงักอย่างหงุดหงิด “มีอะไร!?” “คุณควรใส่ถุงยางก่อนนะคะ “ใบชาบอกโดยไม่กล้าสบตากับแพททริค ขณะยังหอบหายใจด้วยความหอบเหนื่อย “ของฉันมันเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้ว ฉันไม่ใส่!! “แพททริคปฏิเสธเสียงแข็ง “แต่ฉันว่าเธอก็ควรดีใจนะที่เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันจะสดด้วย” พรวด ! “โอ๊ยย! “ครั้นจบประโยคเย้ยหยันมาเฟียหนุ่มจึงอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าร่องรักจนสุดลำโลน ตามด้วยเสียงกรีดร้องของร่างบาง มันทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน ทำให้ถึงหยาดน้ำตาที่แห้งเหือดไปแล้วกลับไหลรินออกจากหางตาอีกครั้ง “อย่าเกร็ง! “ริมฝีปากหนาแค่นเสียงสั่ง เมื่อภายในกายสาวบีบรัดแน่นจนขยับแทบไม่ได้ “ชาจะ…เจ็บ!” “เจ็บก็อย่าเกร็งดิวะ แม่งเอ๊ย! “แพททริคสบถถ้อยคำหยาบคายอย่างโมโหซึ่งเขาเองก็เจ็บเหมือนกัน มือหนาจึงดึงท่อนเอ็นใหญ่ออก โดยมีน้ำรักปะปนกับเลือดสีสดไหลยืดตามออกมา ก่อนจะจับมันยัดเข้าร่องรักสุดลำอีกครั้ง ทำเอาคนใต้ร่างกรีดร้องสุดเสียงอัตโนมัติ แต่ดีที่ห้องทำงานของมาเฟียหนุ่มเก็บเสียงด้านนอกจึงไม่สามารถได้ยิน ปึก!! ปึก! ปึก ๆๆ !! “ซี๊ด ~ “ มือใหญ่ทั้งสองข้างพลางจับบั้นท้ายงอนงามไว้แน่นเพื่อใช้ควบคุมจังหวะ มาเฟียหนุ่มซี๊ดปากออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อถูกกายสาวตอดแท่งร้อนถี่ ๆ จึงโน้มตัวฝังฟันคมตรงหัวไหล่มน จนกลิ่นคาวเลือดโชยทั่วบริเวณ เรียวลิ้นร้อนจึงตวัดเลียเม็ดเลือดอย่างเอร็ดอร่อย “อือ~ อะ ๆ อ๊าง ๆ ~ “ ร่างเล็กเผลอส่งเสียงครางอื้ออึงผ่านลำคอ พลางจิกเล็บลงบ่าแกร่งจนมีเลือดซึมตามออกมา เมื่อถูกท่อนเอ็นใหญ่กระหน่ำอัดกระแทกเข้าในร่องรักระรัวเร็วอย่างหนักหน่วง หนำช้ำแรงปรารถนายังพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างเพิ่มความต้องการมากขึ้น จนเธอเผลอไผลไปตามไฟราคะ หาทางกลับออกมาแทบไม่เจอ แม้ว่ามันจะเจ็บมากก็ตาม แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความรู้สึกกระสันอยู่บ้าง ปึก!! ปึก!! ปึก ๆ!!! พับ ๆๆ !!! “แน่นมากใบชา…อ้า~ “แพททริคเชิดหน้าเปล่งเสียงกระเส่า ขณะเอวสอบขยับเข้าออกในร่องรัก ผุบ ๆ โผล่ ๆ ระรัวเร็วจนรับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนของโต๊ะทำงาน ที่โยกคลอนตามจังหวะดัง คืดคัก ๆ ~~ ก่อนจะโน้มตัวฉกริมฝีปากบางพร้อมกับสอดเรียวลิ้นสากตวัดเลียหาน้ำหวาน เพื่อให้เธอได้ผ่อนคลายมากขึ้น ไม่นานมือหนาจึงผลักร่างเล็กให้นอนราบไปกับฟื้นโต๊ะอีกครั้ง พลางเลื่อนลงมาจับเอวคอดของเธอไว้ ก่อนจะถาโถมแรงทั้งหมดกระหน่ำอัดท่อนเอ็นเข้าในร่องรักอย่างบ้าคลั่ง จนเสียงลามกดังเล็ดลอดออกมา พลันให้น้ำรักสีเลือดกระเด็นกระดอนตามออกมาเลอะเปรอะเปื้อนหน้าขาแกร่ง และ ตามหน้าท้องแบนราบกระจายเป็นเม็ดฝอย ปึก ๆๆๆๆๆ !!!!!!!!! “อ้า ๆ ! จะ..จุก..อะ..อือ ~~ “ใบชาเอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่น มือเล็กทั้งสองข้างพลางจับขอบโต๊ะทำงานไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน และ ถูกความจุกเล่นงาน เมื่อท่อนเอ็นใหญ่กระทบโดนผนังมดลูกถี่ ๆ “โอ๊ยย~~แม่ง!มันฉิบหายเลยว่ะซี๊ด ~ “แพททริคโพล่งขึ้นด้วยความเมามัน ครั้นถูกกายสาวบีบรัดค่อนข้างรุนแรง แทบจะระเบิดฮ่วงอารมณ์สุดท้ายออกมาซะเต็มที ซึ่งร่างกายของเธอยังกระตุกเกร็งอยู่บ่อยครั้ง เขาจึงเร่งจังหวะแรงขึ้นกว่าเดิม ปึก ๆๆๆ !!!!!! ตับ ๆๆๆ !!!!!!! “คะ…คุณ..พะ.แพททริค..อ้า ๆๆ สะ..เสียว..อะ ๆ “เสียงร้องครวญครางเรียกชื่อที่ฟังแทบไม่เป็นภาษาของเธอ ทำเอาคนตัวสูงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ “อ๊างงง / อ๊าสสส “และเขาทั้งคู่ก็ได้ปลดปล่อยฮ่วงอารมณ์สุดท้ายออกมาพร้อมกัน พลันให้ใบชารับรู้ได้ถึงน้ำอุ่น ๆ จำนวนมากพุ่งเข้าใส่ท้องน้อย และ เธอยังรู้สึกดีอย่างประหลาดจนความทรมานก่อนหน้านี้ได้เลือนหายไปในพริบตาเดียว ซึ่งเธอยังคงนอนหลับตาหอบหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย “อย่าลืมกินยาคุมล่ะ ฉันไม่อยากมีลูกกับเธอ” ประโยคเย็นชาไร้เยื่อใยของเขามันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดเลยสักนิด ถึงไม่บอกเธอเองก็ต้องกินยาคุมอยู่แล้ว คนใจร้ายอย่างเขามันไม่สมเป็นพ่อคนด้วยซ้ำ ทำกับผู้หญิงราวกับดอกไม้ริมทาง จะเด็ดขึ้นมาดมแล้วโยนทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ “..”ขณะเดียวกันใบชาจึงดันตัวลุกขึ้นด้วยสีหน้าอิดโรยพลางหยิบทิชชูบนโต๊ะมาเช็ดส่วนล่างที่บวมเบ่ง และ บริเวณหน้าท้องแบน ซึ่งเต็มไปด้วยคาบน้ำรักสีเลือดอย่างเบามือ ก่อนจะรีบจัดระเบียบเครื่องแต่งกาย และ ทำหน้าที่เก็บแฟ้มเอกสารต่าง ๆ บนพื้นห้องระหว่างรอแพททริค ที่เดินเลี่ยงไปยังห้องน้ำส่วนตัวเมื่อหลายนาทีก่อน พรึบ ! ขณะกำลังเหม่อลอยครุ่นคิดไปเรื่อยเปื่อย เสื้อสูทสีดำได้หล่นลงมาอยู่บนหน้าตัก พลันให้สติใบชากลับมาทันทีเธอจึงหันมองประธานหนุ่มด้วยสายตาแปลกใจ “มองอะไร? “แพททริคถามเสียงแข็งขณะเอ็นหลังพิงกับผนังเก้าอี้ทำงาน มือใหญ่ทั้งสองข้างพลางประสานกันวางตรงหน้าขา “เอาเสื้อมาให้ทำไมคะ?” “กล้าถามนะ…หรือเธออยากให้คนอื่นเห็นลอยนั่น “ แพททริคพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ทำเอาใบชารีบละสายตามองเสื้อสูทในมือทันที เธอเองก็ดันลืมซะสนิทว่าเขาสร้างลอยไว้มากซะขนาดนี้ หนำช้ำชุดยังเป็นเพียงเดรสสั้นสามารถเห็นรอยแดงด้านบนได้ชัดเจนโดยไม่จำเป็นต้องเพ่งเล็ง “ขอบคุณค่ะ” “ออกไปได้แล้ว” “แต่เรายังไม่ได้คุยเรื่องงานกันเลยนะคะ “ใบชาขมวดคิ้วถามอย่างโมโห เขานัดมาคุยงานกับเธอหรือนัดมาทำเรื่องอย่างว่ากันแน่ “ฉันไม่มีอารมณ์ออกไปซะ!! “แพททริคกระแทกเสียงไล่อย่างรำคาญ ทำทีเมินเฉยต่อสีหน้าไม่พอใจของฝ่ายตรงข้ามที่กำลังจ้องใบหน้าคมคายตาเขม็ง และเมื่อเห็นว่าเธอยังนั่งอยู่จึงตวาดใส่อีกครั้ง“ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง! “ “ไปอยู่แล้วค่ะ..แต่คุณต้องบอกมาก่อนว่าจะคุยงานกับชาเมื่อไหร่กัน” “ไม่รู้!อยากให้มาเมื่อไหร่ก็บอกเองนั่นแหละ!” “แล้วคุณไม่ต้องการให้งานเสร็จเร็ว ๆ เหรอคะ?” “หยุดถามเซ้าซี้นะใบชา ฉันบอกให้ออกไปก็ออกไปดิวะ!!! ไม่ต้องกลัวเรื่องเงินหรอก เดี๋ยวฉันโอนเงินค่าตัวให้!!” “..”คำพูดของเขาคล้ายน้ำมันราดบนกองไฟ ทำให้เธอยิ่งโมโหทวีคูณ มือเล็กกำหมัดแน่นข่มอารมณ์เอาไว้ เขาคิดได้เพียงเรื่องดูถูกเหยียดหยามคนอื่นเป็นแค่นั้นหรืออย่างไรกัน “ชาไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน แต่ชากำลังพูดถึงเรื่องงานอยู่คุณแพททริคอย่าโยงกันได้ไหมคะ..แยกแยะระหว่างเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวหน่อยสิคะ โตแล้วยังเอาแต่ใจเป็นเด็กไปได้” โต้ม !! ถ้อยคำตำหนิติเตือนด้วยน้ำเสียงสุภาพของเธอ ทำเอานัยน์ตาสีฟ้าวาวโรจน์ทันควัน ก่อนจะคว้าแฟ้มเอกสารฟาดลงกับพื้นด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว จนเธอสะดุ้งเฮือกตกใจโดยที่แววตาคู่งามยังจับจ้องใบหน้าดุดันอย่างไม่ยอมแพ้ ผลัวะ! “เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉัน!! ออกไป! “แพททริคหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง ขณะฝ่ามือหนาฟาดลงกับโต๊ะทำงานเสียงดังก่อนจะตวาดสั่งดังลั่นห้อง เขาเกลียดนักมนุษย์จำพวกดื้อด้านขัดคำสั่ง..มันน่ารำคาญ “..”ใบชาระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ อย่างเอือมระอา ขณะดันตัวลุกหันหลังเดินจากไปทันที เขาคงเสียสติไปแล้วแน่ ๆ อารมณ์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา วันนี้เธอคงมาเสียเปล่า ไม่เท่านั้นยังถูกเขาย่ำยีจิตใจให้ปวดร้าวอีก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more